Dagboek 1983

Even voorstellen, 306 in het nieuwe jaar.

Squadron commandant:        Maj. Joop Bakker.

Ops officier:                            Kap. Dirk Radstake.

Vlucht 1                     

Kap. Hennie v. Weerdenburg

Kap. Piet Jansen  

Elt. Henk de Waard

Elt. Frans VGB.

Elt. Piet Enzerink

Tlt. Ferry v.d. Geest

Vlucht 2         

Jeroen Ophoff

Kap. Frank Damen

Elt. Joost Steenbergen

Elt. Freek Willekens

Tlt. Rudy Muyrers

Tlt. Berry Aarts

Vlucht 3                     

Kap. René Arns          

Elt. Fred v. Heukelom

Elt. Hein Gorris

Elt. Theo Kustner

Tlt. Ries Kamperman

Tlt. Ad Segers

Gast Staf vliegers

Kap. v.d. Avoird, Kap. Jensen, Maj. van Rijswick, Lt. Kol. Okkerman, Kap. v.d. Heuvel, Kap. Schenkius, Maj. v.d. Struif, Maj. Immens.


Intell en Glo-sectie

Maj. H. Reuvers (KL), Elt. Koos v.d. Watering, Tlt. René Janssen, Sgt.1 Mike Laning, Sgt.1 Lub Gringhuis, Sgt.1 Peter Blonk, Sgt.1 Frans Wouters, Sgt.1 Leo v. Oostende, Sgt. Dik Hoed, Sgt. Sep Rijpma (KL).


Vaste medewerkers

Aoo. John de Groot, Sgt.1 Marijke Cornelisse, Kpl.1 Henk Vaags, Kpl. Peter Latumanuwij, Kpl.1 Ruud Blanken, Kpl.1 Herman Elbers, Sm. Willem v.d. Biggelaar, Sgt.1 Hans Smeets.

3 januari 1983

Een nieuw jaar is wederom aangebroken en het zal de trouwe lezer dezes tevens zijn opgevallen dat mijn naam tegenwoordig ook achter het woord samensteller, hierboven, staat. Freek is namelijk meteen na z’n bruiloft ‘gevlucht’ naar de wintersport en vandaar dat ik tijdelijk de honneurs voor hem waarneem. Vandaag was de eerste vliegdag van het nieuwe jaar en tevens maakte Dirk het JOP voor 1983 bekend en dat betekende voor iedereen een koude douche. 111 RF uren, 21 SP en 21 UT uren, waar moet dat in het nieuwe jaar naar toe?

‘s Morgens was er de traditionele nieuwjaarsreceptie in de All-in, terwijl er s’ middags nog wat werd AWX gevlogen, dat vanwege het slechte weer vandaag. Freek, Henk en Frans zijn trouwens per vandaag eerste luit geworden, gefeliciteerd ermee.

4 januari 1983

Het stormde een beetje vandaag. Een beetje te veel in ieder geval om te gaan vliegen. Vandaar dat enkelen zich bezighielden met andere zaken. Zo zat Hennie huiswerk na te kijken (z’n buurman is onderwijzer van de derde klas, en was ziek, vandaar) in de NAV-kar, een dictee in dit geval en men hoorde hem zich later mompelend in OPS afvragen of je AVOND nou met een T of DT of toevallig met een F moest schrijven…

5 januari 1983

Nou, het weer zit ook niet helemaal mee deze eerste week van het nieuwe jaar. De storm van gisteren is weliswaar een beetje geluwd, maar nu regent het weer AWXen dus, route 2B is helemaal in deze week. Verder hoorde we de volgende conversatie per telefoon op OPS:

Dirk:” zeg Nico (Terbraak van de CAV) zijn er nog wat duals voor vanmiddag te regelen?

Nico: Misschien kapitein, maar dat weet ik nog niet zeker…

Dirk: Hoezo niet zeker, nou…voor een paar kusjes misschien dan?”

Nico: tja, eh, nou eh.

Nadat Dirk de telefoon opgehangen had: wat een klerezooitje op die GAV zeg, toen ik daar nog zat, was.

6 januari 1983

De meteo voorspelde voor vandaag beter weer en zowaar… er kon genavigeerd worden vandaag. Er gebeurde trouwens meteen al iets raars boven Duitsland, Henk de Waard liet zijn 1:500.000 kaart uit z’n hand vallen en kon er voor de rest van de trip niet meer bij. Ondanks dit voorval wist hij toch nog een target te maken. Op de vraag hoe hij zijn weg terug had weten te vinden zei hij dat het iets met ervaring te maken had. ‘s Avonds zou het no.2 squadron van Laarbruch bij ons op bezoek komen en het zou een party worden die en het zou een party worden die menigeen nooit meer zou vergeten.

De Engelse heren zouden om 16:00 LT arriveren per bus, doch de heren lieten nog wat op zich wachten en dat gaf ons de kans om de ontvangst nog beter te organiseren. Fred had de nodige vuurpijlen dusdanig buiten opgesteld dat de RAF-bus bij wijze van spreken niet gemist kon worden.

Toen de bus eindelijk om 16.30 dan ook in zicht kwam barstte de hel los boven de basis en de bus natuurlijk. Helaas zat een direct-hit er niet in en dat was maar goed ook want de Duits sprekende chauffeur had al vertigo genoeg van al dat vuurwerk. Het feest was al goed begonnen. Dat Engelse vliegers vol initiatief zitten bleek ook al meteen bij zijn welkom-speech werd Joop al meteen onder een soort kledderige spaghetti gespoten, geheel tot zijn verrassing overigens en tijdens Tim Thorn z’n speech kwam de door 306 gebruikte smoke-pot, die zoveel opschudding had veroorzaakt op Laarbruch, weer naar boven, ditmaal op een mooi sokkeltje. Verder kwam er al heel snel een spuitbus tevoorschijn, met een zeer gifgroene kleur, waarmee alle snorren, baarden en uitstekende flaporen werden gespoten.

De aanstaande nieuwe commandant van no.2 moest er natuurlijk ook aan geloven. Verder had Berry Aarts een bijzonder aantal leuke spelletjes ontworpen en al vrij snel traden 306 en no.2 in de zeskamp-arena om elkaar te bestrijden in een aantal wedstrijden die door Berry op zeer vakkundig en partijdig gejureerd werden. Het begon allemaal met een race met circusachtige fietsen, waar wij ‘s middags natuurlijk al op hadden geoefend. Het parcours kenden de 306 tigers natuurlijk ook al, maar het werd een eerlijke strijd die natuurlijk in ons voordeel beslist werd. Daarna waren erbinnen nog een paar geweldige spelletjes zoals Vla-eten, hetgeen al snel uit de hand liep, aardappellopen wat er voor de toeschouwers altijd heel indrukwekkend uitziet, het gevolg was dat 306 de zeskamp overtuigend won met 3-0

Tja, en toen zat de sfeer er natuurlijk helemaal goed in. Het bier vloeide rijkelijk en de meest geweldige liederen schalden weer door het 306 gebouw. Ook Engelsen kennen spelletjes en tot algeheel vermaak van iedereen zagen we een door 306 bemande Shackleton in de fik vliegen en was iedereen getuige van de beruchte ‘three-men’s lift’. Ondertussen waren Hennie en Ruud naar buiten geslopen en de arme bus werd in korte tijd omgetoverd tot een soort carnavalswagen die in deze nieuwe livery met gemak een eerste prijs in een optocht had kunnen winnen. Toen de Engelse maten, ietwat onder de olie, om tien uur dan ook besloten om de terug tocht te aanvaarden, vonden ze tot hun grote verassing buiten hun eens zo mooie groene bus, in een nieuw jasje met een zeer ontstemde chauffeur die de hele avond al balend in zijn bus was blijven zitten.

Toen de bus eindelijk wilde vertrekken hadden wij nog een verrassing in petto, en wel een tweetal brandblussers die in de bus geleegd werden. En zo werd een prachtig feest afgesloten, wat zeker weer voor herhaling vatbaar is, niet in de laatste plaats omdat de bar-commissie ook deze party weer bijzonder goed in de hand had.

7 januari 1983

De rook van het feest is alweer opgetrokken en vandaag zien we zowaar een clear-sky boven Volkel.

’s Ochtends worden nog 6 sorties gevlogen en ‘s middags nog een stuk of vier en dat terwijl menigeen vandaag met een behoorlijk “zwaar” hoofd op het squadron rondliep.

 

10 januari 1983

Dat er dit jaar enorm bezuinigd wordt is iedereen genoegzaam bekend maar wat ze in Den Haag nou weer van plan zijn slaat toch wel echt alles. Dat ze 306 willen treffen met bezuinigen is wel heel raar natuurlijk. Op de foto hiernaast ziet u de Orpheus Mk.2 cruise-pod. Over het precieze gebruik van deze pod kon men nog niet zo veel zeggen maar over de prijs van dit vliegende surrogaat recce-geval wel….$23.6000.000.- per stuk. Dus laten we over bezuinigen voorlopig maar niks meer zeggen.

 

11 januari 1983

Hoe besteed je je 150 uurtjes goed in één jaar? Op deze vraag heeft Ops nu eerlijk antwoord gevonden. Vandaag werd tenminste besloten dat iedereen niet meer dan 10 uur (max. 11 uur) per maand mag vliegen, roeien met de riemen die we hebben dus. Ook is per vandaag het decimale systeem weer ingevoerd, i.p.v. 1 uur 30 min, schrijven men nu 1.5 uur. (Dat lijkt minder).

Freek is trouwens alweer een paar dagen terug maar is nu druk aan het studeren voor het komende B2-B1 examen (evenals Henk, Frans, Hein en Frank) zodat ik het wel en wee op squadron nog wel even zal blijven vastleggen.

 

12 januari 1983

Vandaag zagen we het nieuwe ontwerp voor de visor-covers voor het eerst. Herman Elbers was er druk mee in de weer. Over het algemeen vond iedereen ze mooi en vanaf volgende week komen ze op de helmen. We zien Dirk druk in de weer in Ops met een rood vetpotlood waarmee precies wordt bijgehouden hoeveel iedereen al gevlogen heeft deze maand. Ik ben trouwens vergeten te vertellen dat Dirk alweer bijna een week het commando waarneemt voor Joop die aan het skiën is.

 

13 januari 1983

Vandaag werd bekend dat er de volgende week basis-alarm verwacht kan worden. Er werd snel een inteken lijst opgehangen waarop iedereen kan gokken wanneer het alarm zal komen, dit alles op initiatief van ons bar-bestuur. De winnaar wint 75% van de inleg. Het duurde niet lang of de lijst was vol en de meningen liepen nogal uiteen over het tijdstip van het alarm.

 

14 januari 1983

De meteo wenste ons vandaag weer het beste toe, zoals we al zo vaak zien, vandaar dat OPS besluit om maar te gaan navigeren. Toevallig startten Dré en Frans VGB vroeg en komen als enigen Duitsland nog een beetje door. De rest van de maten komt halverwege Coesfeld een witte muur tegen en dat zegt genoeg. Weer drie kwartier down the drain.

 

17 januari 1983

De eerste twee namen konden van de intekenlijst geschrapt worden want er was geen alarm vandaag. Het was trouwens miezerig weer. Berry en Ruud waren druk in de weer met het organiseren van overste Vollewens z’n afscheidstripje morgen. Er moest nog van alles geregeld worden en daar was nu mooi tijd voor want er werd toch niet gevlogen vandaag. Zo togen ze naar Uden om een koetsje op te halen dat ze geregeld hadden bij een mevrouw die zo’n ludiek afscheid wel zag zitten. Mouse, bekend van kanaal 10 kwam nog wat cartoons maken voor de overste. Verder bereikte het squadron het bericht dat Joop was ingesneeuwd en dus voorlopig nog vastzat in Zwitserland.

 

18 januari 1983

Het wordt afgezaagd, de meteo voorspelde veel wind voor vandaag, terwijl er geen wind was ‘s ochtends tenminste niet. Er werd in de ochtend dus niet gevlogen. Jammer voor diegenen die op vandaag gewed hadden geen alarm dus. ‘s Middags stond er dus wel een puist wind en de overste zijn laatste tripje stond op het spel. Toen bleek dat er niet gevlogen zou gaan worden moest er snel een alternatief programma geregeld worden. Dirk besloot om dan maar met de overste voorin de TF te gaan taxiën. Voordat het zover was werd de TF nog even razendsnel van wat ludieke teksten voorzien, met witte kalk door Rudy (die had daar ervaring mee) Fred, Berry en ondergetekende en toen kon de ceremonie beginnen. Na de rondtocht over de Volkeliaanse taxibanen werd de overste samen met z’n vrouw in het rijtuigje geladen om alvorens nog eenmaal drie Sqn. commandanten en een Ops-officier (Macco, Tybosch, Rotteveel en Dirk) voor z’n karretje te spannen. Na een wat vermoeiende tocht (twee sportbeurten) kwam de karavaan bij de korporaals mess aan waar een gezellige receptie volgde.

 

19 januari 1983

ALARM!!!!!!!!!

De dag werd begonnen met de bekende tocht naar Volkel, om half zes in de morgen. Piet Enzerink won de weddenschap. Kreten als; “the winner takes it all” en “hij heeft het hard nodig” worden gehoord. Om nog even door te gaan over het alarm. Voor Volkel was de oefening geslaagd, maar op een andere basis in het land liep het een en ander behoorlijk uit de hand, getuige het krantenartikel links.

Er werd vandaag trouwens niet gevlogen om dat alle radiofrequenties van de NATO werden veranderd. Zo werd de dag dus doorgebracht met briefings en het up-daten van alles waar nog oude frequenties op stonden.

 

20 januari 1983

Vandaag werd een nogal hectisch dagje. Fred en Theo vlogen een JANEX waarin ze Exocetje speelden, met veel succes.

Rudy Muyrers vertrekt, met kist, naar Gilze om daar als fotomodel te fungeren voor het VOTC, doch mag daar, hangende op short-finals, ineens niet landen. Maar RPM houdt vol en mag dan ineens wel landen. Een tweetal TF’s Joost, Ad, Freek en Berry, moeten naar Eindhoven diverten omdat 312 weer eens zo nodig een mass-launch moest organiseren.

Maar het vreemdste maakte Frans VGB vandaag mee, vlak na take-off voelde de kist ineens wat “raar” aan, iets wat op pitch problemen duidde. Na z’n pitch-damper uitgezet te hebben werd het alleen maar erger, zo erg zelfs dat Frans, inmiddels bij Twente in de buurt, om daar de kist maar aan het dek te zetten. Het liep allemaal gelukkig goed af, weliswaar na een kabeltje meegepikt te hebben. Een vriendelijke heli collega bracht Frans snel (nou snel) weer van Twenthe terug naar Volkel.

‘s Middags werd er nog een recce-interphase briefing gegeven en tot slot was er ‘s avonds nog ons daverend plaatfeest. Berry presteerde het om de pas gepoetste plaat in no-time weer vol te krijgen. Toen Fred de “plaat poetste” werd hij jammer genoeg door de militaire hermandad in de kraag gevat, en dat terwijl hij alleen op het squadron even Miranda wilde gaan bellen, in de mess was de puinhoop n.l. al te groot. Wat de Marechaussee op het veld deed? Who knowes …. Maar vervelend is zoiets zeker wel.

 

21 januari 1983

‘s Morgens, ergens boven Duitsland, hoort Hennie ineens dat hele bekende enge geluid…. pop, bang, beng Hennie meteen denkend aan een forse stall, keek rap op zijn motorinstrumenten en zag daar helemaal geen rare dingen op tenminste niets dat op een stall wees vol vertrouwen in z’n J-79 en zijn 104 en natuurlijk zichzelf, toog Hennie maar huiswaarts, overigens zonder nog rare geluiden te horen.

‘s Middags werd er niet gevlogen vanwege de commando overdracht. Zoals bekend droeg de overste Vollewens het commando over aan de overste Heyboer.

 

24 januari 1983

Het raadsel van Hennie’s piepende en krakende J-79 van afgelopen vrijdag is opgelost (evenals die motor, want die was bijna ook opgelost). Er scheen een, niet nader aan te duiden, stuk metaal doorheen te zijn gevlogen. De motor was er behoorlijk slecht aan toe, en dan toch nog blijven lopen tot Volkel.

Het OMIS-systeem was vandaag weer eens op straat, en dat leverde weer het nodige hand en telefoonwerk op. Zo dacht men bijv. dat er een tweetal Alconbury RF-4’s op bezoek zouden komen, en tot een ieders verbazing stapten er twee Leek RF-4 crews binnen.

