Dagboek 1967
Een nieuwe lente een nieuw geluid. Een nieuw jaar een nieuw begin.
De maand januari kabbelde rustig weg in het verleden en er is eigenlijk niet veel bijzonders over te vermelden ware het niet dat 306 Sqn. zijn bekend geworden “all ranks” Squadron party had en wel op de 13de van deze maand. Goed geraden wij hebben geen bijgelovige mensen in 306. De O.O. Mess werd de meest geschikte ruimte gevonden en daarom verkozen tot party ruimte.
geheel nam een aanvang rond een uur of half negen en zo tegen negen uur was het grootste gedeelte van het squadron aanwezig
De muziek nam een zeer speciale plaats in op deze party, uw schrijver is vrij lang ter plaatse geweest, maar er is geen levende ziel die hem verstaan heeft en wat uw schrijver ook van anderen begrepen heeft is hij te weten gekomen via liplezen. Niet tegen staande dit was het feest geslaagd te noemen. Met een snelle “bingo” en een enorme polonaise kwam de stemming er goed in en al naar gelang de temperatuur steeg, steeg ook de bier omzet. Al met al een goed feest waar 306 weer een jaar op zal moeten teren. Er was slecht één klein dingetje wat de schrijver op viel (zie foto) wat niet helemaal stemmig was. Maar een kniesoor die daarover valt.
Er wordt al maandenlang gepraat over een standaard afscheidsaandenken en het squadron is dan ook naarstig bezig een “4 shipper” de lucht in te krijgen dit was het voorlopige resultaat wat toch niet geheel voldoet maar de heren. Vendrig, Benneker, de Jong en Jansen worden bedankt voor de trail.
22 maart 1967.
Vandaag is ervoor zover bij ons bekend de eerste 104 vlieger die 1000 uur bij elkaar heeft gehakt. In de KLu dan wel te verstaan. De kapt. Vendrig is de figuur die vliegen en “schrijven” goed weet te combineren met het bekende resultaat. Pers en fotografen en ook de combinatie daarvan waren aanwezig bij dit heugelijke feit. Ook “Thea” van de overste was er om de meest strijdlustige renner met een overwinningskusje te belonen. Het een en ander werd natuurlijk op de gebruikelijke manier “nat” gemaakt.
In deze maand is het squadron weer een vlieger rijker geworden. Door de conversie afgeleverd en in 306 opgenomen is de Tlt. Beelen wij hopen dat hij op en in 306 een prettige tijd zal hebben en veel goede In Flight Reports en left “Oblikies” nu mag brengen.
De Royal Flush koorts heeft het squadron weer stevig in z’n greep er wordt getraind en het vermelden waard is het werk wat de Intell verzet. Zij weten de vlieger constant te verrassen op de meest kromme plaatjes en rare vragen. We zullen maar zeggen de aanhouder wint. Of dat deze keer ook op gaat merken we wel als Royal Flush voorbij is.
Om een voorbeeld te geven dit soort junk vertoont de Intell.
14 april 1967
Een dag als alle andere dagen met goed vliegweer, stralende zon, weinig wind en een enorm goed zicht. Toch is deze dag aan ons niet ongemerkt voorbij gegaan. Want op deze dag maakte een vriend en collega zijn laatste vlucht. De kapt. Joop Weijland, instructeur bij de conversie, is dodelijk verongelukt, bij een bail-out uit een “dual” door het weigeren van z’n chute.
Tijdens de begrafenis kwam 306 sqn. in een “lost wing man” formation over om de Kapt. Weijland de laatste eer te bewijzen.
Dat er in de loop der jaren wel het 
één en ander is veranderd voor wat betreft de dienstplichttijd blijkt wel uit de onderstaande tekst met foto. Gezien 306 ook nog van deze categorie mensen gebruik moet maken zien we de toekomst met schuim tussen de billen tegemoet. Eerlijkheidshalve moet worden vermeld dat bovenstaande vijfling niet bij 306 Sqn behoorde
27 april 1967
De luitenants Faas en Schoen zijn met ingang van vandaag met groot verlof gegaan. Beiden hebben zeer lange tijd bij het squadron gediend. Zowel de Lt. Faas als de Lt. Schoen hebben een B1 bij elkaar gestudeerd en hopen daar ook gebruik van te gaan maken. De Heer Schoen is inmiddels al van werkgever veranderd en vliegt bij Lux-Air in Luxemburg. We wensen hem in de toekomst veel geluk en voorspoed en many happy landings. En wij, (306) modderen maar voort en bereiden ons voor op Royal Flush.
