Dagboek 1981
Na jaren van stagnatie in het Dagboek is er eindelijk weer een vaste dagboekenist aangewezen via democratische en zeer diplomatieke wijze. Ik was namelijk even op vakantie, maar dat is niet zo belangrijk. Vol goede moed en boordevol initiatief en ideeën heb ik mij op deze taak gestort en ik ben al erg tevreden over deze eerste regels. Ik wil mij graag ook via deze weg voorstellen: Tlt. Robert-Jan Willekens, ook wel bekend als Freek en Benny. Natuurlijk is het voor mij een onmogelijke taak om alle feiten en gebeurtenissen te onthouden, te noteren enz, enz, er zijn talrijke andere mensen die mij helpen met de samenstelling van het Boek.
Om het laatste kwartaal van 1981 met een goed begin te laten aanvangen, stel ik graag het hele squadron voor:
Commandant: Maj. Ed Schuckman
Ops. Officier: Kap. Roel Jensen
Kap. Henny van Weerdenburg
Kap. Piet Jansen
Sqn. Ldr. Steve Gruner
Elt. André Kivit
Kap. Bart Leenen
Kap. Jeroen Ophoff
Elt. Frank Damen
Tlt. Joost Steenbergen
Tlt. Henk de Waard
Kap. Dick Schenkius
Elt. Fred van Heukelom
Intell sectie
Elt. Koos van de Watering
Dick van den Berg
Sgt.1 Leo van Ochten
Sgt.1 Ger Timmer
Sgt.1 Mike Laning
Sgt.1 Peter Blonk
Sgt.1 Lub Gringhuis
Sgt.1 Roel Berghuis
Sgt.1 Frans Wouters
Sgt.1 Folkert Scholte
Arlo Sectie
Maj. Henk Reuvers
Sgt. Ron Honschoten
De vaste Staf
Lt. Adj Sgt.1 Marijke Cornelisse
Sqn. HID SM John de Groot
Hulp Ops Kpl.1 Cor Meijer
Chauffeur Kpl.1 Ruud Blanken
Meteo
Sgt.1 Henk van Soest
Sgt.1 Willem van den Biggelaar
Sgt.1 Hans Smeets
Para
Sgt.1 Jan van der Slik
Kpl.1 Herman Elbers
HAENO Elt. Jan Harts
HMFPU Aoo. Joop Waardenburg
Line chief Aoo. Mario van Brakel
Hangaar Aoo. Toon Mastenbroek
Flt. Chiefs
Aoo. Bert Creutzburg
SM Jan Wijers
SM Cees Vonk
SMV
SM Jan Masselink
Nav
Sld. Peter Latumanuwij
Bar
Sld. Kees de Jonge
Deze mensen zullen in de komende pagina’s hopelijk veelvuldig voorkomen, zij het als hoofdrolspelers of bijrolletjes in het reilen en zeilen van 306 Sqn. Uiteraard zijn alle namen van 306’ers niet vermeld, er ontbreken natuurlijk de vele gastvliegers die dit squadron kent, alsmede de vele technici die het onderhoud plegen van onze alom geliefde LOCKHEED RF-104G STARFIGHTER , nog altijd het werkpaard van 306, en de mannen van de MFPU en ORPHEUS, die het mogelijk maken om onze plaatjes aan de man te brengen. 0, ja, we hebben trouwens 20 kisten, waarvan er slechts 6 in onderhoud zijn, al met al een redelijke vloot.
Na deze hernieuwde kennismaking gaan we over op de orde van de (het) dag(boek)…
Het gesprek van de dag is wel het grote vlieguren probleem. Vanwege bezuinigingen enz. krijgt iedere vlieger slechts een bepaalde hoeveelheid uren, en als de uren op zijn, mag hij niet meer vliegen… Welnu, de uren zijn geteld, en deze laatste drie maanden van 1981 heeft nog iedereen gemiddeld 20 uur te gaan, en dan is de koek op. We zullen zien of 306 inderdaad eind november naar de CAV moet, omdat dan tegen die tijd niemand meer current is.
Hein Gorris en Bert van Bemmelen, een van de vele gastvliegers zijn in Strasbourg blijven steken met de man één Bird hit. Gauw een Friendship naar Frankrijk en de mannen waren tegen vieren weer terug.
1 oktober 1981
Gehoord op Nav: Roel, het is oktober, hoor…Ja… (pauze)… O, GvD (vergeten de callsigns aan te passen)
2 oktober 1981
Dat mensen voor herkenning ezelsbruggetjes hebben is bekend, maar die van Henny slaat alles:
“Als het een K.. met tietjes is, nou, dan is het een Cuff.
Lub is een aardige vent en gek op schepen, maar dat ding van vanochtend tijdens de herkenning, moet-ie niet meer doen, en zeker niet om 08:15. Een Self-propelled suction cutter dredger. (in Nederlands, baggerschuit)
Er is vandaag weinig gevlogen, een paar airtasks tegen de ADIZ aan waar zogenaamd 460 tanks stonden (zoveel zijn er geeneens in heel Duitsland) en Steve Gruner is naar zijn oude vriendjes in Laarbruch voor een heel weekeinde. Zal wel met kleine oogjes terugkomen, maar dat zien we maandag wel.
Verder is het hele squadron druk in de weer om de crewroom in een feestzaal om te toveren. Deze avond is er een grootse Poezen-Party compleet met Barbecue, Jukebox en Bier.
5 oktober 1981
Het feestje in de Crewroom is een geslaagd geheel geworden veel gegeten en gedronken en praktisch alle crewroom leden waren er, compleet met poezen, uiteraard.
Steve Gruner is weer terug uit Laarbruch, althans lichamelijk. Hij had inderdaad kleine oogjes.
Er wordt ge-recced (rekkied) met cleane (kliene) kratten. Het eerste slachtoffer is reeds gevallen, nl Frans van Giersbergen die door schrijver dezes op de nek wordt gesprongen. (Frans in een 5-bak en ik clean, dit is voor de duidelijkheid) Enfin, Frans probeert te ontkomen en ja, hoort 5 ½ G op de klok. Dat wordt sleutelen!!
Het squadron is zich aan het voorbereiden voor de move naar de Peel, morgen gaan we weer naar Limburg om daar ons weer tussen de konijnen te scharen. Als alles goed verloopt, zijn we de 16e deze maand weer terug op Volkel.
En toen opeens om 1400Z: Alarm!! En wat doet dit illustere squadron met alarm? Precies, moven naar BIO Vakantieoord De Peel. Rond half vijf lokale tijd vertrokken de eerste kisten naar De Peel, uitgeboekt voor 30 min. maximale vliegtijd. Hoezo, brandstof besparen, bezuiniging en vooral met een heuse airtask naar De Peel? Hoe het ook zij, 13 kratten stonden in no-time op de Limburgse basis, na enig geworstel met vette buien, herten die de baan overstaken en dat telkens terugkeerde natuurverschijnsel dat men wel nacht pleegt te noemen. Na van de schrik bekomen te zijn was iedereen om half tien weer op Volkel terug en rond een uur of tien was de Eepie An Argh fase afgelopen, m.a.w. naar huis.
6 oktober 1981
Ontzettend rot weer,
maar goed dat we gisteren overgingen. Hier op de Peel is trouwens ook geen moer te beleven.
7 oktober 1981
Alles went, zo ook De Peel. Langzamerhand krijgt alles en iedereen weer de kans om op volle toeren te komen. Fred van Heukelom en Piet Jansen doen vreemde dingen met cleane kratten in ‘t kader van de WIO in ’t algemeen en ACT in ‘t bijzonder, de rest R/A’d maar wat an,..
Mike Laning is reuze in zijn nopjes want hij is zojuist bevorderd tot flight-chief. Hij blij…
Een Mirage 5BR van onze zuiderburen vereert ons met een bezoek in ‘t kader van de Ample Gain. Na duchtig onderhanden te zijn genomen door Intell verdwijnt deze Belg weer met een nieuwe airtask naar Florennes. Hij ook blij…
8 oktober 1981
Er gaat in de nabije(?) toekomst iets gebeuren met de Peel. Een kudde hoge Amerikaanse omes vereert de basis met een bezoekje (type: oriëntatie). Ze onderzoeken de mogelijkheden of De Peel geschikt is voor deployment voor een F-16 squadron binnen enkele jaren. Als het inderdaad doorgaat wordt dat het 421 TFS uit Hill, Utah. De mannen die ons bezochten waren de big bosses van dat squadron, compleet met tig onderscheidingen, en al spoedig verschenen ook de goodies, waaronder deze sticker.