Verder werd er ‘s morgens in het zuiden genavigeerd en daar bleek het weer ook niet al te best te zijn, een solide undercast op 1500′. René mocht mee en trok toen zes G in een F-16.

 

25 januari 1983

Zo goed en zo kwaad als ‘t kan probeer ik de feiten van deze en de komende maand weer te verslaan, het dagboek is een beetje achtergelopen v.w.b. de feiten. Na ontcijfering van de agenda met Perry’s handschrift is schrijver dezes tot de volgende zinsneden gekomen.

Het is mistroostig weer, dus wordt er niet gevlogen. Op zich natuurlijk niet zo’n ramp, want praktisch iedereen is al door zijn portie vlieguren van de maand heen (9,88 uur per maand).

Intell gaat stiekem volleyballen, vroeger heette dat team 306 (vliegers en een paar PI’s). Ze sneaken weg naar de basiscompetitie maar worden “gespot” en rap wordt er een “ontmoedigings” supportersclub opgetrommeld, en het werkte, ze verloren dik. Als straf worden de vliegers de komende weken op allerhande moeilijke dia’s getrakteerd.

WC Recce wordt vereerd met een bezoek van de Commandant Zeemacht met zijn gevolg. Des avonds is er in de crewroom een gezellige buitenlandse bieravond, met veel soorten Belgisch bier, van dat spul waarvan je na twee flesjes de hele wereld voor een doedelzak aanziet.

 

26 januari 1983

Verdacht veel personen hadden vanochtend roostervrij opgenomen. Heeft U al in de parasectie gekeken? Al veel Visorcovers zijn al voorzien van de nieuwe vilten covers, Luchtmacht voorschrift voor het F-16 gebeuren, i.v.m. krassen op de canopy, en poets die maar op, daar ben je wel een daagje zoet mee.

Het individuele imago van 306 gaat wel verloren, maar misschien is dit op z’n plaats, want met de invoering van de RF-16 gaan we vaker met pairtjes opereren, plus dat we waarschijnlijk nog wat Air Defense gaan doen. Dus teamwork, samenwerken, uniforme tactieken, dus ook uniforme visorcovers. In diezelfde trant van een soort van standaardisatie, loopt bijna iedereen nu ook rond met nieuwe nametags, Ja, het wordt nog wel wat.

 

27 januari 1983

Vandaag een excursie van 20 man van de LIMOS. Er was niets op aan te merken, zeiden ze, alleen wilden ze wat meer vliegtuigen zien. Het weer stortte namelijk op de spreekwoordelijke hoop, maar desondanks konden we nog een klein wave-je eruit persen.

 

28 januari 1983

Alweer bijna het eind van de maand bereikt, dat is te merken een de uren-pieten, die staan alweer ver voorbij de maximaal toelaatbare uren. Wat doen we dus vandaag? Juist, we gaan AWX-en.

En het weer is wederom marginaal. Nou ja…

 

31 januari 1983

Het Ministerie van Defensie komt een kijkje nemen op Volkel, en moeten onmiddellijk het gemunk over de beperkte vlieguren aanhoren. Leuk snoepreisje, dachten de heren. Leuk vliegtuigjes kijken, maar nee, hoor. Het is ‘s ochtends mooi weer, er gaan 14 RF’s uit en een TF, met Piet aan boord, Pieter Enzerink.

Enzerink, wil een PD maken op Wittmund.

Pieter: Wittmund, mission hoppelduif, request PD

Wittmund: “negative PD, we have a funeral in progress…

Pieter: Well, give ’em our regards.

Wittmund  ..?.. 

Fred van Heukelom vliegt “onder positive radar contact” een viertje van 312 zowat uit de lucht, de FAPP/SAPP operators werden danig afgeleid door Ferry van der Geest en Ries Kamperman, die besloten hadden eens een kijkje te gaan nemen bij de verkeersleiding.

1 februari 1983

Storm en regen vandaag, er gebeurt niet veel bijzondere. Misschien komt vandaag de eerste RF-16, die loopt een dezer dagen van de productielijn. Maar het is geen weer, zelfs voor een masjien zo sophisticated als een F-16! 

 

2 februari 1983

Ja, het weer blijft ons parten spelen, het blijft slecht. Zelfs de OFTT is grounded.

Als ik Ferry’s handschrift kan ontcijferen hebben we een excursie gehad voor het, van het Doven Instituut uit Delft. Wat moet je die mensen nou vertellen?…

 

3 februari 1983

Het is Rood, Amber en Wit vanwege de sneeuw.

 

4 februari 1983

Recce blijft een boeiend vak, de mannen krijgen als target of the day een min of meer ontmantelde Hawk site op, en moet je dan eens zien wat voor een fantasie ze hebben. Ze hebben werkelijk van alles gezien, zelfs de electronics die er niet stonden! Alleen Berry Aarts had het in de smiezen (vloog zeker langzaam en hoog…)

 

7 februari 1983

B2B1 perikelen, vandaag beginnen de schriftelijke examens voor Frank Damen, Hein Gorris, Freek Willekens, Frans van Giersbergen en Henk de Waard. Succes gewenst door het squadron.

De grote ochtend briefing in de zaal van 311 is eindelijk afgeschaft, tot veel genoegen van velen, behalve Dirk Radstake, die vindt het maar niks, want als Ops officier dient hij om kwart voor acht op de wing te zijn voor de Ops officieren briefing, en dat extra kwartiertje had hij liever op bed door willen brengen…

Alleen, voordat iedereen zijn ochtendkoffie naar binnen heeft gegoten, en de laatste aflevering van Dynasty of Dallas heeft doorgenomen, begint de briefing pas rond kwart over acht. Verder meldde Ferry dit: Zo, dat weten we dus ook weer…

 

8 februari 1983

Er wordt wat ge-AWX-ed in de morgen, en ‘s middags zit eenieder naar videotapes over de gebeurtenissen op de Falkland’s te kijken. Heel interessant, en er wordt een aardig beeld geschetst over het verloop van de schermutselingen in dat verre oord bij de Zuidpool.

 

9 februari 1983

Het weer blijft rottig, desondanks gaan er toch nog een paar sorties eruit, en ‘s middags wordt er zelfs VRR gevlogen, en wel in “la Douce France”.

De squadron B2B1 cursisten (5 stuks) pendelen op en neer naar Scheveningen deze week voor hun schriftelijke examens.

 

10 februari 1983

Er komt een lijstje langs op Ops, waarin over 1982 de kosten c.q. onkosten gespecifieerd staan, die de Luchtmacht heeft moeten maten om vliegtuigen te repareren, nadat we in onvrijwillige aanraking waren gekomen met een van onze gevederde vriendjes. 306 loopt duidelijk op kop, met een onkostenstaatje van om en nabij de 126.000 gulden, een goeie tweede is 312, met (slechts) 18.000 gulden. Ja, laagvliegen, ondanks de beperking in de uren, is dus nog steeds kostbaar. Maar dan hebben wij in ’82 ook een paar goeie hits gehad; Pieter Enzerink kreeg een grote vogel door zijn radar, Hennie van Weerdenburg moest er vijf tegelijk verwerken, schrijver dezes vrat een grote zeemeeuw op en dat kostte een intake, ja zo lopen de kosten natuurlijk wel op.

 

11 februari 1983

Vanwege het weer gaan nu al mensen op carnavals verlof.

 

14 februari 1983

Mogge Hein…(,..h..g….h) Wat zeg je? …(hh..gh.) 0, ben Je Je stem kwijt?…(,.J…gghh..) Hein Gorris heeft ook carnaval geschreeuwd, eh, gevierd en kon geen woord meer uit brengen. Dus meteen maar naar huis gestuurd, want, alhoewel Hein wel fit was (nou fit…) was het onmogelijk om zijn wensen over de radio kenbaar te maken. Wel komisch, natuurlijk. Enfin, Hein af naar huis. Met het komen van carnaval is ook het weer drastisch verbeterd, 10+ (volgens de meteo 4+) en met carnaval gebeuren er vaak gekke dingen, zo ook vandaag, want wat schetst onze verbazing. Jawel, een echte heuse ballon op initial.

Pieter maakt plaatje. Dirk Radstake, een van de weinige carnavalisten, is vandaag Ops, Cdt, HID, Lt. Adj. en tijdschrijver.

Ook vliegt er een clubje F-16’s rond, met aan boord van de dual scheidend chef ATC, de majoor Manders, Freek maakt plaatje…

 

15 februari 1983

Kastelen weer. En veel mensen vieren carnaval, dus voor de aanwezigen geheid een tripje…

 

16 februari 1983

Het blijft mooi weer, de mannen raken weer “lost” boven zuid Duitsland, want het lijkt weer eeuwen sinds we daar gevlogen hebben. Jeroen Ophoff is op vakantie in de buurt van Winterberg, en wordt praktisch dagelijks opgezocht. Hein Gorris dacht op een zeker moment een mannetje te zien, languit in de sneeuw, die verdacht veel weg had van Jeroentjes voorkomen. Freek Willekens gaat met veel marken op zak naar Laarbruch, om daar de drankvoorraad van de bar en van zichzelf weer aan te spekken, Helaas, want zoals gewoonlijk moesten de Limeys weer zo nodig oefenen, en konden de marken onverrichte zake weer terug naar Nederland. Henk de Waard had meer geluk, en verbraste al zijn marken in de NAAFI op EDUO.

 

18 februari 1983

Telefoontje van Schiphol. Geheel onverwachts komt vandaag de eerste echte RF-16 op Volkel een week te vroeg. Snel wordt er een kleine welkomst ceremonie georganiseerd, twee tipper RF’s en een cleane bak wachten de RF-16 op en maken een aardige flypast over de lijn.

Toen moest het frutje naar initial, en test-vlieger Dick van de Velde was even zijn 306 en 104 ervaring vergeten, want al shakerend probeerden de RF-104 de RF-16 in de bocht naar initial bij te houden. Dré Kivit maakte een leuk plaatje van de oudste 104 van de KLu en 306er de D-8013, in formatie met de nieuwste aanwinst. Na de landing werd de form overgedragen aan Dirk Radstake, die hem onmiddellijk weer doorgaf aan Aad Rotteveel, Cdt. 311, die totdat 306 geconverteerd is, met de RF-16’e gaan vliegen. Er werd nadrukkelijk om voorzichtigheid van de kant van 311 gebeden om vooral “onze” kisten niet te veel te misbruiken.

21 februari 1983

De B2B1 mensen krijgen de uitslagen, Hein Gorris en Henk de Waard krijgen de grootste kluif, 4 en 3 mondeling beurten respectievelijk. Frans van Giersbergen, Frank Damen en schrijver dezes per stuk één. Frank blij, Hein onmiddellijk vertrokken, die heeft zich weer achter zijn bureau verschanst.

 

22 februari 1983

In het kader van het een of ander (volgens mij gewoon om de lol) gaan Dirk Radstake, Hennie van Weerdenburg en Lub Gringhuis, Orion vliegen bij de Marine. Leuk tripje Noordzee, Lub ook blij, heeft nu ook eens wat boten in ‘t echt gezien, en Dirk en Hennie ook blij, want ze mochten ook eventjes sturen. Komen terug met grote verhalen van torpedo’s, dieptebommen, nukes, diesels, INS, pingen, autopilot, single engine out performance, long-range loiter and endurance, gebakken aardappeltjes uit de microwave oven, taco, enz.

 

28 februari 1983

Er worden weer wat kisten kaalgeplukt want er moet weer geaacéétéét worden en dat er rigoureus en fanatiek rondgerausd wordt blijkt wel uit het feit dat Fred achteloos 8 G trekt. Dacht zeker al in ‘n F-16 te zitten, nee, Fred, sleutelen, Jongen.

De crewchief schrikt zich een ongeluk, want hij ontwaart een scheur van 20 cm bij de vleugel! Achteraf blijkt dit gelukkig gezichtsbedrog, dus mag de kist weer vliegen.

1 maart 1983

Frank Daman, Hein Gorris zijn geslaagd voor hun B2B1, en nemen gelijk beslag op de halve bierplaat. Zo blij zijn ze dat ze binnen afzienbare tijd de Luchtmacht uitgaan, om straks bij de KLM veel geld te gaan verdienen. Frans van Giersbergen en Henk de Waard plus mijn persoontje (Freek, dus) slagen alle drie voor hun eerste groep. Het ziet er naar uit dat alleen Frans nog doorgaat, Henk en ik, zei de gek, we hebben allebei een rekest ingediend voor OSD.

Fred van Heukelom vindt het nog steeds niet genoeg, en overstrest een TF, en ditmaal wél met resultaat, namelijk een gescheurde kielson.

‘s Middags houden we wat briefings over ACT vanwege het slechte weer.

 

2 maart 1983

Frans van G. gaat naar Leeuwarden, Aple Gainen, sorry, Ample Gain-en, en taxiet wat rond op Volkel, vanwege een startverbod. Uiteindelijk, na twee keer een rondje Volkel mag hij toch weg. Het blijkt niet tevergeefs, want een kwartier later is het veld solid red! Tegen de middag klaart het weer op, en kan Franske weer binnenkomen.

 

3 maart 1983

Hennie van Weerdenburg en Jeroen Ophoff, de “oudjes” van het squadron, de overblijfsels van het oude 306, hebben vandaag allebei 2000 uur volgemaakt op het Lockheed masjien, en vieren dit op overtuigende wijze. Met prachtige opgeschilderde kisten vliegen ze een rondje Nederland, maken op De Kooy een paar GCA’s en worden daar weggestuurd omdat ze -volgens de toren- constant in AB zaten, en dat het aangezicht van de 104’s té erg was om te aanschouwen. Dus terug naar Volkel, waar ze vanwege de heiigheid de lijn grandioos voorbijflitsen op een kilometer afstand, maar de tweede pass was wel mooi. Na de landing stilletjes onthaalt. Het gebruikelijke plenswerk en herrie van de brandweer is sinds kort verboden, en achter een combi aan in twee dinghy’s naar de lijn gebracht, waar ze toch nat werden, namelijk door een klein brandblussertje. Gezellig pilsje, alleen Hennie had, tegen ieders verwachting in, geen eten bestelt, alleen maar wat schamele pinda’s.

 

7 maart 1983

Vandaag bereikt ons het trieste bericht dat onze goede vriend en gewaardeerde collega Frans Immens niet meer onder ons is. Op de 5e maart werd Frans, op weg naar huis, getroffen door een hartaanval. Wij verliezen een collega vlieger, die altijd klaar stond voor zijn oude squadron, en nog altijd regelmatig een tripje 104 kwam hakken, op de zo bekende wijze.

Hoe Frans ook stond te plannen, er klopte nooit iets van, maar hij kwam wel altijd met de platen terug. En tussen de middag konden we hem dan altijd aan de kaarttafel zien, waar hij op slinkse wijze de maten geld afhandig maakte. Frans stond ook altijd klaar om de jonge maten van advies te dienen, een advies gebaseerd op dik dertig jaar ervaring.

Ondanks dat Frans gastvlieger was, wordt zijn afwezigheid toch diep gevoeld…

 

8 maart 1983

Slecht weer.

9 maart 1983

Iets minder slecht weer. ‘s Middags is praktisch het hele squadron aanwezig bij de crematie van Frans.

10 maart 1983

Slaan we over

 

11 maart 1983

Met spelletje van de luifel wegblazen van de TD loopt een ietsje uit de hand, Hein Gorris geeft full Mil en blaast zes ruiten uit de keet, en doet een hoofdbalk scheuren. Hilariteit alom, maar de lijnchief vond het toch niet zo leuk. Er waren een stel nieuwe mensen bij de TD, en die begrepen er werkelijk geen jota van.

 

14 maart 1983

Begin van TACPOL III op Leeuwarden, 306 stuurt er drie kisten heen, om de recce-attack interphase te gaan beoefenen. Er rouleren constant gedurende de drie weken dat de oefening duurt en groep vliegers, de eerste groep bestaat uit Dirk Radstake, Hennie van Weerdenburg, en als reserves de luiten de Waard en Van der Geest. Intell is er ook, met een flight MFPU. Op het thuisfront is het menu van de dag een flinke portie ACT, mét cleane bakken.

 

15 maart 1983

Het gerucht doet de ronde dat Henk de Waard heeft gelopen. Enkele kilometers, nog wel, hoe het mogelijk. Dat is dan het enige opzienbarende vandaag, hier op Volkel mist het, en op Leeuwarden is het ook niet mooi. Maar, daar staat Leeuwarden om bekend.

