31 maart t/m 8 april 1992 Monte Real.

Op Monte-Real aangekomen voor de squadron-rotatie met 302 squadron worden we onthaald op sardines en een of ander bocht, wat voor Port door moet gaan. Als avondeten krijgen we een zeer taaie worst en daarom wordt er als dank het een en ander in de fik gestoken.

Eerste avond stappen: Snitzel, Catch, Uncle, Buds, Daf en Latex gaan rustig een pilsje drinken. De volgende dag komen ze erachter dat of Portugal wel heel erg duur is of dat ze lichtelijk opgelicht zijn (want 65,- is wel een beetje veel voor een bacootje) Catch is ook nog zijn basispas kwijt en Buds zijn lederen jas. De volgende dag worden beide opgehaald in Galaxy 2000 en Buds besluit om Catch nog een paar dagen in de stress te laten zitten. Fijne vent…

Woensdagavond diner met de Portugezen in de plaatselijke vreetschuur. Daf vergist zich en eet per ongeluk het vlees van Fart op. JB laat op subtiele wijze weten dat hij dat eigenlijk wel humoristisch vindt, door te laten zien dat hij al jaren met Macleans poetst. Dit valt niet bij iedereen in goede aarde.

We moeten eerst allemaal persoonlijk uitgechecked worden door de Portugezen alvorens we mogen low-levelen. Daarna zijn we solo! Rare jongens die Portugezen.

Het weer is van de keutel en daarom weinig missies. Vandaar dat we op een middag een glasfabriek hebben bezocht. We kwamen erachter dat de werknemers in een maand net zoveel verdienen als dat sommige van ons in een avond opmaken. Shame on you!!!

Donderdags na het vliegen werd er een nieuw spelletje geïntroduceerd door de Portugezen: Satan. Op toerbeurt moest je doen alsof je bezeten was van de duivel.

Wat kunnen mensen dan lelijk zijn, ongelooflijk. Bij dat spel werd Yogi uiteraard node gemist.

Het weekend wordt doorgebracht in Lisboa. Dat de rijstijl van de taxichauffeurs te wensen zou overlaten hadden we wel verwacht, maar dat ze echt zo gestoord waren, dat hadden we niet gedacht. Stork, Zappa, JB en Buds nemen een taxi naar de Pizza hut. De chauffeur blijkt een oude man in een oude auto te zijn. Zodoende verwachten ze een rustig ritje. Niets was minder waar. Nadat alle deuren dicht waren ging de muziek op 10 met house, begon de chauffeur te swingen en werd ons viertal na een wilde rit weer op het beginpunt afgezet?

Hetzelfde viertal ook nog even naar de Estoril Open Tenniskampioenschappen geweest. Alwaar zij wereldnieuws werden door de vogeltjesdans voor de camera’s van Eurosport te showen.

Maandags tegen de avond stond de big voetbalmatch op het programma. Hier volgt een opsomming van de gladiatoren en hun specialiteiten:

Stretch: vanwege het feit dat hij vroeger heel goed de bal wist weg te houden van de cricketstokjes werd hij op doel geposteerd. En gezien de verkleinde doeltjes leek ons dit ook wel zo fair.

Uncle: achterin voor het betere hak en breekwerk en vanwege zijn op zeer jeugdige leeftijd op de Vlijmense voetbalclub aangeleerde flying tackle.

Rubber: achterin voor de ongecontroleerde, onnavolgbare en a-motorische bewegingen.

Catch: achterin en niemand weet eigenlijk waarom, totaal talentloos.

Daf: voorin als onzichtbare spits vanwege het feit dat als hij in de beurt van de doelpalen uit het beeld verdwijnt.

Latex: voorin om hem zo ver mogelijk van het eigen doel te houden omdat hij nooit weet met welk been hij nou eigenlijk heeft geschoten.

Snitzel: voorin als blinde stormram uiterst geschikt en niet af te stoppen.

Buds: ergens er tussenin vanwege zijn onberekenbare eeuwige gepingel en uiterst hoge loopvermogen.

Ondanks dit zeer gevarieerde hoog getalenteerde zooitje werd er toch met 6-4 verloren.

Afscheidsfeest was erg gezellig omdat het een Dutch party was. Omdat Buds en Zappa zich de laatste dag verslapen hadden had de Peeljager er ook een paar nieuwe verslaggevers bij. Al met al een zeer geslaagde rotatie, we wachten met smart tot september als wij de Portugezen op Volkel mogen verwelkomen met zure haring en jenever.