Kreet van de dag was vandaag op kanaal 14. naar aanleiding van het werkbezoek der Yanks; “Don’t make your pass too low, we have some high birds on the airfield…”
12 oktober 1981
Vrijdag de 9e kwam er bericht van Wing Ops
om een Dosage Tingle te verwachten, en inderdaad, op maandag rond een uur of vijf ‘s middags vertrekken Hein Gorris en Frank Damen richting Noordzee.
Daar ergens, met samenwerking van onze vrienden van de Koninklijke Marine, vinden ze het Sovjet Resupply schip “Berenzina” De eerste passes worden volgens het boekje gevlogen, en die platen gaan naar de marine. De overige gebruikelijke close-ups zijn bij Intell te bezichtigen…
Foto’s zijn te zien op de pagina Orpheus foto’s Russische oorlogsschepen.
13 oktober 1981
De oefening Brabants Bont
is begonnen. En wel om zeven uur lokale tijd. Het zag er allemaal een beetje triest uit, het zeek van de regen (Er werd zelfs pijpenstelen gemompeld). Maar ondanks veel herhaalde waarschuwingen van de Meteo en van Henk Baron in ‘t bijzonder klaarde het ‘s middags toch op, we mogen vliegen. Een heerlijke puinhoop op kanaal 17, de helft van de mensen vond ‘t nodig om VFR binnen te komen op ‘t zelfde moment, met als resultaat 5 kisten tegelijk op finals en Dirk op down wind.
De airtasks regenden trouwens net zo hard naar binnen zoals het buiten op de bunker regende. Deze laatste zin klinkt een beetje stom. Veel airtasks dus. De meeste vliegers vlogen drie keer deze dag. Iedereen mocht weer naar huis, behalve een paar uitverkorenen, die wilden liever in de bunker kamperen.
14 oktober 1981
Nog vroeger begonnen vandaag. De mannen die overbleven hebben haast koolmonoxidevergiftiging opgelopen, want er hing me een dieselolie lucht in die bunker… Het luchtverversingen systeem (bleek later) blies zijn uitlaatgassen van het aggregaat precies in de fresh-air intake. Mooi is dat, gaan we niet dood aan gas, dan is het wel door zo’n geintje
Ik zal trouwens eens vertellen wat voor oefening het eigenlijk is. Het is een gezamenlijke oefening voor alle Brabantse velden, een erg groots opgezet geheel.
De uitvoering ervan zal nog wel wat stof doen opwaaien, de komende weken. Voorbeeldje: Een RF moest ergens een line-search plegen, en alle targets doorgeven naar een stel F-vijfjes die vijf minuten later op de plot zouden zijn. Het resultaat was dat eerst een wave F-vijfjes daar aan ‘t ronddollen waren toen de RF aankwam, op de hielen gevolgd door de tweede wave Northropjes. Verwarring vierde hoogtij, maar ja, wel een hoop lol gehad. Er werden ook weer een paar prachtige staaltjes van R/T verwarringen ten tonele gebracht, waarvan deze er een van is…
15 oktober 1981
Vandaag helemaal te gek, nog vroeger. De meeste mensen moesten om kwart over vijf opstaan, om op of rond zes uur van Volkel te vertrekken naar De Peel. Om half zeven zat iedereen in het truckerscafé “De Peelduiker”, een alleraardigste uitspanning langs de Middenpeel weg. We waren gekidnapt of zoiets. Wat het ook was, de uitsmijters waren erg lekker en niet duur, en de koffie was vers. Net op dat moment waren er Mariniers gedropt die “wel eventjes” de Ops-bunker zouden bezetten. Enfin, Koos en zijn mannen klommen boven op de bunker en hielden een geweldige Wild-West schietpartij met de aanstormende Mariniers. Koos had één losse flodder en Peter Blonk wel drie… Nou, om verder te gaan met de gekidnapte piloten, die verlieten de Peelduiker rond een uur of negen, maar bij de poort gekomen mochten we er niet in. Air-attack of zo. Met die mist zeker. Dus met z’n allen naar de BABOV, die het overigens helemaal niet op prijs stelde dat al die mannen zijn domein bezetten. Rond een uur of tien werd over de Motorola opgeroepen dat we naar de bunker konden, maar niemand vertrouwde het zaakje. Dus vroeg Ruud Blanken in het Maleis aan Cor of ‘t veilig was: “Corr, Pangang bami lombok bunkerr 500?” -” Jawa soemba senang!”
16 oktober 1981
Een bijzonder rustig verlopen dag die culmineerde in een aardig feest in de uitspanning “De Pier” te Bedaf
De meningen over het feest liepen uiteen van erg goed tot bijzonder geslaagd. Wat wel opviel was het gedrag van sommige heren vliegers, welteverstaan Dick Schenkius en Jeroen Ophoff, die hun belofte aan Marijke niet nakwamen De heren hadden namelijk beloofd om met ons aller Marijke enige soepele dansbewegingen te maken. Blijkt dus later dat ze niet konden dansen, hoewel ze twee dagen de tijd hadden gekregen om een paar pasjes te leren. Sloten zichzelf bijna op in het herentoilet. De schijterds! Kortom, toch wel pret gehad, gezien de meesten pas tot diep in de (zaterdag) morgen uit de Pier waaiden (pierewaaien?)
17 oktober 1981
Vandaag is het zaterdag, niets te maken met het vliegen, maar ik wil U dit volgende uit Reader’s Digest niet onthouden: “Regen wordt veroorzaakt door lagedrukgebieden, koufronten, warme vochtige lucht en weekeinden…”
19 oktober 1981
Mist…Er wordt tussen de MFPU en Nav heel wat heen en weer gerend met ongelofelijke rollen papier. Ik houd U hierover op de hoogte…Tegen de middag trekt de mist een beetje op, en gaan er wat AWX sorties de deur uit.
20 oktober 1981
Ik weet niet of het de meeste mensen van het squadron is opgevallen, maar de majoor gedraagt zich een beetje opvallend. Staat voortdurend te flipperen, zit erg veel (en luidruchtig) te kaarten. Zou hij zich alvast aan het voorbereiden zijn op zijn nieuwe Lt. Kol. functie – U weet wel, baas strike in Ramstein?
Nog wat nagekomen berichten: Onze HAEONI…nee HYENA…nee.. HAENO heeft een kindje gevangen. Proficiat.
Piet v/d Burgt, de ex-Cdt Vliegdienst schrijft nevenstaand briefje en, helemaal vergeten, foei.
Roel Berghuis heeft het squadron verlaten om zijn geluk te proberen om in de komende drie jaar officier te worden. Jawel, U leest het goed. Trouwens, nooit geweten dat je daar drie jaar voor nodig had om niks te leren!
21 oktober 1981
De land en luchtmacht is druk in de weer met de oefening “Cloudy Chorus” (dat is Engels en betekend benevelde koorzang). Dit houdt voor sommige mensen in dat ze erg vroeg moeten opstaan, want er worden TOT’s geëist van rond de acht uur lokaal.
Weet U nog wel dat ik het over een paar grote rollen papier had? Nou, we hebben ze gezien, en hoe.
Prachtig gewoon. Het resultaat ziet U op de foto’s, en de aanleiding tot dit geheel was het vertrek van onze scheidende squadron commandant, Ed Schuckman.
Hij heeft trouwens geboft, er mocht niet door de brandweer gespoten worden, anders werden de borden nat. Effe geboft dat het toch lekker ging regenen… alsof het gepland was, Ed stapt uit de kist en de hemelsluizen breken open, regen (kouwe) en hagel (harde, vraag maar aan Mike, hij heeft nog steeds een paar putjes in zijn bolle kopje), kortom, hozen deed het. Na afloop werd er een gezellig pilsje gedronken in de crewroom, dat later werd voortgezet in de Mess, waar Ed tevens werd uitgedronken. Dit laatste is een unicum, meestal worden de vertrekkende mensen pas uitgedronken als ze al lang en breed in functie elders zijn.
Opgevangen aan de bar dit vertrouwelijke gesprek tussen de majoor en Marijke. Het ging hierom: Ed was een maand of wat geleden lelijk gevallen (mooi gevallen kan ook) met zijn fiets, de oorzaak laten we even in het midden, en had zijn elleboog mooi bezeerd (lelijk pijn gedaan?). Het resultaat was een dikke, opgezette elleboog. Nu komt het: “Marijke, je moet zorgen dat niet in het dagboek komt te staan dat ik met m’n ellebogen gewerkt heb om mijn nieuwe functie te krijgen: Bij deze…
22 oktober 1981
Verdomme, weer vroeg beginnen…
We krijgen trouwens een punthoofd van de LB. Gisteren ook al, en nu weer. De kaffers lopen namelijk parkeerstickers te controleren, en eenieder die dat vodje niet op z’n ruit heeft zitten krijgt een bon. Sommigen hebben er al twee… Best een komisch gezicht, een paar mensen hollen naar buiten om net op tijd dat velletje voor de voorruit te leggen. Vond de LB helemaal niet leuk. Wij wel.