 

16 maart 1983

Ach, vergeten, Pieter Enzerink en Henk de Waard brachten twee kisten naar Eindhoven, om ze in de mottenballen te stoppen. Pieter vliegt 0.1 uur, waaronder: in AB over de lijn, 5 G, Henk opgevroten, één spacer orbit en een full stop.

Inmiddels is 306 al drie kisten “kwijt”, de 8119 staat hier op Volkel met nog één uur te gaan, de 8311 en de 8145 op Eindhoven in de ballen. Binnenkort verdwijnen er weer een stel ouwe lijken naar de ballen. Dit wordt gedaan om ze te conserveren voor eventuele kopers, er wordt weer aan de Turken gedacht.

 

17 maart 1983

Het eerste groepje Tacpollers keren terug, Ferry heeft een tripje F-16 gevlogen, en Dirk en Hennie moesten weer zo nodig de eer van het squadron hooghouden door toch het target te maken, en de gegevens doorbriefen aan de achteropvliegende F-16’s, die allang omgedraaid waren vanwege het weer… “Jongens, alles leuk en aardig, maar niet doorpersen” was het commentaar van Dirk.

 

18 maart 1983

Tacpol debrief.

 

21 maart 1983

Dit gebeurt er tegenwoordig op Ops, Een Kpl zegt tegen een Sld: Tel eens even op, op het telmasjiene, 108 plus 18.

Tweede week Tacpol, vliegers aldaar Piet Jansen, Joost Steenbergen, en reserves Freek Willekens en Frank Damen. De eerste dag al goed raak, 322 gooit een kostbare F-16 weg, vlieger ongedeerd, maximaal feest. Ik maak kennis met hun “Kip”, Polly, en de kat van 323, “Polly-eter”.

 

22 maart 1983

René Arns en Fred van Heukelom trainen voor de derde week Tacpol. Freek vliegt mee in de F-16, en is verkocht. Mooi ding, maar geef mij naar een blok 15.

Wat een land, dat Friesland. Vriesland, zal je bedoelen, het regent, het sneeuwt, het stormt, het is ontzettend koud, en het is een waardeloos hotel, voor de rest valt het wel mee. Er staat ook veel crosswind, en ze hebben er ook vogels…

 

23 maart 1983

Freek vreet een Friese meeuw op…

 

24 maart 1983

Tacpollars keren met een heli terug c.q. met een dienstvoertuig.

 

25 maart 1983

Ondanks het buiige weer vliegen we een paar sorties, veel aborts, in de lucht vanwege het weer, …

 

28 maart 1983

Henk de Waard presteert het om element-leader te worden. Is op zijn tripje naar Bitburg en terug, met Dirk Radstake als Bravo/examinator wel tig keer vastgelopen, reiswijzer vergeten, geen geld, enz. toch op EDAB geland, en weer naar Volkel teruggekeerd, zich niets aantrekkend van de wispelturige en met rot weer smijtende weergoden. Ondanks dit alles wist Dirk erbij te blijven, en hij had het zo druk, dat hij geen tijd had om allerlei rotgeintjes a la stupid Bravo uit te halen…

Ondertussen is de derde en laatste groep piloten naar Leeuwarden getogen in het kader van Tacpol III. Het zijn de heren Arns, van Heukelom, Enzerink en Kustner. De twee laatstgenoemden krijgen ook hun 9 G doop, en de twee eersten bewijzen weer dat de good ol’ one-oh-four nog niet is afgedaan.

 

29 maart 1983

Berry Aarts -en nou blijf je met je handjes van het dagboek af- brengt een reserve kist naar Leeuwarden, in plaats van naar Italië te vliegen, en besluit daar maar te blijven, omdat er een groot feest op til is…

 

30 maart 1983

De dag dat de RF-s de oorlog wonnen. Fred en René maken het helemaal, busten de CAP op weg naar het target, in Ahlhorn, worden niet gezien door de Flycatcher, maken het target en komen ongeschonden thuis, terwijl vijf (!) van de twaalf attack F-16’s voortijdig afbreken, de overige 7 Hi-Level naar het target gaan en midden in de Cap terechtkomen en opgeknabbeld worden, en de Canabierse 104’s boven het target uit de lucht geplukt worden.

Bovendien is er ‘s avonds een bierfeest bij 322, met verschillende sportactiviteiten, zoals daar zijn het verschroten van auto’s, het in repen snijden van vlaggen, en dan arme Ferry van der Geest de schuld geven, nadat iedereen het mes in handen heeft gehad.

Op Volkel vliegt Frans van Giersbergen net zo’n tripje als Henk de Waard op maandag, weer met Dirk Radstake als examinator, en weer met vastlopen en slecht weer. Dit keer gaan ze iets verder, nl. Erding in Beieren. Ook Frans slaagt.

Freek Willekens komt de eerste keer niet airborne doordat de nosewheel steering het niet doet, en de tweede poging komt niet boven de 300 kts uit vanwege een unsafe canopy. Examen vrees… Zijn Bravo/examinator Jeroen Ophoff gaat alleen vliegen en loopt lekker vast…

 

31 maart 1983

Tacpollers keren terug met luid vertoon (viertje over het veld) en Fred vond dat de formatie niet erg steady vloog…’s Middags begint het lange paasweekeind al erg vroeg.

5 april 1983

De koudste Pasen sinds jaren. Er is zelfs sneeuw gevallen, te gek. Vandaag introduceert de verkeerleiding een nieuwtje op Volkel, de zogenaamde ATIS-papegaai. Dat, is een Dpl. Sld. die op commando het weer opleest, als je erom vraagt. De eerste dag probeert iedereen het, en ja het werkt. ATIS betekend (dit is voor non-pilots) Automatic Terminal Information Service.

Des avonds is het weer nachtvliegen geblazen, FRG met targets. Tot een ieders ongenoegen gaat het regenen als men aan het opstarten is, niet zo leuk voor de dames die op bezoek waren. En koud dat het was, zóóó koud…

Adje Segers gelooft niet dat zwarte lucht lift levert, en beschouwt het voor gezien deze avond. Zo, denkt-ie dan ben ik tenminste niet meer current ook. Maar wel als eerste aan de pils, jawel.

 

6 april 1983

Berry Aarts, onze blonde jonge god, is heute geburtstag. Van Harte.

Het regenachtige weer van gisteravond heeft besloten een dagje te kamperen in de buurt van Volkel, dus wordt er weinig gevlogen.

Hierdoor hebben we een excuus om wat eerder met de bierplaat te beginnen. Goed excuus, maar helaas niet goed genoeg, de zui… pardon, het drinkgelag begint pünktlich kwart voor vijf. Na de gebruikelijke OH-praatje over wie de plaat heeft betaald, krijgt Joop Bakker een lot in de loterij aangeboden: hoofdprijs een Lada. Argument om een Lada voor een gulden te kopen is het volgende. Als je een Lada koopt, krijgt het Warschau-pakt meer geld binnen, dus kunnen ze meer wapens kopen, dus vormen ze een grotere dreiging, dus moet de NATO hier iets aan doen, dus krijgen wij meer uren, en F-16’s, en nog veel meer, en voor één gulden.

Nog meer hilariteit rond een uur of acht, besluit André Kivit naar huis te bellen om te zeggen dat hij niet komt eten, en als hij klaar is met bellen, zegt Dré, is iedereen weg, en is het gebouw op slot en verlaten. Inmiddels was het rond tienen, dus Dré is een paar uur kwijtgeraakt. De maten hebben hem rond kwart over acht gezocht, geroepen, omgeroepen, maar geen Dré, dus dacht men: o, die is al vast naar huis, laten we de tent maar dicht doen.

 

7 april 1983

Eindelijk worden Joost Steenbergen en Freek Willekens ook element lead, met bravo/examinatoren Jeroen Ophoff en Hennie van Weerdenburg naar Fürstenbradwurst. Lekker gegeten daar, al was het een tikkeltje aan de zoute kant. Mooie mess, met van die jongens van het snorretje en het handje aan de muur. Gehoord op 306.15 Kijk, daar maken ze armbanden… (vliegend over het stadje Ohringen).

 

8 april 1983

Vandaag brengt de marine een tegenbezoek; een tweetal P-3 Orion vliegers hakken een tripje TF, met Jeroen en Frans van Giersbergen. Toen Frans een approach op Valkenburg wilde maken, werd hij teruggestuurd, kennelijk had Jeroentje het iets te luidruchtig gedaan. Ondanks protesten en smeekbedes van de Marineman mocht het niet.

Dirk Radstake, Ferry van der Geest en Ruud Muyrers, plus andere ex-316 leden, gaan naar Gilze voor een groot 316 reünie feest.

 

11 april 1983

Freek Willekens en René Janssen van Intell gaan op dienstreis naar Oirschot om een verhaaltje te vertellen over de Operatiën van 306, en de moeilijkheden die wij verwachten, en daadwerkelijk bestaan. Zeer enthousiast ontvangen door het 13e PRTL. Best wel aardig, leuk speelgoed, zo’n pruttel…

Henk Reuvers, onze ARLO, is druk in de weer om de laatste voorbereidselen te treffen voor ons komende bezoek aan de IGB, oftewel Innner German Border, het IJzeren gordijn, de Oost-Duitse grens.

 

12 april 1983

Het is zover, 306 naar Gifhorn, op bezoek bij de Bundes Grens Schutz aldaar voor een dienstreis IGB. De Friendship vertrekt op tijd richting Celle, en daar aangekomen wacht een bus ze op voor transport naar Gifhorn. Ook zijn drie Alouettes onderweg, met aan boord de heren Steenbergen, Willekens, Arns, Enzerink, VGB en Segers. Nadat ze bijna waren vastgelopen west van Nienburg, hebben ze toch nog Celle gehaald, gerefuelled, en op Gifhorn geland rond een uur of twaalf. Daar hebben verschrikkelijk vies geluncht. Alleen de soep was aardig. Gelijk die middag worden de eerste heli-tripjes langs de grens gevlogen, met twaalf man, en de rest vertrekt met de bus om de Vopo’s van dichtbij te bekijken. Freek blijft achter, want toen hij op de WC zat, gingen de bus en de heli’s er stiekem van tussenuit. ‘s Middags na het vliegen, en de bus excursie, gaan we naar het hotel Broders, in Gifhorn, waar erg veel bier is.

Helaas wordt de feestvreugde danig verstomd, toen er een telefoontje kwam uit Volkel, met de trieste mededeling dat collega Martin Sasbrink Harkema van 312 op noodlottige wijze tijdens een crash om het leven is gekomen. 

De avond werd in gepaste stemming voortgezet

In Gifhorn hebben ze een Grieks eethuisje, dat kennelijk met knoflook in elkaar gezet is. ‘s Avonds in de disco staat 306 alleen op de dansvloer, want de kegels van de knoflook zijn niet te genieten. Na thuiskomst in het hotel menen sommige heren vliegers nog eventjes lol te trappen, totdat de eigenaar roept, en nou rufe ich de herr majoor. Dat had ie- nooit mogen zeggen, want dat gaf de maten een idee, en met hun door drank benevelde breinen pakten ze de telefoon en rüften de herr majoor an. En ze ruften ook de rest van de hotelgasten an…

13 april 1983

Voortzetting van het bezoek, in hetzelfde kader als gisteren, het is overigens kastelen weer, vanaf de grens kon je wel 30 km Oost-Duitsland in koekeloeren. Veel foto’s gemaakt, zowel door ons als van ons, want die Vopo’s zaten niet stil. Iedereen werd op de plaat met een 4000mm lens gezet. Alleen jammer voor de russen, want iedereen had zijn smoel gecamoufleerd, grote witte snorren, en andere oorlogstekens. De dominee had een kruis op zijn voorhoofd staan.

De Alouettes vlogen ook lekker rond, en bijna ging het mis, de BGS (BundesGrensSchutz) piloot die met René Arns en Ferry meevloog, was totaal op straat, en het scheelde weinig of de mannen zaten boven Oost-Duits territorium. Gelukkig dat René het in de gaten had, met een harde turn van toch wel de ongelooflijke 2G bleef de heli net binnen West-Duitsland.

‘s Avonds wordt de plaatselijke pizzeria onveilig gemaakt, en ook worden de burgemeester en de wethouder van Juinen ontwaard in Gifhorn. Later wordt de disco weer opgezocht, onder het mom van: disco hier, disco daar, disco overal.

14 april 1983

En weer terug naar Volkel. Eerst met de bus naar Celle, alwaar men inkopen doet. De knoflook van dinsdagavond is nog steeds actief, al is het in mindere mate dan gisteren. Toen was het echt vies. Vooral in de bus was de stank van (methaan?) gassen niet te harden. Na het shopping, met de F-27 terug naar EHVK. De heli’s, da’s een ander verhaal. Om half tien vertrekken ze richting Celle, maar komen in eerste instantie niet verder dan 5 km, want de Charlie was een “Schleppstange” vergeten. Hup, terug. En weer weg, ditmaal kwamen de heli’s, met aan boord dezelfde passagiers als op de heenreis, tot op 10NM van Celle, waar het weer dusdanig op een hoop stortte, dat het wijze besluit van terugvliegen naar Gifhorn werd genomen. Gezellig in Hotel Broders geluncht.

Eindelijk was het ‘s middags dusdanig opgeklaard, dat rond een uur of drie de terugtocht werd aanvaardt. Na een uneventful trip, met een fuel stop in Hopsten, eindelijk om vijf voor vijf terug op Volkel. Totaal die dag drie uur in dat rammelend geval gezeten, verschrikkelijk gewoon. Al met al was het een geslaagde dienstreis, dank aan Henk Reuvers voor de keurige organisatie.

 

15 april 1983

Vandaag wordt Martin Sasbrink begraven, en 306 verzorgt de fly-past, een keurige “lost-wingman” formatie geleid door Hennie van Weerdenburg. Toen het viertje overkwam, werd voor velen de emoties te veel, en werden heel wat brokken weggeslikt. Het anders zo bekende gehuil van de honderdviers had veel weg van een sinister janken, dat heel erg lang in de lucht bleef hangen, en nogmaals de sfeer rond de begraafplaats accentueerde…

 

18 april 1983

Ja, eindelijk lijkt het mooie weer echt te komen, vandaag is het dan ook kastelenweer. André Kivit en Freek Willekens vliegen vanuit 312 mee, in het kader van een mini Tacpol. De eerste dag is een rommeltje, de mannen van 312 zijn zo druk met elkander bezig dat er precies 1 minuut en 30 seconden over is voor de recce boys (wij dus) om de force te briefen over het doel. En dat blijkt tevergeefs, want na veel OH-en na de take-off van de RF’s, gaat het force package er 10 min. later uit dan gepland.

Ries Kamperman en Hein Gorris (zijn laatste overnight voorlopig) vliegen naar Grazanise, om vervolgens te overnighten op Decimomannu. De mannen waren bijna blijven steken in Italia, want er was een nijpend brandstof tekort aldaar, in eerste instantie werden de mannen fuel geweigerd in Grazanise, en na veel delibereren, en veel handen en voeten werk van Ries en Hein, en na veelvoudig smeken om “tipsypylon” werden de kisten alsnog getankt, met de opdracht van alsjeblief niet meer terugkomen! Op Deci van hetzelfde laken een pak…

Ruud Muyrers en Henk de Waard waren zondag avond al aan ‘t werk, en wel op Gilze, op de LUSO, voor de OSD keuring.

 

19 april 1983

Het gerucht doet de ronde dat we naar de Peel gaan moven, om weer eens bekend te geraken met de situatie aldaar. Het gaat gelukkig niet door.

Hein en Ries terug uit Italia, ze moesten noodgedwongen high-level terug vanuit Deci, vanwege de fuel toestand in Italië.

 

20 april 1983

Eveneens in het kader van de OSD-keuring, zit nu ook Freek Willekens testjes te doen op Gilze.

De move naar de Peel is inderdaad geen gerucht, opeens krijgen we te horen dat het doorgaat. John de Groot wist nergens van, Marijke wist pas wat er ging gebeuren toen ze de vervoersaanvraag aan het uittypen was.

Een hele flight MFPU wordt ondergebracht op de Peel, de mannen gaan hun tripjes daar plannen, dan met de combi naar Volkel, vliegen, een low approach schieten op de Peel, op Volkel landen, in de combi naar de Peel voor de debrief en weer terug naar Volkel…ad nauseatum.

