Dagboek diversen Honington 1991

30 september – 11 oktober

“306 op ontdekkingstocht in oude ruïnes in Engeland”.

Hoewel de maandag en dinsdag nog op Volkel worden doorgebracht staan deze dagen al in het teken van rotatie.
Het konvooi combi’ s en MFPU zijn maandagavond om 7 uur vertrokken om met de boot de plas over te steken.

Verder staan de activiteiten op een laag pitje om de TD wat extra sleuteltijd te geven.

Woensdag vindt de “mass move” door de lucht plaats met een F-27 die 2 x pendelt en 9 x F-16.
Door een G/A van Catch worden dat er uiteindelijk 8, waarna Catch ‘s middags alsnog arriveert.
Ome Reel (ex 306) aan het stuur van de F-27 is binnen 5 kwartier in Honington aan dek, waarna een deel van de chauffeurs weer teruggaat richting Volkel.

De aankomst van de F-16’s verloopt zonder problemen, was het niet dat het parkeren bij de shelters wat taferelen opleverde: 2 F-16’s nose first in de shelter.

‘s Avonds is daar het welkomstbiertje van de Engelsen. Het lagerbier wordt in bloemvazen aangeboden en ook voor wat voedsel is gezorgd. Ze hebben echter voor ons de chili wat pittiger gemaakt en wel dusdanig dat er maar weinig hun bord leegeten.

Na het bier vertrok het geheel richting hotels, waarvan de kamers nogal verschillen: groot, chique, hemelbedden, open haarden op badkamers etc.

Donderdag: de eerste schermutselingen in het Engelse verkeer vinden plaats als de chauffeurs maar moeilijk aan het links rijden kunnen wennen. Grin neemt dan een rotonde ook maar 2 x om extra te oefenen.

Bij de morning briefing gaat de hele meute staan als de Sqn Cdt zijn intrede doet. Fart wordt daarna met glimmende oogjes waargenomen. Bij de planning voor de morgentrippen hangt er maar een vies (chili) luchtje in de bunker. De Engelse ATC wordt die morgen opgeschrikt door wat Ollandse F-16’s die het luchtruim onveilig maken. Zo wilde Kilroy richting “Norton Breeze” wat bij ATC totaal onbekend was. Na wat Bravo-inputs kon Kil duidelijk maken dat hij naar “Brize Norton” wilde, wat het geheel wat verduidelijkte. Verder bust Stretch nog even Marham en gebruikt daarbij een vals callsign. Helaas!

‘s Middags no fly omdat de JOAP-bank door 311 over de weg deze kant is opgestuurd en dus nog niet is aangekomen. ‘s Avonds is er NL-bier: veel schuim, weinig bier. Daarna richting mess: veel bier, weinig schuim. ‘s Avonds verder nog een invasie van Nederlanders in het dorp die al joelend en in polonaise pubs, restaurants en disco’s bezetten. Een enkeling (Catch en Uncle) denken even een paar minuutjes te combat-nappen, maar worden na sluitingstijd van de etablissementen pas wakker, handig.

Vrijdag. Fart blijft achter vlak voor de ochtendbriefing en komt pas binnen als de Britse Sqn Cdt al zit. Alle Hollanders die gaan staan en Fart met zijn “atease” call zorgen voor veel hilariteit bij de Britten. ‘s Morgens gaan de trippen richting noord en via Spadeadam. Het slalommen om diverse CTRS is Stone wat te veel en loeit dwars door Wyton heen. Enkele A-10’s filen een near-miss, maar volgens Stone was het in de hand. Grin’s 2-tje bounced Stone’s 2-tje wel/niet in een verboden gebied.

Stretch is wel heel erg ver-Hollands-t als hij aan Marijke het Engelse woord voor “Inkrimpen” gaat vragen.

‘s Avonds TGIF. Eerst in de mess max. hakken en zoomen. Om 9 uur is daar de bus om een zootje vee richting de club in Mildenhall te brengen, waar je max. kunt hakken. Gezang in de bus, na het stoppen zwermen zo’n 30 man naar enkele muren om wat overtollig water kwijt te raken, oftewel: “dun ber was los”. Rubber geeft een rondje kamikaze voor zijn verjaardag. Buds ook: kosten 50 dollar en wil ze dan allemaal zelf opdrinken. Die avond blijkt dat ons squadron cultuur aan boord heeft, als enkelen zich voor items interesseren die oudheidkundige waarde bezitten. Verder valt er weinig te melden, omdat zowel voor de schrijvers van dit verhaal als zo’n 80% van de rest van de aanwezigen het licht uitging.

Zaterdag: “MPO override and hold”. Recovery-day en voor sommigen tijd voor een bezoekje aan Ipswich-Oxford voetbalwedstrijd of de paardenrennen op New Market. Looney verwedt wat pondjes maar juicht voor het verkeerde paard. De mannen die de voetbalwedstrijd bezochten, hebben over het algemeen meer bier gedronken dan voetbal gezien.

De overgeblevenen gaan via Lakenheath BX naar de lokale pub voor een partijtje dobbelen. ‘ s Avonds house time.

Zondag: BBQ bij de Engelsen in de “Blue Boar” een lokale pub ergens in de Highlands of Honington.

Het tijdstip van vertrek van de bus was onduidelijk met als gevolg dat wij als eerste daar waren en al dik bloemenvazen gieten waren voordat er Engelsen waren. De BBQ was prima, maar zo rond 6 uur had iedereen het wel even gehad en wilde richting bed. Stretch, Gigs en Stone hebben ‘s avonds nog

Indiaas gegeten en hebben dat geweten. De rest duikt vroeg zijn bed in.