Ook niet leuk…André: Hé, Freek, er ligt een declaratie bij de KA van onze trip naar Italië.
Ik; Ahaaaa!!!
André: Je moet bijbetalen.
Ik: Ah….
‘s Middags arriveert er een groepje meneren van de marine. Ze komen van Piet Hein dat is een van hun boten, wist je dat je een marine pief ontzettend over z’n rooie kan krijgen als je het hebt over boten. Dat heten schepen, zeggen ze. De enige boten zijn onderzeeërs, en die heten onderzeeboten. Enfin, de mannen krijgen de Grand Toer, met verplichte stops bij de MFPU, Orpheus en de lijn. Stappen aan het eind van de middag met zijn achten in twee kleine autootjes en gaan weer terug naar Den Helder.
Twee F-4’s van Alconbury bezoeken Volkel, en Steve is druk aan het regelen met een van de Amerikaanse piloten vanwege zijn porselein. Dit heeft Steve namelijk in augustus of zo gekocht, en als het goed gaat neemt een van de Phantoms zijn spulletjes mee uit Engeland.
23 oktober 1981
Oei, is me dat even schrikken! Nieuw lint in de typmachine, zo komt alles weer mooi tot zijn recht, lekker zwart op wit. Goed, over tot de orde van de dag…
Vandaag om 15.00 A bereikt ons het onplezierige nieuws over het financiële wel en wee van de luchtmacht. In het kort komt het hierop neer: we zijn failliet.
We hebben geen geld meer, en geld is nodig voor het betalen van de peut, we kunnen voorlopig tot aan het eind van het jaar het vliegen wel op onze buik schrijven. We zijn het kind van de rekening, zoals dat in mooi onvervalst Nederlands pleegt te heten. Zoals het nu staat krijgt 306 precies 199 uur tot 15 december 1981, wat ruwweg overeenkomt met zo’n acht á tien uur per vlieger, dus één tripje per week.
En in het komende jaar krijgt iedere vlieger 130 RF uren en 15 TF uren, deze cijfers geven mij na enig gereken een gemiddelde van 12 1/2 uur per maand! Ja, mensen, we gaan donkere tijden tegemoet. Het fraaie van dit alles is, dat onze NATO missies gewoon doorgaan, zo vindt CTL, want de rest van de NATO mag eigenlijk helemaal niet weten dat wij zo krap in de centjes zitten. Het is ook niet zo leuk voor Joop Bakker, die volgende week het squadron moet overnemen. Joop heeft trouwens z’n eerste RF tripje voor 306 gevlogen en maakt meteen met zijn vieze 312 visor een smerige streep op een van onze o zo schone canopies De lijn geeft hem dan ook onmiddellijk een uitbrander.
Ja, nu Ed Schuckman het squadron
officieel heeft verlaten (hij is druk aan het uitboeken) kunnen we natuurlijk niet zonder commandant zitten, en aangezien Joop Bakker pas in November majoor wordt, is onze oudste in rang tijdelijk squadron-commandant geworden. Roel Jensen, van harte gefeliciteerd met deze (al is het maar tijdelijke) aanstelling!
‘s Avonds aan de bar wordt al een beetje afscheid genomen van Schuckman, in de vorm van een cadeautje van de Intell sectie. Het geheel is namelijk een fotoreportage van Ed’s afscheid-tripje, en het boekje is gegoten in de vorm van een pre-planned boekje, alleen heeft deze geen klitteband. Logisch, want bureaus bewegen niet. En in plaats van headings, tijden en fuel figures wordt er genoteerd waar Schuck is geweest, hoeveel uren hij gevlogen heeft en hoeveel liters(!) bier de man geconsumeerd heeft: 4915 uur en 9100 liter.
Dus bijna 2 liter per uur!
26 oktober 1981
Het gesprek van de dag is – hoe kan het ook anders – 
situatie van de vlieguren. Er wordt veel gemopperd, men is er een beetje lacherig over, er wordt over gegrapt en gelachen (al is het als een boer met kiespijn). De enige sortie van de dag wordt ludiek uitgewuifd door aan tiental mensen van het squadron. Van Roel wordt aan staatsiefoto gemaakt.
Ed Schuckman is niet wég te slaan, hij staat alweer ‘s avonds aan de bar, zeker verwacht-ie weer een cadeautje. Helaas, pas 5 november is het weer feest, dan is de officiële commando overdracht.
27 oktober 1981
Drie kaar raden waar men het vandaag weer over heeft. Juist.
Om half tien zit heel 306 samen met de andere squadrons in de bioscoop, en kijkt naar een film over de nieuwe wapens. Anderhalf uur niets anders dan raketten, ontploffende tanks, schepen en vliegtuigen en veel vuurwerk, waarbij de geluidseffecten natuurlijk niet bij ontbraken. ‘s Middags doet Frank Damen dit nog eens dunnetjes over met een geluidsbandje met dreunen, knallen, kanonnen en atoombommen.
De enige sortie van de dag wordt gevlogen door Steve Gruner en Kol. Vendrig. Het weer is trouwens ook niet denderend, veel mist die slechts langzaam optrok, Henk Baron voorspelde regen en stratus en prut tot 30.000 voet, met andere woorden, rond het middaguur brak het zonnetje door.
André Kivit en Joost Steenbergen zijn gepaald om in een commissie te zitten, en zij mogen een verhaal schrijven over een dronken LB-er. Ik kan me wel wat meer opwindende dingen voorstellen. Zij ook…
Gehoord in de crewroom:
“Piep!”
“Ja?!”
“Chauffeur daar?”
“Nee!”
“Wat nee?!”
“Nee, Roel.”
28 oktober 1981
Best weer vandaag, en er wordt redelijk door de maten gevlogen. De policy van Roel Jensen, onze squadron-commandant is; gewoon doorvliegen, en op is op!
Frank is weer bezig met straaljager en bom geluiden, alleen nu mag ook de lijn meegenieten.
Plonspakken test in oktober, water temperatuur 2 graden.
28 oktober 1981
Best weer vandaag, en er wordt redelijk door de maten gevlogen. De policy van Roel Jensen, onze squadron-commandant is; gewoon doorvliegen, en op is op!
Frank is weer bezig met straaljager en bom geluiden, alleen nu mag ook de lijn meegenieten.
29 oktober 1981
Niets bijzonders gebeurd vandaag
30 oktober 1981
Frank Damen en Hein Goris zijn vandaag naar Schiphol gegaan. Dit keer niet voor de lessen B1, B2, of keuringen, maar ze moeten voorkomen bij de aanname commissie van de KLM.
’s Avonds is er in de Off. Mess een bijzonder gezellige wijn en kaas party, die door veel 306ers werd bezocht.
2 nov 1981
Gisteren, zondag, zijn er weer enkele mensen in de Koninklijk Luchtmacht bevorderd, ook een stel 306ers vielen in de prijzen. De gelukkigen zijn onze aanstaande Sqn Cdt, van kapitein nu de majoor Joop Bakker, onze scheidende Sqn Cdt, Ed Schuckman van majoor naar overste Ed Schuckman (nog steeds 306 in onze ogen) van eerste luitenant naar kapitein, Gert-Jan Stoop en op de lijn bevorderd tot adjudant Jan Wijers. Van harte gefeliciteerd.
De bevordering van Frank Damen laat nog even op zich wachten, want als een van de weinige reservisten die dit jaar kapitein zouden worden, werd Frank vergeten. Maar dat zit Frank helemaal niet dwars, in plaats van kapitein wordt hij captain, want afgelopen vrijdag zijn hij en Hein Gorris aangenomen door onze nationale luchtvaartmaatschappij. Ook van harte gefeliciteerd!
Dick Schenkius is weer terug van weggeweest. Hij zegt dat hij op cursus in Engeland is geweest, maar wat hij daar uitgespookt heeft, Joost mag het weten. Hij heeft er een boel grijze haren bij gekregen.
Roel Jensen is weer binnenkort squadron commandant af. In die korte periode dat hij de baas van 306 was heeft hij behoorlijk wat handtekeningen moeten plaatsen. Om precies te zijn 176. Dat is gemiddeld 25 per dag!