Frans van Giersbergen en Henk de Waard gaan hun geluk beproeven in Italië, ze vertrekken naar Villafranca, met als eindbestemming Brindisi. Op Villa hebben ze wel peut, maar het komt hun ter ore dat ze beter niet naar Brindisi kunnen gaan, tenzij ze met de trein terug willen reizen, want er schijnt daar helemaal geen peut aanwezig te zijn.

Mini Tacpol 312 gaat steeds beter, de mannen kunnen nu twee en een halve minuut briefen, en 312 start op tijd.

 

21 april 1983

312 Tacpolletje is nog steeds aan de gang. Fred van Heukelom, die het EOV en Air-to-air gebeuren coördineert, mag even lucht happen, en doet dit samen met Joost Steenbergen, in de vorm van een visual Cap, samen met F-16’s van 311, om zo de 312 force op te peuzelen. Glimmend komen de mannen terug. Tot diep in de avond vertellen zij over hun successen als Fighter 104’s.

André Kivit vliegt stiekempjes zijn voorlopig laatste tripje, want hij en Hein Gorris gaan aanstaande maandag naar Eelde voor de KLM conversie aldaar. Het rondje van André bevestigt de vermoedens van een laatste 104 trip. Hein houdt zijn smoel, want, zo blijkt later, ook hij heeft zijn (voorlopig) laatste 104 tripje in de knip.

 

22 april 1983

The day Ahlhorn went down…of met andere woorden, hoe help ik de verkeersleiding van Ahlhorn op tilt.

Vraag dat maar aan Joost Steenbergen en Ruud Muyrers, die op afgrijselijke wijze een 306 specialiteit aan de man brengen: We are one minute out, and crossing the airfieldalltraffioinsightandherewecome-go! Hijg. Ahlhorn; Roger, and how many aircraft, squauk zus en zo, alphajets on final… Himmelhergotsakramentnogmahl!!”

En na deze VFR pass over een IFR vliegveld moest de force ook nog over, maar die werden professioneel geweerd, dit kon niet! De basiscommandant van Ahlhorn moest ook weten wat er los war, Hein Gorris, die zijn (voorlopig allerlaatste) laatste tripje luchtmacht in een helikopter vloog, zat op de toren en keek ernaar. Om allerlei problemen te voorkomen, is hij maar weggeslopen, en snel in de heli richting Volkel gestapt. Hij had alles op de band staan, inclusief een verbijsterde verkeersleider met de kreet: So etwas gibts doch nicht!?… Smakelijke verhalen aan de bar.

‘s Ochtends kregen we trouwens iets minder prettigs te horen, namelijk Jeroen Ophoff en zijn vrouw Ine lagen na een auto-ongeluk in het Veghelse ziekenhuis, Jeroen wat kneuzingen en een gebroken rib, en zijn vrouw een hersenschudding. Auto Totaal Los. Er zat niets meer aan vast.

Tijdens de laatste dogfight van de week overspeed Ries de flaps van een TP, en Pieter vliegt door de jetwash van eerdergenoemde en incasseert 6.6. G en – 4.1 G. Veel, maar het record is nog steeds op naam van René Arns, 12 en – 4 1/2 of zoiets. En dat allemaal om drie uur ‘s middags; het kostte Pieter Enzerink dus ook 2x een tientje op de bierplaat.

Tacpol type 312/306 wordt afgesloten met een biertje op 312. Verder geen commentaar.

 

25 april 1983

Een zwarte week voor de Luchtmacht. Het begint vandaag met de crash van een NF-5 in de Ardennen.

 

26 april 1983

…en ‘a avonds tijdens het avondvliegen worden twee F-16’s van Leeuwarden vermist. Later blijkt dat deze waarschijnlijk een mid-air gehad hebben. Men is diep verslagen over net verlies van drie gewaardeerde vrienden en collega’s…

In de loop van de middag zijn de vliegtuigen vertrokken naar Lechfeld, in het kader van de eenzijdige rotatie met het 52ste JaBo. Gisteren was de MFPU al om zes uur lokaal vertrokken over de weg, en komen in de loop van de middag aan, totale reistijd 16 uur (750 ton) De RF’s deden het in 43 min.

Roteerders zijn de heren Bakker, Arns, van Giersbergen, van der Geest en Aarts, alsmede de Intellers van de Watering, Hoed en verder Marijke en een hele zooi TD en fotomannen. Rotatieverslag wordt verzorgd door Ferry van der Geest.

Mean while, back on the ranch, vliegt de rest van het squadron volop, voor zover de hoeveelheid kisten dit toelaat. Joost Steenbergen en Freek Willekens vliegen een support mission voor de 316 TVI, en sporen een 5-tal PRTL op in area 3.

‘a Avonds wordt de bar “op tijd” geopend…

27 april 1983

Fred van Heukelom en Ries Kamperman ondervinden in een TF een spannend moment: ze worden geraakt door de bliksem, Ries voet tintelt, Fred een verlamd klauwtje, klein brandgaatje in de neus van de kist, verder geen schade en goed voor een verhaal aan de bar.

Ruud Muyrers vliegt support voor exercise Muspa op Hopsten, laag over Hopsten raggen voor geluidsmetingen. Commentaar van Hopsten na Ruud’s good-bye pass: That looks nice… Ruud gaat vervolgens naar Gütersloh om te shoppen, maar komt tot de ontdekking dat de NAAFI leeggeroofd was door dorstige Engelsen, die met gemak drie civiele kisten vulden, plus nog een stel NF-5 mannen, die met een travelpod op bezoek waren. Een van die NF-5 boys had commentaar op de Amerikaanse vliegoveralls, want daar kon je geen kaarten in kwijt, en ik verdom het om met zo’n dom tasje te gaan lopen.

En daar stond Ruud, met zijn tasje… Ook Pieter Enzerink (die heeft ook ‘n tasje) vliegt voor Muspa…

 

28 april 1983

Fred van Heukelom maakt dominees aan het schrikken, die het lef hadden de Hawk in the field te gaan bezichtigen toen 306 in de area was… Ze staan niet op de plaat, vanwege de underlap van de secondary camera’s, schrijver dezes mag ook Muspa-en. En dit keer best leuk. . .Ahm, can you make the next pass at 500 knots, and as low as you can, please. En toen kwam het; And now, wan you make one in A/B, at 500 knots please!”Freek; Yes. Sure, you bet, OK! Hopsten: You see we like the sound of freedom…

Jeroen Ophoff komt eventjes kijken, hij is ontslagen uit het ziekenhuis, en loopt rond, zonder krukken, met een kapotte rib en een gescheurd kuitbeen. Tough guys, die piloten, daar kun je een voorbeeld aan nemen. Gehoord op Ops Matt van Rijswick: “Als ik lang genoeg zuig, dan komt ‘t wel” (zijn zuurstofmasker-red)

 

29 april 1983

Parade op de basis vanwege Koninginnedag morgen. De meeste piloten gaan naar Leeuwarden en Twenthe voor de begrafenissen van de mannen die deze week door verschillende vliegongevallen zijn omgekomen.

Sommigen blijven achter, en vliegen ‘s middags nog een tripje. Zo ook Henk de Waard, die er achter komt via ‘t VOB, dat er eigenlijk geen hoogte limiet voor de 104 is. Na beraad met het ABLGA te Soesterberg blijkt dat je eigenlijk pas op 63.000 voet problemen krijgt (cabin altitude) en daaropvolgend besluit Henk een climb-out te maken naar flight level 500. Grote vraagtekens boven de cockpits van twee F-5’s toen de toren Henk toestemming gaf om naar die hoogte te gaan.

 

2 mei 1983

Mei begint rustig op Volkel, anders is het op Lechfeld, maar hier leest U meer over in het aparte verslag dat nog volgt. Wederom heeft niemand in het squadron een lintje gekregen, maar wel is Cees Vonk van de lijn bevorderd tot vaandrig, een heel ouwe vaandrig dus. Ons aller Marijke verdwijnt voor een maand of twee naar het HOOC op Deelen, dus moet John de Groot dubbel zo hard werken, én HID, én Lt. Adj. én alles wat nog meer met het administratieve reilen en zeilen.

Ries Kamperman en Ad Segers gaan met een TF naar Lechfeld voor een feestje, zeggen ze.

 

3 mei 1983

De roteerders keren veilig terug op Volkel, met (veel) later gevolgd te worden door de colonne MFPU. De eerste indruk van de mannen was dat ze er moe maar voldaan uitzagen.

 

4 mei 1983

Vanwege het komende lange weekeind nemen al veel mensen roostervrij.

 

9 mei 1983

Het lange weekeind is weer voorbij, de vrijdag tussen Bevrijdingsdag en het weekeind was een min of meer verplichte vrije dag, aangezien er toch niet werd gewerkt die dag. Helaas heeft het weer ons weer in de steek gelaten, regen, regen en koud.

Vandaag moet 306 kalibreren, Ruud Muyrers doet belachelijk door 2 uur 24 minuten te hakken… Adje Segers trouwens ook, maakt na twee uur kalibreren een pass over het squadron met veel knopen en weinig voeten. Dit werd niet gewaardeerd door Chef Vliegdienst en aanverwanten, dus tel uit je winst…

Des avonds gaan we dusken, want echt donker was het niet. Behalve op de range, daar leek het alsof je een zwart gat binnenvloog. Degenen die op de range geweest waren- iedereen behalve Joost Steenbergen, de laffe rat zag de toren van de range voor de Brandaris van Terschelling aan, en er ontstonden grote vraagtekens bij het aanschouwen van de vuurtoren van Texel. Na afloop van het nachtvliegen werd hier nog uitvoerig over gediscussieerd.

 

10 mei 1983

Vandaag werd de squadronfoto gemaakt, maanden van tevoren werd iedereen verzocht om vooral geen verlof te nemen op deze dag, en wat gebeurt er?

Precies, Pieter Enzerink met verlof, René Jansen met verlof, Berry Aarts weg, Frans van Giersbergen weg, Joost Steenbergen met verlof, enzovoort. De laatste drie kwamen gelukkig alsnog maar de twee eersten moeten er maar bijgeplakt worden. Hennie van Weerdenburg was bijna te laat, getuige de foto, waar hij door een paar collega’s wordt begroet. Om half vijf werd er een pilsje geschonken in de crewroom en kregen drie techneuten, namelijk Jan Beekman, Willem Hanegraaf en Toon Dijkkamp een cadeautje vanwege het feit dat ze al 25 jaar bij 306 zaten.

 

11 mei 1983

Deze dag wordt uitgeroepen tot nationale “wings” dag, vanaf vandaag voert iedere piloot een geborduurd stel wings op z’n diensttrui. Dit als stil protest tegen de huidige pensioengrondslag die zo slecht in elkaar zit. Dit probleem is al jaren geleden boven water komen drijven, maar tot nog toe is er weinig of geen gehoor aan gegeven, dus door solidair te zijn, en met de wings als symbool, laten wij een vuist zien! Dit hele idee is ontsproten bij onze “vakbond”, de NOV afdeling vliegers. Het is dus niet zo, zoals vele niet luchtvarenden onder ons denken, dat we onszelf als anders zien, hoor, nee zo is het helemaal niet. (Nou, een beetje dan…).

Dirk van der Struif is op deze dag 25 jaar geleden gebrevetteerd, en viert dit op toepasselijke wijze, door een tripje te vliegen op een versierde RF, rondrit tussen twee Orpheus pods in en een gezellig pintje aan de bar.

 

12 en 13 mei 1983

Vrij vanwege Hemelvaartsdag en een verplichte vrije dag…

 

16 mei 1983

Wie gaat er naar Leeuwarden, als instructeur F-16 op de TCA? Niemand, als het aan de kandidaten ligt. Maar er moet wel beslist worden, onderling of via de Ops-zijde, wie moet gaan. Allerlei gesprekken vinden plaats, waarbij de 7 hun zegje mogen zeggen waarom zij zo ongeschikt zijn om instructeur te worden. Uiteindelijk wordt er een volgordelijstje samengesteld, met als aanvoerder Freek Willekens, en als tweede keus Pieter Enzerink.

Aangezien de kansen voor de OSD-opleiding voor Freek vrij gunstig zijn, gaat nr. 2 naar het hoge noorden.312 wil 4 RF’s lenen voor een lange trip naar Turkije, dit vanwege de range, en wij mogen 4 F-en lenen voor de range, waarbij range respectievelijk vliegbereik en bommen gooien betekent.

 

17 mei 1983

De range tripjes 306 gaan niet door, omdat 312 niet via Italië naar de Turkije kan vanwege brandstoftekort op praktisch alle velden ten zuiden van Rome.

Deze foto rechts is gemaakt om te worden gebruikt voor een diorama van het Vliegveiligheids Oefen en Test Centrum (VOTC). Wie de 306 vlieger is onbekend.

 

18 mei 1983

Fred van Heukelom wordt vandaag sectie-leider door met een viertje naar Lechfeld te gaan (en weer terug) en biedt ons veel bier aan, wat in dank wordt afgenomen. Frans van Giersbergen met Ferry van der Geest in de backseat moeten diverten vanwege een dikke onweersbui, en staan op Laarbruch. Na de bui uitgewuifd te hebben vliegen ze in vier minuten terug, want Ferry moest ASAP met Ries Kamperman in een andere TF duiken om een avondje in Bitburg te gaan stappen.

Ruud Muyrers moet spitsroeden lopen op de Limos, de opkomst voor de OSD commissie aldaar. Gelukkig zit een oud 306-er in de commissie, nl. Heinz Manderfeld.

 

19 mei 1983

Oud-commandant 306 Ed Schuckman kwam een dagje kijken op Volkel en liet ontvallen dat ook hij 25 jaar geleden gebrevetteerd werd, samen met Dirk van der Struif. Dus, hup, met een smoes de basis op gelokt, en voor dat Schuck boe kon zeggen zat-ie voorin in een TF. Na de landing rondgereden in een karretje en veel bier gekregen van een zeer gelukkige overste.

 

20 mei 1983

Freek ook voor de OSD commissie.

 

24 mei 1983

Regen.

25 mei 1983

Regen. We worden vereerd met een bezoek van een dertigtal ex-KLu vliegers die weer eens een dagje Luchtmacht mogen beleven. Rondleiding naar de verschillende squadrons, bezoek simulator en een air showtje. Helaas valt dat laatste af vanwege het echt verschrikkelijke weer. ‘s Avonds in de mess bieden de KLM-ers fust na fust aan, en het diner aart uit in een gezellige troep, “net zoals vroeger”, volgens de maten.

 

26 mei 1983

Regen

27 mei 1983

 

Vrijdag de 27ste hadden we een leuk crewroomfeest, met iedereen verkleed als zigeuners. Dolle boel, veel eten, lekker weer, zeer kleurrijk geheel. De organisatie was perfect. Tevens werd de gelegenheid gebruikt om een x-tal personen uit te drinken, waaronder Hennie van Weerdenburg, die met ingang van 1 juni als full time HKO gaat optreden, en Roel Jensen, die ons een biljarttafel aanbiedt. Dick van de Berg en Bart Leenen zijn ook uitdrinkers, alhoewel deze mannen toch wel een jaartje weg zijn, maar dit lag aan het feit dat we de laatste tijd geen partijen meer hadden.

 

30 mei 1983

De rest van vorige week is helemaal in het water gevallen voor wat betreft het weer, deze week begint wat optimistischer, we vliegen weer, maar we weten niet voor hoelang. We hebben te horen gekregen dat ons JOP weer minder wordt, ditmaal wordt het maximaal 144 uur per jaar. Dit houdt in 12 uur per maand, oftewel 108 uur per persoon totdat we de conversie F-16 ingaan in oktober.

O, ja, en of het 306 zou believen om samen met 312 een 16-schipper in de lucht te brengen voor de Open Dag op Deelen. No thanks.

 

1 juni 1983

Ondanks de urenbeperking vliegen Freek en Pieter Enzerink een overnightje naar Cazaux.Hennie van Weerdenburg is nu definitief over naar de Wing. Hij vindt het niet zo leuk, dat gastvliegen op 306. Voor Hennies plaats hebben we Piet Jansen teruggekregen.

 

2 juni 1983

Ook René Arns moet naar de F-16, en daarom vliegt hij vandaag zijn allerlaatste F-104 tripje. Na de landing wordt hij opgetakeld en in een ton water gedeponeerd, want nat word je toch, ook al mag de brandweer niet meer uitrukken voor dit soort feestelijkheden. Het aangeboden bier werd in dank afgenomen.

Aanstaande maandag begint René op de OAF-16, samen met Fred van Heukelom en Joop Bakker, die al wat eerder begonnen waren.