Maandag: Niemand met hoofdpijn? De Britse MT vergeet de TD op te halen met als gevolg vertraagde starttijden.

Verder worden Opec en Barney verwacht voor een bezoekje. Fart besluit ze te onderscheppen, maar door een eerdere landingstijd van de hoge heren hangt Fart voor niets te cappen met in de BS zijn Britse collega Sqn Cdt. De middag wordt doorgebracht met een bezoekje aan een brouwerij in Ipswich. De manager vertelde dat ze in de toekomst er een museum van wilde maken, maar volgens ons was het dat al. Verder veel gratis bier en hapjes. ‘s Avonds weer de alom bekende afzakkertjes (nou ja, afzakkers) in wat lokale biertenten.

Dinsdag: Het opereren tussen Limeys en ons gaat niet helemaal als planned, zeker niet als het weer slechter wordt. De Tornado’s boren gewoon door in slechte condities, terwijl wij in het achterste element WX aborts uitvoeren. Verder doen de Britten alle planning en wij dus pas korte tijd voor het steppen het exacte plan te weten komen. De komende 2 dagen gaat iedereen richting Lossie voor over lunch c.q. overnight om zowat in Schotland te kunnen hakken. Vanaf vandaag krijgen wij eindelijk backseat trippen aangeboden in de Tornado, terwijl de Limeys als vanaf vorige week meevliegen.

‘s Avonds weer een Nederlands biertje om weer een deel van onze 10 vaten kwijt te raken. Daarna is het weer eten en uitbuiken geblazen. In Lossie gaat het gezelschap NL/UK curry eten onder aanvoering van Champ en Stone, curry-eters bij uitstek.

Woensdag: Mist op Honington. ‘s Morgens doet Fred het rekje en heeft daarbij wat andere platen in zitten dan die Stevie Wonder dia’s van de Britten. Het 4-tje op Lossie staat voorlopig in de ho-ijzers en er wordt geregeld dat Moss (een Brit, grotendeels verantwoordelijk voor het wel slagen van de rotatie) met Stone omruilt m.b.t. backseats. Honington ongeveer Yellow, dus launch op Lossie.

De Tornado met Stone in de BS heeft een G/A. Het 4-tje met de brit gaat airborne (met Stone’s overnightkitje), maar loopt al naar 5 minuten vast en gaat verder hi-level. Stork moet richting Volkel om reserve-onderdelen op te halen, zodat er maar een 3-tje richting Lossie gaat. Stretch krijgt INS-problemen en komt weer terug naar Honington.
I.p.v. Stork komt nu Yellow van 312 voor een overnight deze kant op met de vereiste onderdelen. Hij kan in de kamer van Gigs meuren, want die is (met het overnight kitje van Stone) richting Lossiemouth. Buds zit al zo’n 5 uur te wachten op een back-seat trip met de HMS Tornado en kan uiteindelijk steppen. Na zo’n klein uur IFR te hebben gevlogen, valt de rechtermotor uit, zodat hij de trip of his life beleeft. Stone komt in de late namiddag uiteindelijk toch terug (met overnight kitje) na wat op en neer gependel van Tornado’s.

‘s Avonds gaat het hele gezelschap pizza’s eten voor £ 3.79. Twee stuks worden zo ongeveer per persoon verorberd, wat alleen voor Champ niet voldoende is want die wil nog curry gaan eten.

Donderdag: Het vliegprogramma heeft iets weg van een tenniswedstrijd. Het zicht is slecht en het plan verandert per 5 minuten. Alleen Yellow vertrekt zeker en ‘s avonds is er een afscheidsfeest door de Nederlanders georganiseerd, dat is ook zeker. Overdag wordt er maximaal gerikt, wat de Britten niet kunnen begrijpen. Commentaar: “Eigenlijk zijn we een rik-squadron, het vliegen doen we erbij”.

De namiddag wordt er niet gevlogen om de TD de kans te geven de zaak op te ruimen. Alleen vindt er een staatsiefoto plaats van de 2 squadrons. Daarna party time waar de Engelsen wat bijdragen. Om acht uur eindigt het festijn, waarna de meute een overval pleegt op de mess, oftewel er werd op gepaste wijze afscheid genomen. Daarna moesten de pubs ook nog even goedendag gezegd worden en werd Stone waargenomen in een discotheek. Ook ‘s nachts moesten nog even wat slapende collega’s goedendag gezegd worden en Gigs, denkende dat hij nog in Lossie was, ging buiten de deur zijn wc zoeken en kon dus naar de portier om zijn reservesleutel te halen.

Vrijdag: Time to leave. Dit gebeurt middels een formatie fly by met 9 kisten. De 10de kist moet in de namiddag gemaakt worden en door Stork worden teruggebracht. De F-27 moet weer 2 x ferryen en moet wachten tot Stork airborne is. Bij deze 2de pendel zijn alle koffers aan boord van diegene die de kisten hebben teruggevlogen. Afijn, Stork vertrekt pas rond half 5, zodat de F-27 plots geen zin meer had om naar Volkel te komen en met een K.. smoes richting Soesterberg divert. Gevolg: pas zaterdag was eenieders bagage terug op Volkel.

Samengevat: een geslaagde rotatie waarbij iedereen een hekel heeft gekregen aan bloemenvazen. Het vliegen werd als zeer mooi ervaren en de Britten waren onder de indruk van hoe weinig wij gebust hadden. Het sociale gedeelte was zeer geslaagd dankzij Dave Morris en Cam Mackay.