Vanwege het rottige weer hebben we twee TF sorties gevlogen.
3 november 1981
Vandaag de grote dag. Vandaag krijgen we onze nieuwe squadron commandant. Vandaag staat Joop Bakker centraal. Vandaag loopt iedereen er erg netjes bij. Gepoetste schoenen, service dress, platte pet. Iedereen ziet er erg militair uit. Vol verwachting wachten we op Lub Gringhuis. Dat wordt een unicum, Lub in ‘t blauw, en dan nog wel in DT. Het weer laat het in ieder geval afweten, al is het vrij mild buiten.
André Kivit en Bart Leenen vliegen de (TF) sortie van de dag.
Dick van de Berg kan niet tegen zijn verlies met flipperen, zelfs als-ie 200.000 punten voor staat op Jeroen zet-ie de kast op tilt. Jeroen moet trouwens zijn barrekening eens betalen, Marijke is de wanhoop nabij en probeert nu Jeroen te vermurwen met tranen. Helaas, helaas…Hé, Bart komt net aanlopen. Snel even een rectificatie op de sortie van de dag; deze ging dus niet door vanwege een hydraulie failure aan de TF. En op de hele basis geen reserve TF, terwijl niemand vliegt. Ik begin zo langzamerhand te begrijpen dat de luchtmacht onbegrijpelijk is!
Goed, gelukkig is er vanmiddag toch nog een happening, nl. de squadron overdracht in shelter 522. We hopen dit met een leuke fotoreportage te vereeuwigen in ons aller dagboek. Frank Damen loopt de hele basis af voor een DT Jas met 1e luitenants strepen, want hij dacht dat hij per 1 november kapitein zou worden, en had dus al zijn strepen al veranderd!
Om 15:30 uur lokale tijd staat het hele squadron (min ik) aangetreden in shelter 522 voor de overdracht van het commando. Ik moest aan de poort staan om gasten te wijzen waar ze heen moesten. Dat doe ik dus nooit meer. Enfin, tussen het lawaai door van vrachtauto’s en voorbij taxiënde F-16’s werd het commando van 306 aan Joop Bakker overgedragen.
Dat deed Roel Jensen met de onvergetelijke woorden “DE Commandant 306 biedt zijn squadron ter overname aan” En dat terwijl-ie maar een dag of tien de scepter over ons heeft mogen zwaaien. Het leek trouwens net een tweedehands auto advertentie; biedt ter overname aan, weinig kilometers, lichte voorschade je weet wel.
Goed, nadat Binne Roorda (ex 306) met zijn “Electric Jet” het commando “De heren officieren worden bedankt” overstemde, begaf iedereen zich naar de crewroom voor de receptie. Dat begon om 16.00 en om vijf uur bleven de mensen nóg komen.
We hebben toch wel zo’n 200 mensen in de crewroom weten te persen, de vier bestelde fusten goudkleurig vocht bleken onvoldoende te zijn, en er schijnen ook wat stevige sherry en whisky drinkers langs geweest te zijn, want dat spul was ook niet voldoende voorradig. Op een gegeven moment moest zelfs de dure whisky aangesproken worden.
De grote afwezige op de receptie was 311. Foei. Om een uur of half acht werd de tent gesloten en werd het feest deels voortgezet bij Joop thuis. De meeste mannen waren erg onder de indruk van de sauna bij Joop, en men wilde onmiddellijk ook een hier op het squadron. De douches hebben we al.
4 november 1981
Het begon al tijdens de ochtend briefing. Henk Baron (U weet wel, dat baardje van de Meteo) had het moeilijk met wat fronten. En ook met z’n Engels. Hij wist niet wanneer het front voorbij zou trekken. Na enige aansporingen vanuit de hoek van 312 – 306 wist hij een tijdframe te bepalen waarop Fred heel hard riep: “Welk Jaar?!” Hoe dan ook, de Meteo voorspelde opklaringen, en wonder boven wonder, ze kwamen nog ook. Eindelijk werd er weer een beetje normaal gevlogen.
‘s Avonds was er in de Officiers Mess een bevordering Social, die erg druk bezet was.
5 november 1981
Het is mooi weer, en iedereen mag vliegen. Zelfs Bart Leenen weet airborne te komen. Gisteren had de arme man alweer een ground abort, ik geloof zijn derde of vierde achter elkaar. Zo langzamerhand begin je op de Space Shuttle te lijken, Bart. Dat ding komt ook maar niet los van de grond. Met dat natte weer van de afgelopen weken is dat niet zo bijzonder, al die ground aborts. Veel klachten met de elektriek van de kisten vanwege water in de systemen. Dat is nou het nadeel van een lijn, de kisten staan de hele dag en nacht maar buiten. Straks, als het weer een beetje gaat vriezen, kunnen we onze lol weer niet op met vastgevroren flaps enz.
We hebben vandaag post
gekregen uit Japan. Een luchtvaartblad uit dat verre oord heeft vorig jaar hier op Volkel met z’n Pentax wat mooie plaatjes geschoten, en hiernaast een voorbeeld. Voor diegenen die de Japanse taal niet volledig beheersen volgt een (vrije) vertaling. “Het enige tactische fotovelkennings squadlon van de hollandse luchtmacht vliegt met de eerbiedwaardige F-104. Dlie nul zes heeft 18 RF-104’s tot haar eerbiedwaardige beschikking. Deze zijn uitgelust met een lecce-pod met vijf TA-8M camelas, die niet van Yashica of Nikon zijn, en een IRLS, die het niet zichtbare licht toch zichtbaar maakt, (o, wonder). Dool weghalen van het kanon is de F-104 een kamikaze gewolden. Eerbied voor de piloten!”
Na heel wat speurwerk op het web, kwam ik er achter dat de fotograaf de heer Hideki Motoi was. Zijn email adres gevonden en een mail gestuurd of ik de originele foto’s kon krijgen. En met resultaat.
6 november 1981
Vanwege een vogeltrek 7 waarschuwing gaat 306 het hogerop zoeken, en wel met zijn vieren. Deze unieke gebeurtenis wordt door Jeroen Ophoff op de gevoelige plaat gezet, en zo vlogen er op een gegeven moment vijf RF’s zeer dicht bij elkaar. Na de fotosessie gingen de vier kisten een potje ACT-en wat onmiddellijk resulteerde in een grote puinhoop en een kist set overspeede flaps (eh.. de mijne dus)
9 november 1981
Dick Schenkius en Frank Damen zijn het na een weekend met vorst en kou het Nederlandse klimaat ontvlucht, zij gingen naar Rimini, waar ze een dagje op ‘t strand gaan liggen. Het schijnt er een graadje of 23 te zijn, en da’s altijd twintig meer dan hier! We verwachten ze woensdag weer terug, lekker bruingebrand.
Peter Blonk, U weet wel, die lange van Intell, is weer terug van weggeweest. Karup, om precies te zijn, Zijn buit was spectaculair, mag ik wel zeggen. Een joekel van een foto van een Backfire, en verder een boel close-ups van allerlei Russisch vliegend tuig. Dat is pas interessant recce-en!
Joop Bakker is nog geen week van 312 weg, of ‘t loopt helemaal uit de hand daar. Ze gooien zelfs een kist weg. De vlieger is ongedeerd in een bosje gevalschermd.
10 november 1981
Gehoord vanochtend in de crewroom:
“Heb je gevochten?”
“Nou, nee…”
“Heb je dan ratten thuis?…”
Ter explicatie; Kees van de bar had wat lelijk uitziende schrammen op zijn hand. Hij had tegen een zak geslagen, zei-ie. Zeker iemand van een ander squadron tegengekomen…Gehoord In de buurt van het hok van Johnny de Groot.
Marijke “Andre”, Je bent hier de bent gekapte man van het squadron.
“Hennie “Marijke”, en jij bent de best gekapte vrouw van het hele squadron!
Nog een nagekomen bericht; van de week waren er een stel Turken op bezoek bij ons. Deze mensen hadden namelijk interesse in de aanschaf van enige podjes met bijbehorend vervoermiddel, de RF. Het was best grappig om die Turken en de heren v.d. Struif, Bakker en Jensen in steenkool Engels te horen converseren. Niet dat het Engels van onze mensen zo slecht is, maar die gastarbeiders… Enfin, na enig geharrewar begrepen de Turken (ze hadden allemaal trouwens van die grote snorren) dat ze ogenblikkelijk bij de kolonel koffie konden drinken in het Orpheus werkcentrum!