 

3 juni 1983

De vrijdagen beginnen al aardig op een springplank voor het weekeind te lijken, de helft van het squadron meent zowat verlof, dooie boel om kwart voor vijf. Gelukkig is het mooi weer, dus thuis in de tuin is het ook uit te houden.

 

6 juni 1983

Vandaag begint de oefening Central Enterprise, en tegelijkertijd heeft ook Volkel de basisoefening Concreet 83-1.

306 opereert vanaf de Peel, die overigens lekker niet met Concreet meedoet, dus geen gelazer met gaspakken en luchtaanvallen. De vliegtuigen staan gewoon op de lijn van Volkel, en het heen en weer vervoer naar Volkel geschiedt met een tweetal Alouettes van 298.

Dat we een tijdje weggeweest waren bleek ook wel, de airconditioning van de bunker was stuk, dus werd het ontzettend warm, en de telefoonlijnen hadden ze ook iets meegedaan, want toen Dirk Radstake een lijntje naar buiten kreeg, kwam de pastoor van Rips aan de lijn.

In het kader van de NATO oefening Central Enterprise moest 306, 36 sorties per dag vliegen, hetgeen natuurlijk godsonmogelijk is, met het huidige uren bestand. Vandaar dat ons tegenaanbod 2 x 13 sorties bedroeg. Deze werden niet allemaal gevlogen, omdat veel airtasks van een dusdanige aard waren, dat je misschien meer succes had met een U-2 of een Hercules. Wat daar bij zo’n tasking cel gebeurt is niet te geloven. De eerste dag moest er halsoverkop gepland worden om je TOT waar te kunnen maken, sommige A/T moesten gecanceld worden vanwege een tekort aan tijd, en anderen hadden TOT ‘s van vijf uur lokaal, met als gevolg dat mensen, die om zeven uur waren begonnen, pas om zes uur klaar waren.

Central Enterprise missies hadden voorrang op de basisoefening, zo werd gesteld. Dus als er een missie binnenkwam werd er geen actie genomen op air attacks, gas, bommen etc. Dit tot ongenoegen van de scheidsrechters. Dit had tot gevolg dat, binnen de kortste keren de oefenvijand de MFPU in shelter 521 had “opgeblazen”, dus was deze buiten werking. Boze telefoontjes van Ops-zijde hadden geen enkel effect bij de oefenleiding, van de eerdergenoemde afspraak bleek niets bekend te zijn, gewoon meedoen.

Dit had uiteraard tot resultaat dat Kalkar en Maastricht SOC over de rooie gingen, en die werden op hun beurt weer boos op CTL die weer boos werd op de vliegbasis Volkel, en dus was 306 weer de boosdoener.

Staartjes: de oefenvijand had na het opblazen van de MFPU vergeten om de aanwezigen “dood” te verklaren, dus werden ASAP de PI’s in een helikopter gestopt en naar de Peel overgevlogen.

 

7 juni 1983

Vandaag nog vroeger beginnen, om zes uur vanwege de vroege missies. En jawel hoor, om een uur of tien druppelen de eerste A/T’s binnen, met TOT ‘s van rond een uur of twee.

Roel Jensen komt persoonlijk aan Ruud Muyrers, Pieter Enzerink en Frans van Giersbergen dat zij niet meer mogen vliegen, geen uren meer (per man mogen ze nog een uur of 24 vliegen totdat ze de conversie ingaan in oktober) Na deze verheugende mededeling gaat hij onze koffie ook nog opdrinken.

Het weer is erg mooi, en je ziet een heleboel andere kisten, dus diegenen die de zegen hebben om een tripje te vliegen kunnen goed hun frustraties kwijt op air defence kisten van de Duitsers en Engelsen.

 

8 juni 1983

Weer vroeg uit de veren, ditmaal kwam de eerste air task om half een. ‘s Middags.

Doordat we heel wat heen en weer pendelen, zijn de meeste piloten al bijna solo op de helikopter. Zo krijgt Ferry van Geest te horen: “Jij hebt em” op 1 meter hoogte in de hover tussen de cameralijn keet en het hek van de lijn. En op de Peel worden de vreemdste approaches geschoten.

Sommige mensen vonden dat de mensen op de lijn ook aan gas moesten doen als ze vliegtuigen aan het weghelpen waren. Dit is overigens tegen de gemaakte afspraken Central Enterprise had voorrang, weet je nog wel. Eigenlijk moest er op de Peel ook op gas gereageerd worden, vonden sommige personen. Dat vonden wij dus niet, dus ging dat grapje lekker niet door.

 

9 juni 1983

Laatste dag basisoefening. Om twaalf uur lokaal zat het er weer op, maar 306 vliegt nog eventjes door een stuk of vijf Central Enterprise missies moeten nog gevlogen worden. Om zes uur sluit 306 af.

 

10 juni 1983

Op Deelen begint vandaag de Open dagen van de Luchtmacht, die dit jaar haar 70 jarig jubileum viert. De meeste piloten, die vandaag vliegen, maken even een pass langs Deelen.

In het kader van Central Enterprise vliegen Jeroen Ophoff, Pieter Enzerink, Joost Steenbergen en Theo Kustner een missie met een cross-servicing exercise naar Binbrook, in Engeland. Bij het aanvaarden van de terugreis vergeet Jeroen z’n platform door te schakelen naar NAV, en na de derde controlzone gebust te hebben zitten ze eindelijk op track. En de Bravo, Charlie en Delta hun smoel maar houden, van je vrienden moet je het maar hebben. De reden van dit geheel wordt door Jeroen verweten aan het feit dat hij op dieet was. Afijn, in Nederland teruggekomen weten ze Deelen ook te vinden, en maken het daar plaatselijk onveilig, volgens Fred en Ferry die waren daar.

 

11 juni 1983

Open Dag Deelen, plus de vliegfeesten op Scheveningen.

De 16-schipper van 312 wordt keurig in de plaat gezet door Jeroen, die de schrik van gisteren alweer helemaal te boven was.

Fred (BURRP!) van Heukelom vliegt zijn laatste 104-tripje alvorens over te stappen op de F-16. Hij werd opgewacht door het squadron, een hijskraan en een cassettebandje met menselijke geluiden. Ook Fred werd te water gelaten, net zoals René Arns, alleen zat er dry-marker in ‘t water.

Er worden wat 312-ers bij ons waargenomen, en ze hadden het over vier RF’s, die ze mee zouden nemen naar Turkije. Dit ging mooi niet door, want de Italianen hadden geen peut voor ze.

 

14 juni 1983

Vandaag wordt er weinig gevlogen, drie sorties totaal, waarvan één TF. Pieter Enzerink gaat vliegen, en er werd hem verteld dat de kist, de 8112 geen pod zou hebben. Plichtsgetrouw vult Pieter zijn MRF’je in en levert dit in bij de MFPU; hoezo, habit-pattern?

De Meteo voorspelt een 30% kans op regen, dus het regent niet.

Piet Jansen mag niet landen op Volkel, omdat dat zooitje van 312 weer zo nodig massaal moest lanceren. Dus Piet naar Laarbruch, daar snel bijtanken en in drie minuten terug naar Volkel. Het viertje 312-ers van gisteren gaan eindelijk weg, niet naar Turkije, maar naar Cameri, daar hadden ze wel fuel.

 

15 juni 1983

In het kader van gelijk oversteken, mogen wij met 312-kratten bommen gooien en schieten (50 rounds per sortie jammer genoeg, en geen raketten)

 

16 juni 1983

Een achttal 306-ers gaan onder leiding van Henk Reuvers, onze ARLO, naar Hedel aan de Maas, om daar te gaan spelevaren met een viertje M-765 legertanks. Hennie maakt plaatjes.

Ferry van der Geest en Henk de Waard gaan overnighten op Beauvechain. Het schijnt daar erg gezellig te zijn, er wordt daar geroteerd met Spaanse Mirages, en Leuven is een leuke stad. Adje Segers gaat met Ries Kamperman toch outbound, ondanks zijn outbound restrictie. Hij vliegt met een Piper Cub, overigens. Hij wordt ook zowat uit de lucht gevlogen door twee honderdviers. Ra, ra. Adje en Ries vliegen naar Goetsenhoven, ook vlakbij Leuven.

17 juni 1983

Een TF sortie en de terugkeer van de stappers.

 

20 juni 1983

De langste dag, bijna. Het is schitterend weer, en er wordt weer volop gevlogen. Hoezo, te weinig uren?

 

21 juni 1983

The longest day. Oefening pokkeboek, en Ad Segers taxiet de “fuik” van 312 in.

 

22 juni 1983

Als Adje binnen taxiet, staat de follow-me wagen reeds gereed. Freek Willekens en Joost Steenbergen plus moedersen dachten een rustig dagje op het water te houden. Ze worden gespot 10NM westelijk van Lemmer door achtereenvolgens Berry Aarts in een RF en Ferry van der Geest en Piet Jansen in een TF. Dirk Radstake moet eens wat meer vliegen, en dan wel recce-tripjes, want die mistte de boot…met een mijl of drie, vier.

 

23 juni 1983

Een kalm dagje, niet alleen op 306, maar ook het weer, windstilte. ‘s Middags wordt Active Edge afgekondigd, en Ad Segers mag alleen op stap wegens gebrek aan element leaders. Ries Kamperman zijn look-out is het niet helemaal vandaag, hij wordt afgeschoten zonder er erg in te hebben. Dit is een dagelijks wederkerend gebeuren…

 

24 juni 1983

Als eerste van de vier jonge punken haalt Ries zijn Cat 1, en als beloning mag hij naar St. Truiden voor een Static show aldaar.

 

27 juni 1983

Het F-16 tijdperk begint aan te breken voor 306, de eerste squadronvliegers vertrekken vandaag naar LWD voor de conversie aldaar. Het zijn Joop Bakker, Fred van Heukelom en René Arns. We hopen ze rond september weer terug te zien. Dan zullen ze waarschijnlijk een tijdje bij 311 vliegen, totdat het volgende clubje klaar is met de conversie, waarschijnlijk rond februari 1984.

Ondertussen heerst er een enorme bedrijvigheid in de schilders werkplaats. Daar wordt de giraffe voor vlieg er eens uit (smijt ‘m erin?) gespoten en vlieg klaar gemaakt.

Andere leuke dingen vandaag zijn de range tripjes, die we maken met F-jes van 312. Leuk schieten. Berry Aarts schrikt zich suf, als hij 24 van de 50 kogels scoort.

 

28 juni 1983

Ja

 

29 juni 1983

Vandaag is het een hohum dag. We vliegen twee sorties, twee TP-en wel te verstaan. Jeroen Ophoff is waarnemend commandant en zit erg veel in Joop’s hok.

Voelt hij zich daar thuis? Grote hilariteit als er bij Ops een telegram binnenkomt waarin staat dat Henk de Waard naar Soesterberg moet om een brilletje te laten aanmeten! Blijkt een misverstand te zijn, escalatie enzovoort, totdat het bij v.d Biggelaar terecht kwam. Die dacht minstens dat Henk stekeblind was (hoewel?), terwijl het eigenlijk was dat z’n oogjes een ietsje pietsje anders resultaat opleverden dan normaal.

 

30 juni 1983

Het vlieg er eens in beest is “fertig” en staat in vol ornaat te pronken in de crewroom. Iedereen is vol bewondering en iedereen is het roerend eens dat-ie nooit zal vliegen. Ad Segers wordt ook Cat 1. Theo Kustner gaat schieten bij 312, met een viertje mee als delta. Hij dacht ook nog dezelfde bewapening mee te krijgen, maar dat ging mooi niet door.

1 juli 1983

De Koninklijke Luchtmacht viert vandaag haar 70ste verjaardag. Deze dag wordt gevierd met een buitengewone vlaggenparade, gevolgd door allerlei feesten, waaronder het grote spektakel van smijt ‘m d’r in oftewel vlieg er eens uit. Ferry van der Geest was spreekstalmeester, en bond het geheel aardig aan elkaar. Klapstuk van de show werd helaas 312 met een erg ludieke voorstelling van de zwanenzang, compleet met als balletjuffrouwen verkleedde travestieten.

Ons giraf-104 ding haalde een vliegtijd van 0.83 sec, en het zag er erg spectaculair uit. Mike Laning mocht van geluk spreken, hij bezeerde alleen maar zijn neus en liep verder wat blauwe plekken op. Ruud Muyrers, de frontseater, mankeerde weinig of niets.

‘s Avonds vond er een corpsdiner plaats voor de officieren, met ons aller Adje Segers als chef de Canaille. Hij bood de kolonel twee dooie vliegen in een potje, met als uitleg dat als je vliegende beestjes te lang aan de grond hield, ze tegen elkaar vlogen en op hun bek gingen. Kolonel beloofde het potje mee te nemen naar Den Haag.

 

4 juli 1983

Ferry van der Geest haalt zijn Cat1, nu Berry Aarts nog geplaagd door pech haalt-ie het niet. Piet Janssen denkt nog dat-ie bij de CAV zit. Piet was dus Berry’s IVE…

 

5 juli 1983

Hennie van Weerdenburg en Theo Kustner lezen geen briefings, en komen vast te zitten bij de toren, want de taxi-track ligt er momenteel uit. Na veel gewurm (een achteruit op een TP zou niet gek zijn) kunnen ze omdraaien om alsnog de kist op de cross voor 311 te parkeren. Freek en Ferry maken een booze-run naar Gütersloh, met een RF en een F. Tijdens de voorzichtige terugvlucht wordt toch nog een NF-5 opgepeuzeld. De sucker was kennelijk lost…

 

6 juli 1983

Joost Steenbergen is terug van verlof, en gaat met Jeroen Ophoff naar de range. Nul hits. Allebei. Dit tot verschrikkelijk groot genoegen bij Ruud Muizers. Jeroen vond het niet leuk, dat kon je duidelijk zien. Kom op, je moet ook een beetje tegen je verlies kunnen.

Ries Kamperman probeert nog steeds naar het noorden te gaan, maar weer is BØDØ NØGØ.

Berry Aarts krijgt een tripje F-16. Raakt zijn Cat-1 frustraties een beetje kwijt.

 

7 juli 1983

Adje en Ries weer naar Leuven, ditmaal met een comfortabele Cessna…

 

11 juli 1983

Na uitgerust te zijn van vorige week stapt Berry Aarts weer achterin een TF en geeft een top performance weg in de kunst van het IP-en, en wordt deze maal beloond met z’n Cat. 1.

Piet Jansen gaat snel hierna op vakantie…

 

12 juli 1983

Geen gegevens aanwezig in de agenda, dus zal er wel niet veel gebeurd zijn…

 

13 juli 1983

Freek Willekens en Theo Kustner gaan met cleane tippers zonder pod richting Portugal. Freek zou Freek niet zijn als-ie niet tegen een vogeltje aan zou vliegen, en ja hoort midden boven de Spaanse hoogvlakte, halverwege Cazaux en Monte-Real: Klabang, de hele rechterruit aan barsten. Via moeizame telefoontjes werd Volkel ingelicht, en de dag daarop zou een reddingsploeg richting Portugal vertrekken.

 

14 juli 1983

Een F-27 met TD en nieuwe ruit starten ‘s ochtends vroeg richting Monte-Real; dik 5 uur vliegen…

Reparatietijd; minstens 24 uur vanwege de lijm, dat moet drogen. Resultaat, Freek en Theo weekend Lissabon…

 

15 juli 1983

Vanwege het warme weer is er op de vliegbasis een tropenrooster van kracht: dit houdt in om zes uur beginnen, en dan tot drie uur doorgaan. Allemaal leuk en aardig, maar omdat het inderdaad zo warm is, kun je pas eigenlijk om een uur of twaalf je nest induiken, dan worden de temperaturen wat draaglijker. Het resultaat deze vrijdag is een hoop oververmoeide mensen, we vliegen dus maar vijf sorties, verder geen bijzonderheden.

 

18 juli 1983

Willekens en Kustner keren terug uit Portugal. Vlak hiervoor lukt het Pieter Enzerink om met een 104 een VW Combi te scheppen, die iets te dicht langs de parallelbaan geparkeerd staat. 104 tip tank kapot, en de combi een scheur over de zijkant en de deur eruit geramd.

 

19 juli 1983

Frans van Giersbergen en Adje Segers (ja, die, hij mag weer outbound) vertrekken naar Bodo. Om de hitte te ontsnappen, neem ik aan, want het is daar slechts een graad of tien, weer eens iets anders dan de 30 afgelopen week hier op Volkel.