“Warming up” periode en elke week eenmaal een trainingsdag maken de verwarring compleet maar op 24 mei kunnen wij ons weer gaan weiden aan onze operationele taak.
1 mei 1967
Er zijn altijd gaande maar ook komende mensen. De gaande hebben we hierboven uitgewuifd. De komende man heten we vanaf deze plaats hartelijk welkom, de Kapt. Bontekoe is de gelederen van 306 komen versterken. Wij wensen hem een prettige toe in “Het” squadron. Van de Conversie afkomstig was hij al min of meer op de hoogte. Gelukkig.
Zo zie je dat die ouwe Shakespeare toch al gelijk had toen hij op een warme dag in mei tegen zijn vrouw zei; “De vijg valt niet ver van het paard”. Waarmee we bedoelen 306 sqn. is de buurvrouw van de Conversie.
Op verzoek van de Telegraaf mocht één van haar reporters een gehele dag meelopen met één van de squadron vliegers. De gelukkige was de Lt. Heijboer. Buiten dat we 20 uur per week vliegen zijn we ook gelukkig heel gewoon jongens met een C+Atje, 14 dagen vakantie enz.
Afijn leest u zelf maar het tegen overstaand artikel. Dan kunt u zichzelf overtuigen.
Op aandringen van diverse Squadron heeft uw schrijver navraag gedaan of de geruchten op waarheid berusten dat 306 sqn. vervangen zou worden door een “duiven melker” met 25 duiven. Het één en ander blijkt op valse berichten te berusten.
Gelukkig maar. Dat er toch een mogelijkheid is in die richting bewijst het onderstaande.
Royal Flush XII
Het is weer zover, vandaag 22 mei 1967 eerste dag van Royal Flush 12. De verwachtingen zijn hoog gespannen en iedereen is klaar om met inzet van alles, te beginnen aan dit jaarlijks terugkerend evenement. Elke vlieger moet in drie dagen 6 missies vliegen met in elke missie 3 targets waar van 1 opportunity later is er wat dit betreft een wijziging gekomen van 5 totaal. Dit jaar moest 80 % van de operationele vliegers per 1 mei ’67 meedoen. Wat neer kwam voor 306 Sqn. op 11 vliegers. De eerste dag bracht redelijk weer en werden er zoveel mogelijk targets in Noord-Duitsland gevlogen. De tweede dag in Oost-België en Noord-Frankrijk en de derde dag Zuid-Duitsland.
Er kwam zoals te doen gebruikelijk bij dit soort gelegenheden veel “hoog” bezoek die door de Sqn. Commandant werden opgevangen en weer weggewerkt. De hoop is min of meer gesteld op meer als 70 %, dat is wat de uitslag betreft. De Camasese Trix film kwam precies één dag voor begin aan dan wat dat betreft mochten we rekenen op puntenverlies wat betreft quality. De drie dagen zijn goed verlopen, alle targets gemaakt, op 12 posities covered and nothing seen na, en één opportunity die volledig werd gemist en hoe dat ging moet u mij maar eens persoonlijk komen vragen.
Final Ceremony
Het was een drukke maar goed georganiseerde dag. Uw schrijver belooft zeer weinig commentaar te geven bij de bijgaande artikelen, foto’s ect ect. De organisatoren hadden kosten nog moeite gespaard om er een kleurrijk geheel van te maken. Het lijkt de schrijver overbodig om aan al deze mooie artikelen nog iets toe te voegen. Daarom voor dit jaar het laatst gesproken over Royal Flush.
Op de fotopagina staat een link, daar kunt u de programma boekjes Royal Flush zien.
14 juli 1967.