11 november 1981
Die inschrijflijst die hiernaast geplakt zit heeft toch minstens twee weken op de deur van de crewroom gehangen. Want, zo dacht men, op 306 wordt ontzettend veel gekaart (klopt), dus willen de mannen best eens een avondje gezellig kaarten in de mess (klopt niet). Waarschijnlijk omdat in de mess niet voor geld gespeeld wordt…
12 november 1981
Frank Damen is dan toch nog eindelijk bevorderd tot kapitein. Van harte gefeliciteerd, en dat biertje houden we nog tegoed. Geert-Jan zag dat ik op de meevlieghelm van 306 “meevlieghelm” had geplakt, en dat vond-ie zo mooi (!) dat-ie onmiddellijk namen ging plakken op alle andere helmen, op zijn koffertje en op zijn lunchboxje! Zo blijkt weer keer op keer dat dat oude gezegde nog steeds van toepassing is: “Gekken en dwazen plakken hun naam op helmen en glazen” (of iets in die geest)
13 november 1981
Vrijdag de dertiende, een ongeluksdag voor bijgelovige mensen. Maar niet voor Henk de Waard, die haalt vandaag zijn Cat.1 Ikzelf heb ook het noodlot getart, 2 uur en een beetje meegevlogen met een h- een -ik kan het niet op papier krijgen- een hefschroefvliegmachine. Eng hoor. Vooral dat vliegen met 20 knopen op 3000 voet!
16 november 1981
Vanochtend was het best koud in de crewroom. Wat wil je, met een gat in het raam.
Er was ingebroken en de dader is ontsnapt met de Hifi Stereo Toren met kapotte cassetterecorder en wat kwartjes. Marechaussee erbij voor een proces-verbaal. Marijke moest ook verhoord worden, en toen dat aan de gang was kwamen er nog eens drie KMA-ers bij, die moesten Marijke óók fouilleren (moeilijk woord). Het enige wat we vonden op de plek waar de radio stond waren deze fotootjes. Het ergste was dat we om 8:10 geen koffie konden krijgen, iedereen bloednerveus door de gang aan het drentelen en de Ops-officier lastigvallen.
Ger Timmer, die jarig was, bracht uitkomst en bestelde een gamel koffie uit de mess, en zo konden we in het vluchtcommandanten hok koffie mét gebak eten! (De koffie dronken we dus, dit om misvattingen te voorkomen).
Trouwens, een uniek daagje vandaag, het hele squadron was present, behalve Fred van Heukelom en Piet Jansen, maar dat telt niet, die zitten toch op de WIO.
Goh, wat hebben we toch best een groot squadron, vooral als iedereen rond de Ops balie staat, hangt of leunt.
17 november 1981
Geen bijzonderheden vandaag. Gebeurt, wel vaker.
18 november 1981
Vandaag werd er helemaal niet gevlogen. Men verdoet de tijd met nuttige zaken zoals daar zijn studeren, planning exercise’s, flipperen en kaarten! Ger Timmer loopt Sinterklaas te zoeken. Dat wil zeggen, hij heeft een vrijwilliger nodig die op 2 december voor schut moet staan met een aangeplakte baard en een mijter op zijn kneiter. Dat rijmen komt vanzelf daar kan ik niets aan doen, dat heb je nou eenmaal met die vent uit Spanje.
Onze baas, Joop Bakker, heeft verbouwingsplannen. Er wordt enorm met kasten geschoven, borden worden verwijderd en op andere plaatsen gehangen. Deze verbouwing drift heeft andere mensen ook aangestoken, die begonnen ook meteen allerlei dingen te slopen, net goede bedoelingen, uiteraard. Het werd eigenlijk wel tijd, want, mensen eerlijk gezegd was de entree van het squadron niet om over naar huis te schrijven. Dat doe ik ook niet.
Wat er nu gaat gebeuren is dat er een groot bord komt met een foto van een 104 en daaromheen kleurenfoto’s van de piloten en op een andere geschikte plaats (op datzelfde bord, dit om misverstanden te voorkomen) de foto’s van de Intell mensen. In de ingang zelf wordt het huidige kurk behouden, met daarop geprikt enkele mooie platen.
19 november 1981
Intell aan het werk, onder leiding van Dick v/d Berg met z’n grote boormachine. Veel getimmer in de gang, de trofeeënkast is reeds verhangen, en de bekers in de kast zijn zelfs opgepoetst! Het grote foto bord begint al vormen aan te nemen, de bedoeling is dat dit met groen fluwelig plakplastic wordt beplakt, om als ondergrondje voor de helden foto’s te dienen. Ook heeft Joop Bakker grootse plannen met schrootjes. De hele gang wil hij geschroot zien, en spotjes en zo. Als dat allemaal doorgaat wordt het wel mooi, net zoiets als op ‘n duur kantoor of een chique (sjieke) nachtclub!
De vliegers zijn ook aan het boren, maar dan wel door de lucht.
20 november 1981
Dick begint steeds meer op een bouwvakker te lijken, hij begint ook al zo te praten.
Dat grote bord in de ingang, weet U wel, daar hangt nu ook de foto van de maand. Dat is deze maand een foto van Joost Steenbergen, en wel van een grote helikopter! Belachelijk! We wachten in spanning af wat Intell de komende maanden gaat bedenken voor de foto!
Toen vorige keer Dick Schenkius de foto van de maand maakte (hoewel, van de maand, van het jaar kun je beter zeggen) stond hij meteen op het matje bij de kolonel! Op passen geblazen, dus!
Joop Bakker heeft nog meer ideeën: gratis schroten. Dit idee loopt dood, de fabriek in Cuyk heeft geen interesse om schroten te ruilen voor een luchtfoto van het bedrijf, Dan maar het idee van Hein Gorris doorvoeren, namelijk het plaatsen van fietsenrekken in de hal.
23 november 1981
Er wordt druk gewerkt. In de gang en in de crewroom. Men is foto’s aan het verhangen en vervangen, en er is ook een andere flipperkast gekomen. Deze blijkt erg moeilijk te zijn, getuige de geluiden die uit de hoek van de crewroom komen. Hoop nieuwe scheldwoorden geleerd vandaag. Frans van Giersbergen haalt (na twee keer proberen, telkens knapte de TF af) zijn Cat.1. Proficiat, Frans.
24 november 1981
Onder de enthousiaste leiding van onze ARLO, majoor Henk Reuvers, vertrekt een groepje uitgeslapen 306-ers in een grote bus richting Veluwe. Naar het ISK. Dat is landmachts voor Infanterie Schietkamp, en dat ligt bij het plaatsje Harskamp. Daar aangekomen werden de mannen onthaald op koffie en een bijzonder uitgebreide kennismaking met het Schietkamp. De eerste schietbaan was meteen raak (woordspeling!), de schijven deden het niet. Na enig gepast commentaar werd de excursie voortgezet naar baan India, Alfa rechts en dan NAB-1. Daar hebben we ook kennis gemaakt met de heidebaas en de terrein Sgt, en niet te vergeten, de baan Cdt.Met tranende ogen (niet van ontroering maar vanwege de bittere kou) heeft men het schieten met de .50 aan geschouwd, ook hebben we het fenomeen “dorp zuiveren” gezien. Leuk. Veel knallen en schieten, en waarachtig, ze draaiden het bandje van Frank Damen af: War, medium.
Na de lunch uitleg gekregen over een pantserrupsvoertuig, de YPR. “Met dit kanon kunnen we dus ook vliegtuigen uit de lucht schieten, dus, ja?” “En kun je dan ook zien of het een vijandig of vriendelijk vliegtuig is?” “Dat zien wij dus niet, ja, we schieten alles uit de lucht!” Rare jongens, die landmachters!
Enfin, na een vluchtig bezoek aan een museumpje vertrokken we met de bus weer richting Volkel. Toen we terugkwamen hadden ze op het squadron de handjes behoorlijk laten wapperen, in de vloer van de crewroom was de ouwe kip van 311 verwijderd, en pronkte daar onze eigenste vogel (pinguïn?). Hulde aan de leggers van dit schoon en aan Dick v/d Berg, die het initiatief heeft genomen om het embleem te vervangen. Ook het kastje waarop dit dagboek nu ligt is in zijn geheel gerestaureerd, en ziet er weer bijzonder mooi uit.
25 november 1981
De eerste sneeuwvlokken van het seizoen vallen alweer uit de lucht, de winter is niet ver meer. Het weer is erg buiig, en er wordt pas laat in de ochtend wat gevlogen. Tot half tien heeft het squadron gediscussieerd wat er allemaal gerenoveerd moet worden enz. Er werd gesproken over open haarden, nieuwe bars, het overgaan op de F-16, het cadeau dat we nog te goed krijgen van Oude Delft, de prijs van de schrootjes etc, etc, etc.