 

20 juli 1983

Zonder enige waarschuwing vooraf om half zes basisalarm. Dit was een echte goeie, niemand rekende erop, en het resultaat was er wel degelijk naar. Om half acht precies was “iedereen” present, t.w. de piloteurs Willekens, de Waard, Jansen en Steenbergen. Velen hadden de telefoon niet gehoord, velen waren niet thuis, kortom, het was dus weer een zooitje.

Frans van Giersbergen zit in ‘m Boedoe met een kapotte kist, fuel strainer naar de knoppen. 

 

21 juli 1983

Een tweetal F-16 collegae vliegen naar Bodo met een nieuw onderdeeltje voor de kist van Frans.

 

22 juli 1983

Rudy Muyrers en Freek Willekens krijgen te horen dat ze niet zijn aangenomen door de OSD selectie commissie. Tegenslag alom, niemand had dit verwacht. Ik zeker niet…

Van Giersbergen en Segers return Bodo. Ze besluiten hi-level te gaan, vanwege het slechte weer, maar halen Volkel niet in een keer, dus maken ze een tussenlanding op Jever. Al op 26.000 voet ter hoogte van Rygge moet Adje heel erg nodig z’n behoefte doen, maar het is nog ruim een uur vliegen naar Jever. Gelukkig vindt-ie een plestik zakje, en doet het daar maar in maar het zakje was lek, en Adje had een natte overal. Hij mocht zelf de kist schoonmaken, de viespeuk! Waar zijn de tijden, toen de vliegtuigen nog met pilot relief tubes waren uitgerust?

 

25 juli 1983

Pieter Enzerink en schrijver dezes gaan crossen op Fursty met een TF, en ja hoor, het noodlot slaat weer toe. Ditmaal geen birdstrike, edoch een halflege (of half volle) neuswielband. Daar ze op EDSF de spullen niet hadden moest er een wiel uit Volkel komen, en de krik uit Lechfeld. Dit kon niet op korte termijn, dus werd het een verplichte overnight. München is best een leuke stad.

Rudy Muyzers en Theo Kustner gaan ook crossen met een TF naar Söllingen, zij hadden niks aan de kist, maar ook niks aan de trip, want de Canex (cheape spullen winkel) was ‘s maandags dicht.

 

26 juli 1983

Jeroen Ophoff plus techneut komen het wiel brengen. De twee TF’s vliegen gezellig saampjes terug, en doen nog even en passant de camping van Peter Blonk in Luxemburg aan, die arme jongen heeft de hele week dat hij er zit al veel last van laag overraggende honderdviers. Het was opvallend dat de mensen op de camping niet meer opkeken, en met hun vuisten stonden te schudden.

Ries (outboundbeestje no.1) Kamperman en Ad (beestje no.2) Segers stappen in een TF naar Hahn.

 

27 juli 1983

De Hahngangers komen terug, mét petjes. Rode, Voor A-flight. Iedere vlieger heeft nu een tactical callsign en die komt op de pet. Het ligt uiteindelijk in de bedoeling, dat iedere vlucht een andere kleur petje krijgt, en de Ops-officier een fancy petje. Middags zie je overal rode petjes met de opschriften Gonzo (Ophoff), Birdie (Willekens), Snoopy (Muyrers), en Champ (Kamperman), Goose (v.d. Geest) is op holiday.

 

28 juli 1983

Theo Kustner gaat ook naar Kukelekuu, in een TF met, ja, inderdaad, Ries Champerman, outbound animal no.1.Sleeper en Stone (v. Giersbergen en Steenbergen) maken een booze run op Gutersloh, alleen de F-104 (312-bak) waar Joost mee vliegt, krijgt een hydraulisch probleem, en mag niet vliegen. Dus Joost verplicht RON op EDUC.

 

29 juli 1983

Joost Steenbergen per heli terug, de kist met drank blijft achter totdat het ding maandag gerepareerd is, 312 is al een paar gebeld om vooral erg voorzichtig terug te vliegen.

Uit de krant: Van onze correspondent BENEDEN-LEEUWEN

De Koninklijke Marechaussee in Nijmegen is een diepgaand onderzoek begonnen naar de schade die vrijdag waarschijnlijk door een straaljager is veroorzaakt aan caravans en huizen in de buurdorpen Appeltern en Maasbommel.

Plafonds werden beschadigd, muren scheurden en tientallen ruiten gingen aan diggelen op het moment dat een Starfighter van de Nederlandse luchtmacht laagvliegend door de geluidsbarrière brak. De schade wordt voorlopig geschat op tienduizenden guldens

Evenals de plaatselijke politie, die inmiddels is uitgesloten, zegt nu ook de Marechaussee verstoken te blijven van noodzakelijke gegevens door het ministerie van Defensie. Men is er vooral verbolgen over dat Defensie weigert vluchtplannen ter inzage te geven. Deze bevatten onder meer vlieggegevens waaruit zou kunnen blijken welk toestel de schade veroorzaakt zou kunnen hebben.

Marechaussee krijgt vluchtplannen Luchtmacht niet.

1 augustus 1983

HKO Dick Schenkius heeft wat uurtjes gespaard, en gaat met collega HKO van Moorsel richting Araxos. Een van de weinige lange trippen die 306 vliegtuigen maken dit Jaar, Kennelijk is er genoeg brandstof in Italië, want ‘s avonds bereikt ons het bericht dat ze netjes in Araxos aangekomen zijn.

 

2 augustus 1983

Vandaag bezoekt ons ene heer van Gastel. Niet zo bijzonder, zo op het eerste gezicht, gewoon een excursie. Maar de bijzonderheid ligt in het feit dat deze meneer artistiek begaafd is, en dat heeft hij getoond aan de hand van een aantal erg mooie schilderijen. Al waren het F-16’s, toch mooi. De bedoeling is dat hij ook een paar schilderijen gaat maken van 104’s, en die worden dan hopelijk geëxposeerd tijdens het 30-jarig bestaan van het squadron, een feestje dat gevierd zal worden in de “All-in” op 30 september.

Pieter Enzerink is in charge voor dit gebeuren, hij is tevens de lustrumcommissie.

 

3 augustus 1983

Schenkius en van Moorsel weer terug, vies rood verbrand. Het was daar erg fraai weer, en ze hebben maximaal aan hun kleurenschema’s gewerkt, D’r wordt wat gestoeid met cleane kratten, en wonder boven wonder blijft het zaakje heel, geen overstresses, geen overspeeds, hoe is het mogelijk?

 

4 augustus 1983

Pieter Enzerink en Freek Willekens gaan naar Leeuwarden om een pintje te sukken. Bij aankomst in het hoge noorden werden de nodige vragen gesteld. Wat komen jullie doen? Heb je een PPR nummer? Is er iets? Kennelijk waren ze het een en ander vergeten te regelen. Maar ze mochten er wel landen, en ook nog naar 322 voor het aangeboden pilsje, wat ze nota bene zelf voor gedokt hebben in maart, tijdens de afgelopen Tacpol.

Daar kwamen ze Fred van Heukelom ook tegen, die zei dat-ie niet meer dronk, want zo’n F-16 vergt toch wel het een en ander van je. 0, ja, Fred, vertel eens, hier heb je een pilsje…

 

5 augustus 1983

Het klopt, wat Fred zegt. Vraag maar aan Pieter, zelfs 4 G in de good ‘ol 104 werd hem iets te veel, gelukkig bracht een velletje met R/V hem uitkomst.

 

8 augustus 1983

De lijn, U weet wel, ook wel Safaripark genoemd, gaat moven. De afgelopen weken was de CAV-zijde buiten gebruik vanwege werkzaamheden, en vandaag ligt het in de planning 306 te doen verhuizen naar de CAV-kant. Door dit te vergemakkelijken, zouden alle serviceable kisten outbound gaan, om ‘s middags laat weer terug te keren en te parkeren op de lijn 311 en CAV-lijn.

Gonzo en Goase naar Brem, Stone en Champ naar Fursty, Birdie en Laser naar Laarbruch. Die komen ook met wat drank terug. P.S. Freek en Pieter hebben een sub in de plaat gezet…Lub blij.

De crossers komen terug, en moeten tot hun grote verbazing weer op de originele plaats parkeren. Proberen we het morgen toch weer…Ruud Muyrers gaat per dienstauto naar Utrecht, iets met z’n verstand of zo.

 

9 augustus 1983

Ruud heeft een dikke bek. Dat hebben ze in Utrecht gedaan. Hij is erg stil, wat prettig is. Ries Outboundman gaat met Jeroen (in een heeeele mooie overal met tig badges) naar St. Mawgan in Engeland voor het bezoeken van een Open Dag. We staan nog steeds op dezelfde lijn. Vertragingen voor wat de werkers betreft.

 

10 augustus 1983

Tijdens de open dag van St. Mawgan maakt Jeroen de show, alleen al vanwege het feit dat een 104 bijna door de Mach kan low level. Dat heeft de mensen zodanig impressed, dat ze hem applaudisseerden na de landing. Ries vliegt ook mee tijdens de show, maar wel in een Breguet Atlantic van de Kon. Marine (dat staat er ter minste op…)

Op Volkel gaan we weer outbound. Birdie en Goose naar Neuburg, lekker gegeten. We hebben er wat uren bij gekregen, iedereen staat weer ruim in de plus, sommigen dusdanig dat ze verplicht zijn balls-out te vliegen, anders krijgen ze hun uren niet op. In reactie hierop worden praktisch alle vliegmachines weer opgebouwd tot de 306 configuratie (vijfbakkers).

 

11 augustus 1983

De showpikkies keren terug, zeer tevreden en een beetje moei. Ries is niet kapot te krijgen, die is ‘s avonds weer aanwezig in de vleespotten van Uden. Jeroen krijgt rare bubbeltjes op zijn hoofd.

Kolonel Vendrig-oud commandant van 306 en tegenwoordig piloot van een buro-mag een tripje achter in een TF meevliegen, en geniet met volle teugen.

 

12 augustus 1983

Het weer blijft zodanig goed, dat een volledig vliegprogramma uitgevoerd kan, worden. Helaas is er een groot tekort aan mankracht op de lijn, dus kunnen we maar vijf kisten in de lucht brengen, waarvan er eentje ‘s middags afknapt. Ook zijn een boel kisten zover in hun uren, dat ze beperkt mogen vliegen. Deze machines staan op de parkeerplaats tegenover de MFPU keet, en die vier vliegtuigen wordt “de flight van Joop” genoemd. Deze Joop is de Aoo. Waardenburg, H-MPPU 306.

 

15 augustus 1983

Onze blauwe landmacht klont Dirk v.d. Struif komt weer eens gastvliegen, en moet tot zijn ontsteltenis zijn IF test doen. Gelukkig weet hij de TF zover te krijgen, dat het landingsgestel niet omhooggaat, resultaat, geen test, maar wel 101 GCA’s om te oefenen. Met gear down, uiteraard.

Freek moet meelopen met een ingenieur van Rijkswaterstaat. Deze man komt eens kijken of 306 opdrachten kan vliegen, en gedacht wordt aan dat soort zaken als stromingsonderzoek op de Noordzee, vervuiling van de rivieren en het kustwater, en het opsporen van zieke gewassen, invloed van beregeningsinstallaties enz. En niet voor niks, Rijkswaterstaat is bereid hiervoor te betalen.

Piet Jansen is naar Alconbury, als evaluator voor een pre-Taceval exercise. Samen met Dick Schenkius.

Jeroen Ophoff ziet er steeds enger uit.

 

16 augustus 1983

Het was vandaag het algemene plan om met A-flight op stap te gaan, en tevens dit gebeuren vast te koppelen aan de section-lead check-out van Frank Damen. Bestemming was Leuchars in Schotland. Helaas, het alom bekende West-Europese weer was ditmaal wederom de grote spelbreker.

En Murphy ‘s Law heeft zich weer waargemaakt, slechte dingen gebeuren met z’n drieën: 1. het weer 2. Jeroen’s bultjes zijn van dergelijke omvang dat hij niet mag vliegen en 3. de Engelsen laten ons niet low-level (beneden de 2000 voet) heen gaan. Dus Leugenaars delayed until further notice…

Outboundbeest Kamperman heeft de kriebels, en laat het hier niet bij zitten, samen met Perry “Goose” van der Geest onder aparte callsigns gaan ze naar Ramstein. Ruud “Snoopy” Muyrers slaat zich voor zijn kop, want op ‘t moment dat Goose Ramstein approach, mission zo and zo” roept op de squadron freq., antwoord Ruud in ‘t Nederlands, terwijl hij eigenlijk met ‘n flinke Amerikaanse knauw Goose op straat had moeten helpen.

Pieter Enzerink smokkelt zijn hond de basis op en vertelt dit trots aan de bar. Waarop, na Pieter’s vertrek, de LB wordt ingelicht omtrent de illegale activiteiten van Pieter, en deze met een lulsmoes wordt verteld van OBA’s en -nu komt het- de heersende kennelkuch. Pieter boos. Wij uiteraard dubbel van het lachen, toen die LB-er trots opbelde van dat-ie het gedaan had.

Frans van Giersbergen is naar Soesterberg voor de F-16 keuring. Krijgt te horen dat-ie een scheve rug heeft.

 

17 augustus 1983

Marijke is op uitnodiging van Ton v.d. Avoird (VOTC) mee op ‘n schuit om eens te gaan zee dinghydrillen. Niet in een rubberbootje, overigens, die eer komt alleen de heren piloten toe. Het weer is erg heiig op zee, Joost Steenbergen probeert er te komen, maar moet de poging opgeven.

Pieter Enzerink is ziek thuis, waarschijnlijk heeft hij de beruchte kennelkuch opgelopen.

 

18 augustus 1983

4 man naar de keuring F-16, eentje onverrichte zake terug, Willekens kwam niet voor op het telegram, dus kon hij maar weer naar huis gaan. Flexibiliteit van heer Biggelaar en z’n clubje medewerkers van de IGD te Soesterberg overtreft zelfs die van een stuk gewapend beton.

 

19 augustus 1983

Dirk Radstake gaat per Friendship naar Ramstein voor een threat briefing. Daar ziet hij allerlei leuke dingen. Dingen die ik eigenlijk niet mag publiceren, anders wordt Intell boos. Maar er waren ook mensen van het squadron op de Noordzee aan het vissen, op kabeljauw. Een hoop Visbedden daar in de Noordzee.

 

22 augustus 1983

Vandaag is er iets speciaals aan de hand, de eerste Luchtmacht jet ooit overschrijdt zijn 4000ste vlieguur. Het vliegtuig is de RF-104G de D-8138. Om deze happening wat luister bij te zetten wordt het 4.000ste uur gevlogen door de vlieger met de meeste 104 uren, t.w. Johan “Ernie” v.d. Heuvel, die zo’n slordige 3300 uur heeft.

Hij wordt na zijn vlucht (enkele leuke low-passes over de lijn) opgewacht door de originele crewchief van de 8138, Jaap Stempher (20 jaar crewchief 104/306) samen met Kiek Okkerman, met zijn 56 jaar de oudste jet vlieger van de luchtmacht, bijgestaan door Louis Dijkmans, oudste hulp cc, en de film wordt door de oudste camera-lijn man, Hennie van Luyt, eruit gehaald, en Ger de Groot, oudste MFPU-er, neemt de film onder handen.

Dit gebeuren wekte natuurlijk veel dorst op, dus werd de feestvreugde voortgezet in de lijnkantine.

Overste Martin van Ginkel, de CLD, deelde het nieuwe recordboek uit, met de D-8138 als eerste recordhouder (en wellicht enige). Misschien in het jaar 2000 nog wat is er een F-16 die wederom het magische getal van 4000 uren overschrijdt.

Ferry van der Geest gaat naar Leeuwarden met een cleane krat, om daar te ACT-en tegen de TCA, en vanwege de komende stiptheidsacties aldaar, was er een cameraploeg aanwezig, en Ferry, onder andere, ziet zichzelf terug ‘s avonds tijdens het journaal van acht uur.

Wat een afgang voor Leeuwarden, de eerste F-16 basis, en wat ziet men: een 104 in de final turn. Mooie landing, overigens, Ferry.

Die Machielsen maakt ook alles stuk, nu zelfs de band van een combi. De combi, waarin hij meerijdt, krijgt spontaan een lekke band.

23 augustus 1983

De typische West-Europese zomer heeft zijn intrede gedaan dit, houdt in ’s ochtends mist, oplopend tot nevel rond het middaguur, gevolgd door haze tot de avond. In de heuvels van het Eifel gebied is het redelijk, dus vliegt iedereen IFR via Clutch daar heen.