Een nieuwe vlieger bij het squadron aangekomen is de Kap. Vollewens vanaf deze plaats begroeten wij hem, wensen hem een prettige tijd in het squadron toe en many happy landings.
de Kap. Koot die een dag of veertien later is gearriveerd wensen wij hetzelfde toe. De squadron sterkte is nu op 21 man gekomen. Hoelang dit zal duren, durft ook uw schrijver niet te zeggen maar dat er weer een paar mensen weg gaan is wel zeker
Het zal nog wel een paar jaar aan lopen voordat 306 vliegers heeft van deze leeftijd onnodig te zeggen dat het beter is niet op deze advertentie te antwoorden.
Deze maand worden ook alle voorbereidingen getroffen om op squadron exchange te gaan naar Bittburg. Een ploeg van acht vliegers onder aanvoering van de Kap. v.d. Struif is aangewezen om het op Bittburg uit de hand te laten lopen. Om alvast de voorbereidingen met z’n mogelijkheden te verkennen worden de laatste dagen veel trips gevlogen via de Bittburg area
Onder leiding van de Kap. Dirk v.d. Struif gingen zes kisten met zes vliegers op 1 aug. 1967 richting Bittburg met de heren, Bontekoe, Heyboer, Smith, van Os, Buffart, Beelen en v.d. Heuvel waarvan 2 per Friendship. Terwijl de kisten, na aankomst nog stonden na te pruttelen werd het eerste pilsje genuttigd wat zeker nog niet het laatste was voor de komende 10 dagen.
De legering was heel prettig geregeld want de mensen konden ’s avonds in de legering gebouwen gratis en voor niets hun Engels ophalen en het onderricht werd gegeven door rasechte Amerikaanse “teachers” tot diep in de nacht, of vroeg in de morgen, zo u wilt. Een oud Hollands spreekwoord zegt; “voor wat hoort wat” werd ook in de praktijk gebracht toen een van de dames ging verhuizen. De autoritjes naar Trier ’s avonds zal een paar mensen ook nog jaren bij blijven want snelheden van rond de 180 km per uur werden gemaakt. Gelukkig had iedereen gedronken dus ging alles goed.
Onze Amerikaanse vrienden zijn niet zo weg van onze oude jenever behalve een majoor die buiten kennis raakte.
Of dit ging per ongeluk of het was geplanned, want 2 dagen later moest hij toch een operatie ondergaan. Om een lang verhaal kort te maken er werd hoofdzakelijk gedronken of moet ik zeggen gezopen. De laatste dag zijn er 6 man in een zestal RF-104’s gekropen en hebben de kratten opgestart en werden naar huis gevlogen uw schrijver heeft het “zooitje” op de break zien komen en zoiets had hij in jaren niet gezien. Al met al, ze hadden een goede tijd gehad en brachten, ook nog wat souvenirs mee in de vorm van whisky, sigaretten, grammofoon platen ect ect.
Ongeveer op hetzelfde tijdstip verliet majoor Forthey met z’n mannen ons vliegveld met hun F-4’s. Hun is het al niet veel beter vergaan als onze mensen. Dat het één en ander zeer prettig is verlopen moge blijken uit de brief die we ontvingen van Lt. Col. H. Baxter commandant van 22th Sqn.
11 augustus 1967.
De Lt. Heyboer ontving uit de handen van de Commodore Sleeuw een tevredenheidsbetuiging voor het heel terug brengen van een TF die tijdens een testvlucht een compressor stall serie had gepaard met een serie flame-outs, ook van ons een well-done Steve.
28 augustus 1967.
Alweer is de Elt. Heyboer in het nieuws en wel om de volgende reden. Na een hele serie van requesten is het dan eindelijk zover. Hij gaat na al die jaren het squadron verlaten opdat hij instructeur kan gaan spelen op Woensdrecht. Wij danken hem voor al het goede werk wat hij heeft gedaan voor het squadron en geven hem de volgende twee artikelen mee om zijn a.s. leerlingen voor te houden.
Artikel 1: De luitenant heeft altijd gelijk.
Artikel 2: Als de luitenant geen gelijk heeft, treedt artikel 1 in werking.
Steef have a good time and happy landings. Dit geld ook voor de kap. v.d. Vlies die terug is gedetacheerd baar Volkel.