Nog iets over de briefing van vanochtend. Joop Bakker heeft ook niet alleen de F-16 situatie uitgelegd in het algemeen, maar heeft ook een streefdatum genoemd voor wanneer 306 aan de beurt is om elektrisch te gaan vliegen. Deze datum staat (nog) gepland op 1 januari 1984. Dit hele relaas was volgens Joop “ter motivatie ende vermaeck…”
’s Middags vliegt schrijver dezes een tripje TF en haalt zowaar zijn Instrument Categorie Eén. Hoi.
26 november 1981
Om kwart voor vijf ging de tap los. Niets bijzonders, zult u zeggen, maar deze keer was het vanwege het opdrinken van de bierplaat. Het geheel valt in de volgende zin samen te vatten: Veel bier, veel broodjes, veel ge-0-H’d, veel katers de volgende ochtend. Tijdens de bierplaat werd de vogel van ons ingedronken, en de kip van 311 werd aan waarnemend commandant Franklin Olifant aangeboden (nou, wat er dus van over was, en dat was een groezelig koppetje) Sorry, Oliemans.
27 november 1981
De crewroom is weer opgeruimd.
30 november 1981
Rond een uur of negen arriveren op het squadron een Mercedes busje vol LUSO mensen, dat zijn die lui die beslissen of je gek genoeg bent om in aanmerking te komen voor een baantje bij de luchtmacht. Zij kwamen voor een uitgebreide rondleiding van 306, o.l.v. de beide squadron PRO’s. dat zijn Geert-Jan Stoop en ik. De mannen waren zeer begeestert over het geheel, om het in goed Nederlands te zeggen!
Vandaag was er ook een afscheidspilsje op de lijn van Toon Mastenbroek, die per 1 december met UKW gaat. Da’s dus met pensioen, in goed Nederlands.
1 december 1981
Over de gebeurtenissen van vandaag laat ik graag de gastschrijver Geert-Jan Stoop aan het woord, maar eerst even dit Cor Meijer is vandaag de oudste op het squadron, sinds Toon Mastenbroek weg is. Zo dat moest ik even kwijt. Het geschreven woord is nu aan Geert Jan.
De reden dat onze vaste dagboekenier vandaag liever niet wil verslaan is de volgende: hij was zo nauw (too close for comfort) betrokken bij een crash dat de objectiviteit misschien in het gedrang zou komen als hij het zou beschrijven. Wat was het geval “We waren uitgeboekt voor…. (U voelt het al) …een normaal recce-tripje, maar helaas in de buurt van Aurich was een soort eend zo stom om bij Freek binnen te vliegen, niet gewoon gezellig in de cockpit maar in zijn internal tank, ter hoogte van de rechtermotorinlaat.
Dat resulteerde in een overmatig peut-verlies, wat er erg sensationeel uitzag, grote contrails op 500 voet, heel bijzonder. Energiebewust als we zijn besloten we dan maar op Jever te landen. Helaas besloot het vliegtuig halverwege de landing in brand te vliegen en dat zag er niet allen spectaculair maar ook beangstigend uit. (Ik vloog erbij en ik keek ernaar) Na met een bloedgang de barrier ingekleund te zijn besloot onze columnist uit te stappen en wel volgens de vlotste methode, dak wegschieten, uit de kist springen en puntje negen tegen de wind in (slim). Dat werkte gelukkig en wel zo snel dat de eerste brandweerman die aan kwam draven vroeg, Sind Sie der Flieger?
Stomme vraag aan een figuur met helm op en chute aan. Enfin, kist verbrand (pod niet gelukkig), Freek geschroeid (beetje aan zin schouder), auteur dezes geschrokken en Geurt van de Brink, (crewchief van de ongelukskist de 8133, onze oudste) erg verdrietig en dat allemaal door die stomme eend. Tot hier, Freek neemt het weer over. Maar niet nadat hij een pluim op zijn hoed heeft gehad voor zijn snelle “fire exit”
Merci, Geert Jan. Nou, zult u denken, wat een bladvulling, maar dit was niet het enige dat gebeurde vandaag, want nog geen kwartier later besloot een vlieger van 311 zijn kist te verlaten, omdat het kanon was geëxplodeerd en deeltjes 104 in de J-79 waren gekomen, die er dus prompt mee ophield. Enfin, Peer een nat en koud pak, en ik had het warm, ‘a Avonds aan de pils geraakt, zowel op het squadron als bij Peer thuis, want toevallig was er daar ook nog een verjaardag te vieren. Nodeloos te zeggen dat ik erg dronken ben geworden! Zodoende kon ik mij vast op de volgende dag voorbereiden, namelijk het invullen van rapporten enzovoort, want wat moet er veel geschreven worden, ongelooflijk.
En dan de mensen die ze optrommelen: de een of andere gedragswetenschapper, en die gozer heeft met Geert Jan meer gesproken dan met mij, een complete onderzoekscommissie waarin Hennie van Weerdenburg zit (hij mag drie dagen naar Jever). Zo, genoeg daarover, de rest is te lezen in de knipsels.
2 december 1981
Vandaag heb ik samen met Geert Jan Stoop een tripje TF gevlogen om de schrik van gisteren weer te boven te komen. Lekker twee F-15’s in de knip gestoken.
On half twee arriveert op het squadron fysiotherapeut Evert de Vries,
met in zijn kielzog een van zijn patiëntjes, een jongen van zes jaar genaamd Robin Sonjé. Niet zo bijzonder, zult U zeggen, maar dit ventje is gehandicapt en erg ziek. Hij gaat over een week of zo weer naar het ziekenhuis voor onderzoek, en volgens de therapeut komt hij daar de eerste tijd niet meer uit. Enfin, deze jongeman is erg luchtmacht-minded, en hij kreeg de dag van zijn leven met een geweldige rondleiding compleet met vliegshow.
Ook vandaag om twee uur druppelden moedersen met kinders binnen voor de grote happening van vandaag, de family afternoon. De kids kregen een stel films voorgeschoteld en de dames werden getrakteerd op een rondleiding en een portie herrie afkomstig van een drietal RF’s (Jeroen Ophoff in een cleane krat overtuigend op de bekende lage wijze langs vliegend) en nog wat andere 104’s en F-27’s. Het geheel werd afgerond met de aankomst van Sinterklaas en twee erg zwarte Pieten, die onaangekondigd werden aangekondigd door een 104 die op Combi-dak hoogte tussen de hangaars doorvloog. Bijzonder imposant. Een paar kinderen die buiten stonden kregen het te kwaad en overstemden bijna het geloei van de J-79 met hun gehuil. De vlieger was een zekere T.K. te Uden goed, Sinterklaas kwam toch nog aan, en aangevoerd door de harde en mooie zang van Bart Leenen begroeten de kindertjes Klaas. Niet alleen de kinders moesten bij de Sint komen, ook Papa Bakker, Papa Gringhuis (hij kreeg een nieuw grijs pak, dat hij onmiddellijk aantrok) Papa Blonk (kreeg een vermageringskuur), Henk de Waard (te lui, moest gaan sporten en kreeg een pakje energie) en schrijver dezes, ik kreeg een beginnerscursus Japans, omdat mijn vertaling van 5 nov. jl. niet zo best was, en de brandvoorschriften, want gisteren heb ik me daar niet aan gehouden (vergeten toestel 77 te bellen). Rond kwart voor vijf was de Sint vertrokken, een overigens tactisch tijdstip, want toen mocht de tap los. De avond werd besloten met een prettige borrel.
Vandaag heeft ook het squadron volleybalteam “De Negatives” weer gespeeld en weer, ditmaal voor de derde keer, gewonnen. 17 november was het 3-0 tegen Radar United, gisteren 3-0 tegen de Concretes en vandaag zegevierden de Negatives met 2-1 over de Personeelsdienst. Hulde aan het team onder aanvoering van trainer/coach Ger Timmer.
Henk de Waard mocht vandaag 20 minuten vliegen, maar eerst moest hij Cor ‘s combi wassen. Dat vertikte hij, maar Frans van Giersbergen had er alles voor over voor een tripje clean, dus hij bood aan dit te doen. Cor intussen stiekem de combi gewassen, Frans lekker geragd en Henk balen!
3 december 1981
Wat is het weer slecht vandaag.