Pieter Enzerink is nog steeds ziek. En Jeroen Ophoff z’n dingen zijn nu afgezakt, en hebben de handen aangetast. Men zegt dat hij Aids nodig heef.

Wederom drie piloten naar Utrecht, voor rugwervel foto’s. Het F-16 drama begint steeds ingewikkelder te worden. Nu is het dat er per 26 september slechts zes man van het smaldeel de conversie ingaan, i.p.v. de geplande negen. Dit wordt opgevuld met een “tussencursus” beginnende 5 december, met vier man. Maar de situatie is zeer labiel, om het uur veranderen deze cijfers. Voorlopig staat vast dat er inderdaad een cursus van start gaat op eerstgenoemde datum. Dat wil zeggen, dan moet wel de cursus op Leeuwarden, die nu draait, op tijd klaar zijn, en aangezien die stiptheidsactie voor enige vertraging zorgt, heb ik daar zo mijn vraagtekens over.

 

24 augustus 1983

Des morgens dikke mist, plaatselijk zicht van minder dan 100 meter, dus kunnen we de ochtend wave op onze buiken schrijven. Joost Steenbergen en Dirk Radstake staan gepland voor een overnight op Landivisiau, en gaan pas tegen het middaguur airborne. Vijf andere kisten gaan ook airborne om te kijken of de machines AWX-2B nog kennen. Het ontaardt in een aardige kreukel in de TMA Delta.

Half vier een social, nee, eerst was er een briefing met veel ge-OH over pensioen en vlieggeld regeling, wat maakt men zich toch druk over het ouder worden.

En meer geklets over de omstreden area delta, onze oefenarea. Sinds het invoeren van die verrekte SAPP zijn de restricties in dat gebied toch wel erg groot geworden. Geeft niks, er bestaat nog altijd area 2, 3 minuten naar het oosten, en daar kun je ook lekker stoeien! De briefing werd gevolgd door een all-ranks social, waar iedereen aanwezig was, behalve wij. Het bier van onze tap was namelijk nog niet op…

 

25 augustus 1983

Weer heiig weer. maar wat aan het dagboek klooien. Van Weerdenburg en Jansen vliegen twee keer AWX, zij moeten -en nou komt het- hun uren opvliegen, want ze hebben er zoveel. Opvallend, dat ze met volle bakken slechts 1.1 uur vliegen.

Er gebeuren rare dingen bij 306, ernstige voorvalletjes, en voorvalletjes die ernstige gevolgen kunnen hebben. Om er een paar op te noemen:

  1. Tijdens PAF op het weekend wordt een kist ontdekt zonder stoelpen.
  2. Tijdens walkaround staat het hendel van de ammotank open.
  3. Zelfde persoon, zelfde walkaround, de batteries disconnected.
  4. Kisten taxiën de lijn op zonder pennen in de tanks (CAV).
  5. Kist staat tien minuten te wachten op pennen drukken, pinboy doet niks, staat dom te kijken.
  6. Vlieger ontdekt tijdens cockpitcheck dat veel switches nog aan staan, oa de pitotheat en dit kan een aardig verbrand handje geven tijdens de 7 finger check.

Tijdens een 311 oefening taxiet een kist bijna de versperring binnen, ondanks dat betrokken vlieger de ochtendbriefing heeft gevolgd.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Mensen. Let op wat je doet, laat je aandacht niet verslappen, we zitten in een kritieke periode, waarbij iedereen F-16 minded is, maar er blijven nog steeds 104 rondvliegen, dus doe je checks, niet alleen vliegers, maar ook grondpersoneel, en laat Murphy je niet verassen.

Reinoud de Lange heeft de nare gewoonte zijn kever op de parkeerplaats voor het gebouw te zetten, en daar kan Frank Damen niet tegen. Als represaille zet Frank de kever weg, en legt er een camouflagenet overheen. Op een gegeven moment zoekt Reinoud zijn auto, en staat er zelfs een meter vanaf, en ziet ‘m nog niet. Frank had tranen van het lachen, vooral toen Reinoud een beetje kwaad werd.

Geert-Jan Stoop komt Ample Gainen met een Jaguar. De schoft heeft dit jaar al 200 uur gevlogen.

 

25 augustus 1983

De meteo belooft veel goeds in het
noorden, dus diegenen die mogen vliegen plannen IFR naar Twenthe en zien dan wel verder. De F-16 opleiding/conversie is weer wat veranderd, nu gaan er vijf man in september, en vijf man in december.

Pieter Enzerink is weer terug van ziek zijn. Nu wordt hij weer ziek, als hij ziet dat hij tot 26 september nog maar 5.2 uur mag vliegen.

Het bare minimum is wel toebedeeld aan schrijver dezes, nl. 2.8 uur, maar ik ga lekker 3 weken op vakantie. Ja, zo hadden we vorige week uren over, echt te veel, zo pikt men deze weer af.

Vandaag trouwt ex-306 intell boer Dick v.d. Berg, hij houdt zijn receptie in de dierentuin van Amersfoort, Commentaar overbodig.

Een tiental 306-ers gaan als delegatie daarnaartoe, met een groot pak bananen en pinda’s. De rest van het squadron gaat om vier uur naar de afscheidsreceptie van Toon Broekmeyer, scheidende werkcentrum recce chef. De lijn van Joop is inmiddels opgevoerd tot zeven RF-en en een TP, onlangs werden er twee kisten van Eindhoven overgebracht. Niemand weet eigenlijk waarom, daar stonden ze toch ook goed?

O, ja, helemaal vergeten, inmiddels staan de kisten op de CAV-helft van het safaripark, en is de opkalefateren van ons gedeelte in volle gang. Als dat klaar is gaat de CAV-helft er weer uit, want de voegen zijn niet goed, dat moet weer opnieuw gebeuren. En dan durft de luchtmacht nog te beweren dat ze aan het bezuinigen zijn.

 

29 augustus 1983

Freek gaat de volgende week pas op vakantie maar heeft blauwe vingers van het typen vandaar dat ik het nu maar even van hem overneem.

Vandaag hadden we sinds maanden weer eens een Crazy-Monday competition. Intell had voor targets, tot’s, tarwi’s etc. gezorgd. Piet Enzerink had duidelijk zijn dag niet, of juist wel.

Hij had ook nog eens een keer zijn auto voor het squadron neergezet, en zoals iedereen weet is de ‘Damens revenge zeer zoet. Zo kreeg onze Piet tijdens het approachen van de toren te horen dat er voor het 306 sqn. een unidentified static object was gesignaleerd of hij daar even een plaatje van zou willen maken. Juist, bij Piet ging toen en lampje branden. Geheel per ongeluk, volgens zijn eigen zeggen, mislukte de foto van een zeer goed gecamoufleerd Golfje.

Henk de Waard gaat samen met Dick Schenkius naar Landivisiau, vraagt daar landing-instructions en krijgt als antwoord: Ze QNH iezewan zireu toe toe en daar kon hij het mee doen. Het liep goed af.

 

30 augustus 1983

Jeroen verliest voor de achtste keer vandaag zijn favoriete spelletje “nummertje raden” en is nu druk bezig om iets anders te verzinnen, want na de vijfde maal dat hij verloor deden er al bijna 15 man mee.

Adje Patatje en Freek moeten vandaag naar de inmiddels beruchte keuring op SSB. Freek krijgt een “car-abort” en Ad denkt dat hij niet hoeft. Van den Biggelaar dacht er duidelijk anders over.

Adje zorgde in de ochtend-wave trouwens nog even voor wat consternatie. Hij vloog samen met Joost een airtask maar na een attack verloor Joost Ad uit het gezicht en onze Ad raakte op dat moment zijn radio’s kwijt, even schrikken dus voor Joost. Patat was snel weer boven water gelukkig.

 

31 augustus 1983

Freek is net op tijd op vakantie gegaan want vandaag was het weer eens “Active-Edge”. Arie Kraak, ja, die uit de Vliegende Hollander, kwam tevergeefs op het squadron vandaag om de jubileum foto’s vanuit een TF te maken. De geplande 5-shipper ging door allerlei onvoorziene omstandigheden niet door. Allerlei ground aborts, allereerst de RF-16, toen de “tipper” en de volle bak had geloof ik ook iets. En na terugkomst van de meute bleek volgens de TD dat de “cleane” bak ook niet geheel clean was.

‘s Avonds was het in ieder geval fase twee, net toen iedereen naar huis was. Het geheel ontaarde in een spontane BBQ op het squadron. Verder kreeg Ries “The Champ” een mini-val, lees: minivél.

1 september 1983

Na de spontane BBQ van gisterenavond en als gevolg van Active-Edge vliegen we vandaag maar met volle bakken. ‘s Middags gaan de Champ, Patat en Laser met z’n drieën outbound naar Ramstein.

Zo rond twaalf uur werd trouwens bekend, en door de Russen ontkend, dat er een Koreaanse 747 was neer geschoten door Mig’s ergens ten noorden van Japan.

 

2 september 1983

Je kunt merken dat we alweer richting herfst gaan, de para sectie wordt weer eens nerveus. Er moeten weer eens plonspakken getest worden. Radstake, v.d. Geest, Kustner, Jansen en Steenbergen bijten de spits af in een nog redelijk schone vijver, met koffie en muziek.

Drie r/a sorties s’ middags kunnen niet doorgaan omdat de outbound gangers niet voor de middag uit Ramstein terug kunnen komen. Er schijnt daar een enorme parade te zijn waar zelfs Luns himself aanwezig is.

 

5 september 1983

Het Brabants Dagblad is vandaag even op bezoek i.v.m. de 4000 uur van de D-8138 en ons dertig jarig bestaan in september. Ondergetekende ging vandaag even naar Florennes alwaar een Maxival aan de gang was. Dat ik daar gevangen werd genomen werd had ik nog kunnen verwachten, maar dat ze je checklist dan ook nog jatten en vervolgens geheel verdonkeremanen….rare jongens die Belgen.

 

6 september 1983

Vandaag is het late dienst want er is weer nachtvliegen. Champ, Laser, Patat en Goose mochten eerst nog even vooroefening, dusken, en daarna zou de hele meute zich in de FRG storten, maar dat werd al snel AWX-2A omdat het te hard woei in noord Duitsland. Dutch-Mill low (ch 9) was in ieder geval dol gelukkig toen de laatste 306 kist weer op Volkel aan het dek stond, want dat elkaar effe inhalen, daar hadden ze een enorme baal van gekregen.

Op de foto de J-634 de 8ste afgeleverde RF, een kist waar maar weinig foto’s van zijn. De 634 werd afgeleverd in het najaar van 1983 en er moest een KLu foto gemaakt worden. Ferry die zelf toen nog 104 vloog, was welwillend om te poseren en even in zijn toekomstige “kantoor” te gaan zitten.

 

7 september 1983

Mede in verband met ons jubileum had de organisator er van, Pieter Enzerink, rond vluchten georganiseerd met de F-27 voor alle 306 familie leden en aanverwante artikelen. Het werden heel wat volle F-27’s, en tot Pieters spijt heel wat lege ‘zakjes’. In ieder geval was het rond vliegen een groot succes met na afloop een gezellig biertje op het squadron.

 

8 september 1983

Arie Kraak komt vandaag nogmaals om te proberen wat mooie platen te schieten en gelukkig bleef ook de F-16 heel zodat Suitcase-Yellow voor het nageslacht kon worden vastgelegd. Frank van Vught, voor de gelegenheid even geleend bij 311, vloog voorop. Joost zat met Arie in de TF, Frans VGB in de tipper, Piet Jansen in de volle bak en Dirk Radstake in de cleane. De heren kwamen ook nog een paar keer voor het squadron langs zodat wij ook weer blij waren.

 

12 september 1983

De week begint met een paar man die gaan “Hollen”, het weer was overal slecht behalve in Frankrijk. Ook begint deze week de grote NATO oefening “Coldfire”, met als begin het alom bekende “Reforger”.

 

13 september 1983

Het weer is wat matigjes vandaag. Ondanks dat gaan Theo Kustner en Pee-Yay toch “Janexen” en Henk de Waard en Berry Aarts toch naar Andoya. ‘s Middags kregen we de briefing over de K.G.B. en een over de komende oefening Coldfire. Het is de bedoeling dat we met een vroege en een late shift gaan vliegen, en er worden 36 sorties per dag verwacht.

 

14 september 1983

De eerste missie voor de oefening Coldfire werd in alle vroegte gevlogen door Frans VGB en Mongoose, een recce-interfase kind of thing, want toen wij airborne waren bleek de strike-force o.l.v. de Belgen vanwege het weer uit te chickenen. Wat een kick door Brabant te rammen op 250’. Dirk had iedereen trouwens uitvoerig op het hart gedrukt om zich aan de regels te houden want er zouden overal Fly-catchers staan om ons te controleren.

 

15 september 1983

Er staat inderdaad een hele hoop Army-crap overal en ons aller Dirk kwam erachter dat er inderdaad ook overal Fly-catchers staan. Het schijnt dat men hem ergens in het Brabantse land op 150 hele kleine voetjes heeft waargenomen….

In het midden des lands is voor de oefening een CAP-area opengesteld, een echte ‘Bang-bang-whoepee area was het niet want bijna niemand werd er geleld, alleen onze Champ meende er iets te moeten zien, maar hij rommelt wel meer met onze NATO-vriendjes.

 

16 september 1983

Er wordt druk “gecoldfired”. Vandaag werd ieder een op eventuele bridging equipment afgestuurd, die er natuurlijk nog niet lag op de door Intell opgegeven plotjes. Pee-Yay kreeg een ground abort, volgens zijn zeggen viel de bak zowat uit elkaar. Wat een geluk dat hij nog niet vloog….

 

19 september 1983

In het kader van Coldfire vliegen we deze week met een late en een vroege shift. Ik mazzel enorm want Adje S. wil de hele week wel vroeg en wil zodoende wel met mij ruilen. Er wordt in ieder geval maximaal geboord. Piet Enzerink bedelt bij iedereen om geld voor de komende reünie.

Reinout de Lange, de basis testvlieger, vloog de vorige week zijn laatste trip, hij gaat naar de KLM en kwam ons vandaag een z.g. een meter bier plank aanbieden. Trouwens het bekende “met de luitenant” schetterde weer door het gebouw.

Jawel, Hein en Andre zijn weer terug uit Eelde, alwaar ze op de bekende Rijks Mondjes School een applicatiecursus voor vliegende boekhouder hebben gevolgd. De komende week worden ze op de CAV eerst nog even wat bijgespijkerd.

 

20 september 1983

Paniek!!!I! De “Orange-force” is op straat

Er wordt speciaal een RF getasked met aan boord Laser om het “zoekgeraakte” legeronderdeel weer op te sporen. Berry deed enorm zijn best maar vond ze niet.

Piet loopt nog steeds overal om geld te bedelen. Jeroen RTB uit Canada.

 

21 september 1983

René en Fred lopen deze week op Leeuwarden niets te doen, gevolg; dan maar een week op Volkel. Verder hoorden we op Juinen één zoiets als het volgende:

Rudy: Northern Fixer, the mission 2TM009 with an inflight report.

Piet E.: met een Duits accent “Roger 2TM009, go ahead”

Rudy: 2TM009 line A etc.etc.etc”

Piet E.: roger 2TM009, could you repeat everything after line A????”

Rudy: (het nog niet doorhebbend) er….er..roger,  line Alpha….

Ja, burgermeester zo zie je maar weer, je eigen grapjes doen het altijd het best bij jezelf. Enfin, om een lang verhaal kort te maken, toen de arme burgemeester voor de zoveelste keer zijn verhaal had afgedraaid zei Pieter ietwat sadistisch: “nou, dat klonk goed Ruud, ga nu maar naar Northern Fixer”

 

22 september 1983

Geheel onverwacht overleed vandaag oud 306’er Jan Hoven. Hij gaf les tijdens de B.H.C. toen hij plotseling onwel werd. Dit zeer vervelende voorval had trouwens zonder dat iemand erbij stilstond nog wat gevolgen ook. Er was nl. maar een arts op het veld aanwezig toen Jan onwel werd. En die vergezelde Jan logischerwijze ook naar het ziekenhuis. Tot dat er een of andere smartass erachter kwam dat er eigenlijk zonder arts niet gevlogen kon worden. Gevolg: half 306 en nog wat andere maats konden stopcocken of terugdraaien met een kist die niet kapot was. Adje Segers moest zelfs uitwijken naar Eindhoven. Overigens werden er ondanks alle strubbelingen toch nog een twaalftal sorties t.b.v. Coldfire gevlogen.