Het squadron is nog maar een paar vrijgezellen rijk en deze categorie ziet dan ook met lede ogen de Sgt. v.d. heuvel uit haar nissen vertrekken. Wij ontvingen de onderstaande mededeling wat tevens een uitnodiging inhield.
Zogezegd zo gedaan, wij met alle beschikbare mensen en middelen op weg naar Amsterdam, en vonden met de bekendste bier recce neuzen al ras “de Meerhoek” waar het een degelijk en gezellig samenzijn was…. Tot dat het squadron kwam binnen stuiven en bruid en gom en wederzijdse ouders hun geluk kwamen wensen. Dankzij het feit dat de ober op regelmatig verzoek regelmatig langs kwam steeg de stemming naar mate de avond vorderde. Nogmaals van deze plaats Ernie gelukgewenst van deze plaats en don’t forget that’s what get from making whoopee.
22 september 1967.
Alweer een nieuwe vlieger en dus een nieuw geluid erbij de Elt. Jutten een hartelijk welkom toegeroepen vanaf deze plaats en hetzelfde verhaal voor wat betreft de happy landings natuurlijk.
28 september 1967.
De Elt. Schuur is het gelukt om bij de K.L.M te komen en gaat derhalve 
squadron verlaten.
heeft heel wat jaren bij het squadron gevlogen en bracht op bij zijn afscheidsbiertje naar voren dat hij in de KLu veel en 306 in het bijzonder, heel veel, geleerd had en daar ook de gehele organisatie erkentelijk voor was en zal blijven. Wij wensen hem in zijn nieuwe loopbaan als verkeersvlieger heel veel succes.
Het regent “plakken” op de basis en er is er ook één op het squadron terecht gekomen de Adjudant O.O. Wiltvank ontving de zilveren plak voor 25 jaar trouwe dienst. Proficiat.
1 november 1967.
De Kap. Benneker is met ingang van heden overgeplaatst naar Volkel in de functie van H.K.O. Na heel wat jaren bij het squadron gediend te hebben en veel gevlogen mag hij nu op een bureaustoel gaan zitten met een half J.O.P. in het vooruitzicht. Melle, het allerbeste toegewenst en many happy landings De Kap. Vendrig volgt de Kap. Benneker op in de functie van Ops officier. Proficiat.
November is ook de maand van de bevorderingen en er zijn dan ook een aantal mensen weer bevorderd de nu kapiteins v.d. Struif, Jutten, Schuckman en de Elt. van Os, allen van harte.
De crewroom heeft een nieuwe inrichting gekregen. Met als hoofd bestandsdeel een nieuwe bar. Het één en ander zal in januari 1968 feestelijk geopend worden en men mompelt dat de Kap. Vendrig de band van Johnnie Dodd wil aanschrijven om bij deze feestelijkheid, in de nieuwe crewroom te laten optreden. Van deze kant geen bezwaar.
20 december 1967.
De maand december is zoals altijd weer de maand waarin de laatste vlieguren eruit geperst moeten worden. Ook dit jaar is het nog maar net gelukt om die 4000 uur waar te maken. Na veel gepuzzel had men het zo uitgezocht dat de C.V.D. de overste Vogelaar himself het juiste uur zou vol maken. Hij werd dan ook feestelijk binnengehaald met veel tam tam.
Edoch het grappige komt nog, het bleek na veel gecijfer dat de 4000 uur pas op 20 minuten na waren gemaakt. Gelukkig was de Kap. Schuckman nog op pad om zoeklicht trails te vliegen en die komt de eer toe de echte 4000 uur gemaakt te hebben. Ook al was het feestcommissie iets minder in rang en werd er koffie i.p.v. bier geserveerd, de feestvreugde was er niet minder om.
De eerste 8 foto’s zijn van het ontvangst van de overste Vogelaar, de laatste 2 zijn van de “echte” 4000 uur.
Zo, ons doel van 4000 uur is weer gehaald, blijft uw schrijver anders niets over om een ieder
Vrolijk Kerstfeest te wensen en een gezond 1968.
Misschien is het de moeite waard om toch nog even terug te bladeren naar eind 1966 in dit boek dan kunt u op de kerstkaart zien dat onze wens is uitgekomen.
Bij gebrek aan een Kerst kaart dan maar deze, voorstellen………