Het weer natuurlijk, wat anders, want met het squadron gaat het zondermeer goed. Hoewel, een beetje vliegen zou ook best leuk zijn. Hennie van Weerdenburg is weer terug uit Jever, maar was binnen de kortste keren weer verdwenen naar Zuid-Limburg. Voor Euro Control zei hij. Voor de vlaaien natuurlijk!
Tussen alle consternatie van de afgelopen week is Andre Kivit erin geslaagd om stiekempjes 2000 uur vol te vliegen. Hij liet dit zachtjes aan de bar ontvallen, en nu staat het op de bierplaat. Gefeliciteerd, Dré.
Op de foto Lub, in zijn nieuwe pak.
4 december 1981
Bij de gebruikelijke ochtend briefing op de basis werden de aanwezigen bezocht door Sinterklaas en twee Pieternella’s. Luid gebons op de deur gevolgd door een kanonnade van (harde) pepernoten, en de gebruikelijke ludieke cadeautjes. Later op 306 werd bij de ochtend briefing van Intell geen vervelende dia’s van tanks en ander spul getoond, maar een leuke tekenfilm van Tom en Jerry, waar de mannen net zo veel van genoten als de kinders tijdens de family-afternoon van 2 December.
5 december 1981
Sinterklaas.
7 december 1981
Roel Jensen heeft ergens weer wat uren los weten te peuteren, want er wordt weer wat gevlogen. Ook kolonel Vendrig hoorde dat hij nog een uur had, en dat vliegt hij dan ook maar op. Deze dag wordt ‘s avonds besloten met een social vanwege de uitreiking van de jeneverkruizen. Helaas geen 306-ers erbij, wel een ex-306 mens, nl. de kolonel himself (25 jaar trouwe dienst).
We hebben een nieuw gezicht op 306 rondlopen, het wordt een van de nieuwe foto-interpreters en hij heet Leo van Oostende. Vast een Belg, met zo’n naam.
‘a Avonds om half elf zit heel 306 thuis aan de buis gekluisterd vanwege een overmatige belangstelling voor een programma van de VARA. Nee, niemand is opeens overtuigd links geworden, maar Peer Donkerbroek van 311 moest optreden, en ik was ook meegegaan. Het viel allemaal best mee, al zijn er wat mensen teleurgesteld dat het niet op een fikse discussie is losgelopen, want we zaten wel als rechtse muizen in het hol van de rode haan.
8 december 1981
Het is niet te geloven, maar we hebben er echt 60 uur bij gekregen! Dat betekent dat iedereen er nog een uur of twee, drie erbij krijgt. Niet dat het wat uitmaakt, want de meeste van de mannen waren al een uur of twee, drie voorbij het laatst vastgestelde maximum van tien uur per man tot het eind van het jaar. Staan we dus weer op nul.
De eerste foto’s voor op de muur worden opgehangen. Intell is er weer als de kippen bij, want praktisch alle tronies prijken al op het groene fluweel.
Tussen de middag komt een 50-tal onder officieren in de crewroom om plaatjes te kijken. Het is een excursie van het HOOC, een van de cursisten is een oude bekende, namelijk meteo man Willen v/d Biggelaar. De voordracht over het squadron wordt hoogstpersoonlijk door de baas zelf gehouden.
Een verloren 306-er is weer terecht. Het gaat hier om René Arns, die Jaguars vliegt op Laarbruch. Het was daar oefening en de mannen moesten vliegen. Vanwege het slechte weer is René gedivert en mag een avondje op Volkel doorbrengen (in de crewroom, natuurlijk, want hij woont nog steeds in Veghel)
9 december 1981
Vannacht heeft het gesneeuwd, en niet zo weinig ook.
Het hele vliegveld is wit, dus zijn we Black.
Twee combi’s (van die ouwe) vertrekken rond half negen richting Delft, en komen daar rond half elf aan, naeen stuk of wat files vanwege de sneeuw. In Delft aangekomen krijgen de heren een excursie bij de Optische Industrie Oldelft (voorheen Oude Delft). Deze excursie werd bijzonder enthousiast geleid, en de mannen hebben het erg leuk gevonden. Na afloop weer in de ijskoude combi’s, want de verwarming deed het ook al niet zo best, net zoals het licht in een van de VW ’s. Maar voordat de terugreis kon worden aanvaardt, moest men eerst tanken op Ypenburg. Na enig gezoek het veld toch gevonden en rond zessen waren de maten weer terug op Volkel. Rest nog te zeggen dat Dick v.d. Berg ontzettend eigenwijs is, want hij wist allemaal korte wegen en sluipweggetjes, en zouden ze, volgens Dick, in een mum van tijd in Delft zijn. Enfin, toen de eerste combi via de gebruikelijke route al in Delft gearriveerd was, kwam Dickie eindelijk een kwartier later aantuffen.
ps. Marijke was ook mee geweest, dus waren het niet alleen de mannen die het leuk vonden, maar de dame en de heren.
10 december 1981
Roel vertelt. We gaan, zoals de situatie nu is, vóór 312 converteren op de F-16, en wel in juni 1983. Dit schijnt een politieke beslissing te zijn, en dit kan elk moment weer veranderen, vooral in het geval als het huidige kabinet weer eens besluit het voor gezien te houden. Apart hiervan hebben we nog wat extra uren gekregen en die moeten we allemaal opvliegen tussen nu en het eind van het jaar. Aangezien de weersomstandigheden dusdanig zijn wordt het weer (zoals dat ieder jaar het geval is) maximaal boren en krijgen we misschien toch geen vrijaf de laatste twee dagen van het jaar…
Overigens heeft Volkel zo’n ontzettende hoop uren gekregen voor het komende jaar dat het ernaar uitziet dat we toch iets meer per man gaan vliegen dan dat ons was toebedeeld (n.l. 133 uur RF en 15 uur TF). Pfoe, moeilijke zin, deze laatste. Ik hoop dat U eruit komt!
Wat is dit nu? De kop van da “Pravda” in het dagboek! Simpel, pravda betekent waarheid in het Russisch, en dat klopt, want alles wat in dit dagboek staat is waar. De mannen van Intell zijn naar Harderwijk gegaan, daar is een aan of ander intelligentie-schooltje, en daar hadden ze nog wat kranten. Er schijnt daar maximaal gestrietst te zijn, want de maten kwamen net armen vol crap terug.
Mijn vliegtuig is weer terug uit Jever en kan bewonderd worden in hangaar 4.
11 december 1981
Is het u al opgevallen, of misschien helemaal niet maar Steve Gruner is ‘s ochtend ’s altijd aanwezig, en dan zie je hem niet meer tot een uur of half vijf. Nou, hij kampeert in Nav. Dat doet hij nu al een week of vier, om negen uur of daar omtrent gaat hij stilletjes in een hoekje zitten studeren, en komt er aan het eind van de dag weer uit. Af en toe even luchten, kop koffie (met heel veel melk) drinken of een kop thee (met nog meer melk).
Hennie van Weerdenburg heeft wel pech vandaag. Eerst wordt hij door een auto aangereden met daarin een hele grote neger. Die had natuurlijk nog nooit ijs en sneeuw gezien en was stomverbaasd dat de auto niet normaal remde. Enfin, Hennie was daar en kon met een noodsprong het vege lijf redden. Nu het tweede deel ’s middags gaat hij volleyballen en krijgt een bal verkeerd op zijn hand terecht, en knak, verstuikt zijn duim. Net zoals Mike Laning vorige week, die overkwam precies hetzelfde.
Het sneeuwt trouwens nog steeds.
Ger Timmer’s weekend is nu ook danig verpast. Alsof de hand van Hennie nog niet genoeg was, want wat gebeurde er? Ger gaat met Marijke en nog een stel mensen basketballen tegen de MPPU, en op een gegeven moment gaat er iemand boven op de enkel van Ger staan, en die kan er niet tegen en scheurt dus prompt zijn enkelbanden! Hup, naar de MGD waar het koude water al klaar stond, daar werd het zaakje verbonden en het ziet er naar uit dat er een mooi gipsen omhulseltje omheen komt. Leuk, kunnen we allemaal onze handtekening op zetten!
14 december 1981
Praktisch iedereen komt vandaag veel te laat op zijn of haar werk, het heeft onwijs gesneeuwd vannacht. Jammer genoeg is al dat blanke schoon van korte duur, want kort na het aanbreken van de dag begint het stevig te dooien en wordt het en geweldig natte troep. Er wordt druk geveegd, maar wel op de verkeerde plaatsen (as usual). U begrijpt natuurlijk wel dat er niet gevlogen wordt, niet alleen vanwege de sneeuw, maar ook weather wise, dus maakt iedereen zich op gepaste wijze verdienstelijk.
De redactie kreeg nog een fotokopie van een Russisch blad waarin onze pod wordt beschreven. Klopt aardig, alleen wordt vermeld dat het systeem pas in 1983 operationeel wordt!
De vertaling van de tekening.
Bij de cirkels in het verhaal staat overigens dat het hangen van de pod 30 minuten duurt en dat het systeem in 1983 operationeel wordt.
De tekst bij PHC 3 (tekening 3) Centrelinepod met het Orfeus verkennings/inlichtingen systeem voor de F-16.
1. Luchtspleet voor koeling van het electronisch systeem.
2. Lengte van gehangen pod 376 cm.
3. Gemodificeerde pylon 16S951.
4. Max. diameter gehangen container 47 cm.
5. I.R. installatie met lineaire scanner.
6. Rechter extra camera (afstandsfocussing 70/100/150 mm.
7. Linker extra camera (afstandsfocussing 70/100/150 mm.
8. Rechter hoofdcamera (afstandsfocussing 70 mm.
9. Linker hoofdcamera (afstandsfocussing 70 mm.
10. Aan de voorkant, camera voor perspectievluchtopnamen (afstandsfocussing 70 mm.)
15 december 1981
Na de hevige dooi van gisteren is het uiteraard stevig gaan vriezen, met als gevolg dat de hele basis in een ijsbaan is veranderd. Goed voor de bandjes van je auto, al die opgevroren sneeuw met zijn scherpe kantjes! Het is misschien overbodig om te vermelden dat er niet gevlogen wordt…Ons illustere en glansrijke team “De Negatives” wint weer met volleybal (Het wordt eentonig), ditmaal als tegenstander het team van de MGB, “De Jodium Hengsten”
Frank Damen brengt ook zijn kerstgroet uit. Over zijn kerstkaart zijn de meningen uiterst verdeeld, maar er kan zonder meer gesteld worden dat het waarschijnlijk de meest originele kerstkaart is die we tot nog toe ontvangen hebben.
50 kadetten van de KMA brengen een bezoek aan het squadron en worden enthousiast rondgeleid door de luiten de Waard, van Giersbergen en Willekens, geassisteerd door hun secondanten, de sergeanten Gringhuis, Laning en Wouters. Zo. Bladvulling. Ja, mensen, je moet soms af en toe wat verzinnen om het boek een beetje vol te krijgen, want waar het eigenlijk vol van moet staan is vliegen en dat gebeurt niet. Helaas…
‘s Middags gaat het hele squadron ijsruimen op de lijn. Althans, dat poogt men, want wat is dat ijs alle Jezus hard. Joop Bakker is zelfs zo fanatiek aan het hakken dat hij vanwege een bijzonder recalcitrant stukje bevroren water pardoes op zijn rug belandde!
16 december 1981
Tot ieders grote verassing is er ‘s morgens na de ochtendbriefing een ALVB praatje. Wat zijn die lui gefrustreerd, ongelooflijk. Ze hebben nu ook al squadrons, wist u dat? Nee? Schande. Op Volkel resideert het 420 Sqn en op de Peel het 421ste. Meer wil ik er niet over ik vertellen, onbelangrijk.
Het is raar maar waar. We gaan vliegen! Ook kolonel Vendrig. Dat dacht-ie dus, want toen hij goed en wel in zijn kist zat werd hij eruit geplukt “by order of Wing Ops” Het weer was weer de boosdoener, en de kolonel was mateloos afgeplast. Boos zelfs.
Hein Gorris boekt een flightplan uit met als target Gdansk. De VVA accepteert dit klakkeloos en geeft zelfs een volgnummer (1604 of zo). Vlak voordat Hein gaat vliegen (AWX) gaat hij toch nog eventjes langs de VVA. Wat waren die lui beetgenomen. Van de vier kisten die vandaag vliegen knapt 50% af. Bart Leenen tracht al een dag lang naar Aalborg te gaan low-level, hi-level, goed weer, slecht weer, dan geen weer… Ik bedoel, dan is er weer geen alternate beschikbaar, kortom, ellende. Maar uiteindelijk lukt het dan toch en Bart is af naar de kop van Jutland (hi,hi)
Vorruge week hep Willum de Ouwden een EOV test gehouen en Willum vont het taalgebruik erg slegt, alzof het derde klas lagere school nivo was. Waarop Hein Gorris erg fel op reageerde en zich afvroeg of we nu vliegers of Neerlandici waren!
Het onderzoek van het Jever-gebakje is afgesloten, overigens in een recordtijd van twee weken en één dag. De foto’s zijn vrijgegeven en ik heb er twee bewaard voor in het dagboek.
17 december 1981
Geeuw…
Om half vier gebeurt er uiteindelijk toch iets, behalve dan dat Hein in een bui van overvloedige energie een ronde tl-buis stukgooit met een asbak. Wat gebeurt er? De jaarlijkse squadron-club vergadering wordt gehouden. De scheidende voorzitter Dick Schenkius geeft zijn bestuursfunctie over aan Fred van Heukelom, die er niet eens was. Druk bezig met bommen en granaten en deliveries en impact points en raketten en… Dick houdt er mee op omdat hij volgend jaar naar de Wing gaat als HaaKaaNul. Ook aftredend is Geurt v/d Brink, die zijn functie als lid algemeen overdraagt aan een jonge, frisse kracht, namelijk onze John de Groot! John werkt overigens volgens het 3 x C systeem (Connecties, Chantage en Corruptie) Na het sluiten van de vergadering volgt een plezierige social in de lijncantine, met veel bier en veel (hete) ballen.
18 december 1981
Oeh veel kleine oogjes, mensen met hoofdpijn en bonzende slapen, een enorme stijging in het koffieverbruik, de smaak van twee dooie vogeltjes in je bek, enz, enz, vanochtend. Feestje gehad, heren? De tiep-masjine maakt trouwens ook veel meer herrie dan anders, dus druk ik de toetsen maar wat minder hard in. Dat resulteert in een wat langzamer tempo, dus moet je het maar wat jammer.., langzamer lezen. By the way, pietepruimen weer met een kans op sneeuw, en het vriest nog steeds.
Dick van de Berg zijn Volvo heeft een bevroren gassysteem. En doet het niet, want er komen blokjes ijs door de sproeiers in de carburateur!
Bart Leenen is eindelijk weer terug uit het koude Denemarken. Omdat de kisten buiten hadden gestaan knapte het een en ander af, en dat was de reden dat Bart noodgedwongen nog een nachtje in Aalborg doorbracht. Hij heeft daar het plaatselijke nachtleven verkend en is een ervaring rijker geworden voor wat de prijs van een drankje betreft.
21 december 1981
Mooi rustig winterweer, er worden zeven sorties gevlogen. De (vlieg) pret is echter van korte duur, want rond het middaguur begint het te sneeuwen en loopt het weer fors terug.
Geert Jan Stoop krijgt ‘s avonds na de social, het uitdrinken van Ton Kooijmans, basis testhopper- een lift naar huis aangeboden, maar moet dit wel verdienen, want vlak buiten Uden komt de auto van een- hoe kan het ook anders- 312-er zonder benzine te staan en moet Geert Jan door centimeters hoge sneeuw, dwars door een weiland ploeteren en een boer om benzine bietsen. Die had alleen wat tweetakt over, maar de auto liep er toch op.
22 december 1981
Aangezien Jeroen Ophoff te horen kreeg of hij nog wel eens op de ochtendbriefing kwam, besloot hij om vandaag extra vroeg naar de basis te gaan. Vanwege de uitbundige sneeuwval was menigeen te laat hetgeen resulteerde dat Jeroen in z’n uppie in een (bijna) lege briefingzaal zat!
23 december 1981
Iedereen verveelt zich wezenloos. Behalve Henk de Waard en schrijver dezes, wij togen per eerste klas NS naar Den Haag om geld te halen. Leuk uitstapje.
In de flipperhoek staat sinds vandaag een schitterend 5-zits bankstel met twee bijbehorende fauteuils. Nu nog een potkacheltje, en het is bijna zoals bij Oma thuis.
24 december 1981
De laatste dag van deze week.
Er wordt niet gevlogen vanwege de kerstwijding, die door een aantal 306-ers bezocht wordt. Met enthousiast en luidkeels gezang wordt daar de ochtend doorgebracht. Vooral bij 312 ontpopten zich enkele zangwonders. De kolonel was een beetje teleurgesteld over de opkomst, dus mogen we pas om 16.00 uur lokaal naar huis.
Als nou volgend jaar het hele squadron aanwezig is, mogen we vast om 12.00 naar huis.