 

23 september 1983

Iedereen denkt nu al aan de volgende week, want het is weer eens move-time. Volgende week heeft 311 Taceval en aangezien wij zo goed als non-ops zijn, en 312 ook hoeven we er niet aan mee te doen, op een voorwaarde: dat we wel opdonderen anders doen we wel mee voor wat betreft de gaspakken en de hele reut.

Joost Steenbergen is de projectontwikkelaar en probeert zo goed en zo kwaad alles voor de move naar Gilze te regelen. Hij heeft in ieder geval wel geregeld dat wij bij 316 zitten en 312 bij die hele ongezellige x-service daar. Verder is het de bedoeling dat er drie RF’s en een TF meegaan en een zevental piloteurs.

 

26 september 1983

Joost had mooi van de gelegenheid gebruik gemaakt om mij de zaak op Gilze alvast open te maken. Ik woon er per slot van rekening vlak naast. In het begin liep alles een beetje moeilijk want er waren nog geen verbindingen en wel een zekere Machielsen die alles deed wat niet moest.

Toen ‘s middags de kisten kwamen landen was eindelijk alles een beetje in de hand. We werden door 316 wel uit de SPBF, hun Ops getrapt. Ze hebben maar 40 vliegers daar en het werd een beetje te vol.

We zouden dus weer gaan opereren vanuit B-4, dat hele gezellige bunkertje naast 316. Misschien dat we de verbouwing van vorig jaar daar nu af kunnen maken. We zaten er in ieder geval nog geen uur of Champ had de eerste rot al ontstoken. Nog geen minuut daarna ziet Joost rook uit een kast komen en doet heel nieuwsgierig de kast open alwaar hij direct op een inmiddels ontstoken, rot liep. Een grote kleun en Joost was weer een jaartje ouder.

Behalve het invliegen was er verder niets geplanned vandaag dus iedereen was alweer vroeg af vandaag.

 

27 september 1983

Een stil dagje vandaag op Gilze want de meesten waren naar de begrafenis van Jan Hoven. Van de vliegers was iedereen er wel dus er kon gewoon gevlogen en gerikt worden. We hadden een Intell man van 316 geleend, want van onze Intell was er niemand. Hans Hallegraaf (316) was natuurlijk zeer impressed door onze kar, platen, RF’s etc. Ik was de enige die een airtask vloog, Berry had een ground abort, en de rest was lekker gewoon aan het bollen in Zuid-Duitsland. In ieder geval zaten we allemaal al om twee uur aan de pint bij 316 want Mat Rees had daar zijn laatste tripje gevlogen. Wat er verder gebeurde die middag en avond weet ik niet meer zo goed.

 

28 september 1983

Er was ook vandaag weinig te doen op Gilze. Deze keer was het weer de schuldige. Niet getreurd want om een uur of twaalf hoorden we op de squadron tannoy: Attentie, om 13.00 lokale tijd is er een briefing voor iedereen die erin geïnteresseerd is. Driemaal raden een partijtje vette films.

Ze vielen een beetje tegen misschien hadden we ze al gezien. Snel werd de riktafel ons eigen bunkertje weer bezet door Jeroen, Ruud, Joost en Frans. Ries en ik hielden ons nog wat bezig met het kleine springstof werk. Om een uur of half vier reed, de meute weer terug naar Volkel.

Vandaag keerde het squadron weer terug op Volkel alwaar 311 een geweldige Taceval had gedaan. Hein Gorris, die deze week met de CAV op Leeuwarden was geweest, was daarvandaan niet terug komen vliegen. Hoe dan wel? Juist, zoals het een waar ‘Pol’ betaamt…Liftend en deels lopend dus. Volgens zijn eigen zeggen had hij er wel plezier in gehad. ‘t is maar wat je leuk vind. s ‘Avonds was er nog een sociaal speciaal voor en door 311. Dat krijg je als je commandant ook mess-president is.

 

30 september 1983

Vandaag is een belangrijke dag in de 306 historie. We bestaan 30 jaar

Tevens gaat het squadron per vandaag non-ops. Piet Enzerink, de grote organisator van het jubileum, had vandaag nog een hoop werk om de laatste dingen nog te regelen. ‘s Avonds was er een grote receptie in de All-in. Zo rond de 400 oud 306’ers en natuurlijk de meesten van het huidige squadron waren bijeen en maakten een zeer genoeglijke avond door. Het begon natuurlijk met de receptie. Het leuke was dat alle 12 oud commandanten aanwezig waren, of waren het er nou 13? In ieder geval kregen ze alle twaalf een leuke herinnering, in de vorm van een mooie plaat, zie hiernaast, uit handen van Joop Bakker.

Zo tussen door had Piet overigens nog een geweldige blauwe hap geregeld. Helaas kon niet iedereen tegelijk eten vanwege plaatsgebrek in de eetzaal. Na het eten toog eenieder weer terug naar de All-In alwaar inmiddels een disco, inclusief clown, was opgesteld. Het werd een prachtig feest.

Piet Enzerink verdient zeker een eervolle vermelding, alles was enorm goed georganiseerd. Velen vonden het jammer dat het vanwege de conversie en nog wat andere zaken geen ‘full-scale’ jubileum kon worden. Desondanks werd het toch een geslaagd jubileum.

3 oktober 1983

De herfstmaand is aangebroken en 306 is inmiddels bij de CAV ondergebracht. In ieder geval is het wel even wennen. We opereren deze week nog vanuit onze Ops, maar de TéDé zit nu wel helemaal bij de CAV.

Het begint met een mooi weertje, maar helaas kijkt ook het vlieguren-probleem weer om de hoek. Het was dus weer een heel gepuzzel wie nou wel en wie er nou niet mocht vliegen. Er werd in ieder geval wel gevlogen.

 

4 oktober 1983

In tegenstelling tot wat ik gisteren schreef; Ops zit dus ook nu op de CAV. Het is wat behelpen daar met alle moeilijke borden en slingertelefoons maar het lukt. We besloten al snel om de ochtend te beginnen op 306 want de koffie bij onze buren is niet te zuipen. De briefing is echter wel daar, maar het “rekje” weer bij ons. Om half negen al werd iedereen opgeschrikt door een bericht op Hilversum 3. Er was een F-16 op Leeuwarden gecrashed en de piloot was om het leven gekomen. Al snel bleek dat het om een “high-speed” abort ging waarbij de alom bekende en gerespecteerde Cees “J.C” de Vries om het leven kwam. De dag begon dus al niet zo geweldig. Ik had die ochtend een airtask naar Leeuwarden die om begrijpelijke redenen gecanceld werd.

 

11 oktober 1983

Neen, het is vandaag niet de dertiende. Toch werd het squadron opgeschrikt, door een naar ongeval dat gelukkig heel goed afliep. Joost en Frans VGB raakten betrokken bij een mid-air collission die zo hard aankwam dat de D-8103, waar Frans in vloog, de pijp aan Maarten gaf en in de fik vloog. Frans nam de enige en beste beslissing door er op 18.000′ met gepaste tred eruit te balen.

Na een vrije val en daarna behoorlijk schokkende opening drukte de koele Fans zijn stopwatch in om z’n afdaling per chute te timen hetgeen zo’n vijftien minuten duurde. Er stond een kleine 25 kts. wind op de grond en dat zorgde voor een aardige harde kleun op aarde.

Wij op de CAV hadden inmiddels het meeste op de radio kunnen volgen en het was niet duidelijk of de F-16 die aan het zoeken was, nou wel of geen chute gevonden had. Al snel bleek dat de chute gevonden was en haalden de meesten weer opgelucht adem. Joost had ondertussen de gehavende D-8145 aan het dek gezet.

Men had hem er met een noodvaart uit zien springen op de baan en hij was daarna snel afgevoerd naar de Wing. We hoorden gelukkig al snel dat Frans het redelijk maakte en dat hij naar het ziekenhuis in Veghel gebracht zou worden. Er scheen toch iets met zijn rug te zijn. Veghel werd Nijmegen (Radboud) waar Frans ter observatie werd opgenomen. Het duurde trouwens een behoorlijke tijd eer men Bep te pakken had gekregen. Vandaar dat het tot vier uur duurde voordat het nieuws officieel gereleased werd.

En waar was de 8103 nou neer gekomen? Men raadt het nooit: op zo’n 750 meter van Joost z’n huis in Deursen. En de arme Joost had zijn buren dan ook s’ avonds heel wat uit te leggen. Op het squadron werd de goede afloop in ieder geval wel met een stevige pot bier gevierd. ‘s Avonds ging de hele meute naar het Radboud om Frans te bezoeken. Dat niet iedereen van het gebeuren op de hoogte was bleek wel toen Ries na het acht uur nieuws een ietwat geschrokken Freek aan de deur kreeg. Freek had die dag op het VOTC doorgebracht en daar kwam het nieuws pas door toen de hele 306 meute al naar huis was.

 

12 oktober 1983

Mike is nog steeds ziek thuis en ‘rikt’ daar misschien wel met zijn vrouw. Er zijn heel wat kisten kapot vandaag en de plaat is dus aangepast. Frans mag vandaag uit het ziekenhuis en gelukkig maakt hij het goed, s’ Middags komt hij nog even op het squadron kijken en geniet daar natuurlijk veel belangstelling. In ieder geval nodigde hij het hele smaldeel nog wel even uit om s’ avonds de goede afloop nog even te vieren. Bij de “bail-out” party van gisterenavond was hij er immers niet bij. Het werd s ‘avonds in huize VGB erg gezellig en daarnaast heel erg druk. Iedereen was eerst naar de ladies social gegaan. Daar waren trouwens twee Italiaanse 104 vliegers, van Villa, die aan het cross-cx waren op Volkel en die de hele dag bij 312 onder gebracht waren. Dit euvel werd snel goedgemaakt door de twee Dego’s mee op sleeptouw te nemen naar Frans z’n bail out party.

 

13 oktober 1983

Kastelen weer vandaag. Onze Italiaanse vrienden, die er nog wat pipjes uitzien, besluiten om low level naar Villa terug te vliegen. Ze hadden alleen geen kaart en die werd dus snel door ons in elkaar geflanst. En zo konden onze twee papa Luigi’s op stap, hetgeen ze ook aarzelend deden. Berry had ze nog gebriefed dat ze Geilenkirchchen zouden crossen en dat ze die dus even zouden moeten oproepen, wel we hebben het tweetal op de Ops-radio gevolgd en we waren nou niet bepaald getuige van een legale crossing. Of ze Italië gehaald hebben zullen we wel nooit weten.

 

14 oktober 1983

Het is menigeen opgevallen dat Ries Kamperman elke, jawel elke vrijdagochtend vrij neemt. Voor het gemak noem ik het maar Ries zijn SVOC (standaard vrijdag ochtend compensatie). Gelijk heeft hij trouwens want er is vandaag toch niet zoveel te doen.

 

17 oktober 1983

Vandaag moest ik naar Utrecht om een verstandskies weg te laten slopen. Rudy had het een paar weken geleden ook gehad en voorspelde me de meest verschrikkelijke dingen die ook inderdaad uitkwamen. Mijn muil is voorlopig goed u/s.

Onze Leeuwarden gangers hebben sinds vandaag weer de beschikking over een F-27, het reisbureau is gelukkig weer open.

 

18 oktober 1983

Marijke houdt gelukkig voor mij de dagboek agenda een beetje bij, want ik zit thuis met een gezicht alsof ik een gemiddelde kungfu behandeling heb gehad. Ik maak eruit op dat er vandaag niet zo veel te doen is op het squadron.

 

19 oktober 1983

Berry, die al aardig in de min staat met de vlieguren, mag zowaar vandaag vliegen……AWX 2B in een cleane bak. Het is duidelijk te merken dat het halve squadron op straat is want onder vandaag stond er niets in de agenda.

 

20 oktober 1983

Vandaag was er weer eens een bierplaat. Dit keer op de CAV en aangezien wij de CAV geconfisqueerd hebben was het dus ook een beetje onze bierplaat. Alle cursisten werden uitgedronken, en dat mocht ook wel eens want ze hebben er ruim een jaar gezeten.

 

21 oktober 1983

Joost raakte vanmorgen bij de hoofdpoort wederom betrokken bij een “collission”. Deze keer betrof het een wielrenner, die via wat andere auto’s, Joost z’n spatbord even uit wilde proberen. Dat bekwam hem echter slecht. Hij moest worden opgenomen in het Radboud met hersenletsel.

Frans, die weer terug is, entertaint het …jongetje dat hem aantrof in de uiterwaarden na z’n afdaling per chute. Het knulletje was dermate impressed dat hij, terwijl ze aan de baan stonden, snel achter Hans Smeets zijn rug kroop toen er een kist kwam landen.

 

24 oktober 1983

Het weer is wat matigjes vandaag maar toch wordt er wat aan BFM gedaan.

Ik heb nog een continuing story over Ad Patatje. De 06 is in gebruik.

Patat; “Mission 1525 request left turn out via Oss to the south…”

Tower; “er.. .roger, you’re cleared to do so????? ! ! ! “(waarom makkelijk als het moeilijk kan?)

 

25 oktober 1983

Henk de Waard hoorde iemand vandaag op Dutch-Mill het weer van Eindhoven vragen. Die bewuste piloteur kreeg een zeer smart antwoord: At Eindhoven are no low clouds below 10.000 feet.

Jeroen had geregeld dat we vanavond voor de laatste maal met de 104 zouden nachtvliegen, hetgeen ook gebeurde. In de eerste wave vlogen Jeroen, Berry en Ruud lokaal met cleane bakken terwijl Joost en Hein gingen FRG’en. Ries, Henk en ik vlogen later op de avond ook met een cleane bak. Het werd een wedstrijd wie FL 500 zou halen hetgeen niemand lukte, dat er een paar bijna door de Mach gingen viel gelukkig niet op. Na het vliegen was er een gezellig biertje met de vrouwen die in de Wing-Ops en op de toren hadden gekeken.

Jeroens oudste dochter Audrey vergeleek een F-16 zelfs met een hijskraanwagen. Gelukkig was er niemand van 311 bij.

 

26 oktober 1983

De meteo verontschuldigde zich tijdens de ochtend briefing voor het weer van gisteren. Het gaat de goeie kant op met die lui. Oud 306er en dagboekenier Chris Corneth was nog even op het squadron. Hij zou de dag erna in de VUT gaan en was op initiatief van onze Intell hiernaartoe gehaald om op gepaste manier afscheid te nemen.

 

27 oktober 1983

Dre” Kivit zat op Ops vanmorgen en hij had een TF over waar hij zich blijkbaar geen raad mee wist. Patat en ik wisten het wel en belandden zodoende voor een broodje Schweine-braten op Lechfeld.

 

28 oktober 1983

Wederom vanwege vlieguren en aanverwante zaken een low-profile vandaag. Ries had natuurlijk SVOC en de bekende verkeersleider Ab Abbenhuis had zijn afscheid vandaag ook hij moest in de VUT. Hij werd in de mobile toren over het veld gereden en hij was er redelijk mee in zijn sas.

 

31 oktober 1983

Allereerst wil ik nog even melden dat Mike een aantal dagen geleden niet met een verrekte rug thuis zat, maar dat hij een hond in Groningen op moest halen. Volgens hem was hij anders zo snel door al zijn “dagen-ziek thuis” heen. Morgen is het alweer november en er worden ongetwijfeld weer een hoop mensen een rang omhoog geholpen. Zo had Koos v.d. Watering, die ook aan de beurt is, geen parkeersticker op zijn auto en werd dientengevolge alras door de LB in de kraag gevat. Koos zag zijn blanco strafregister al wat zwarter worden en zijn bevordering tot kapitein ook down the drain gaan morgen weten we het. Fred en René zijn nu weer voorgoed op Volkel terug en vliegen hun IMQT, zoals dat in F-16 kringen heet bij 311.

1 november 1983

Hiep hoi, Koos is Kapitein geworden. Maar er werden nog meer noemenswaardige figuren bevorderd. Ons aller Dré Kivit werd ook kapitein beiden in ieder geval gefeliciteerd.

Iedereen vraagt zich trouwens af hoe het komt dat er steeds meer RF-104’s, zonder iets er op, tegen over de MFPU komen te staan. Wel, het antwoord hierop werd vandaag op de radio en in de pers uit de doeken gedaan. De turken krijgen ze gewoon niet voordat een en ander is opgelost, politiek gezien. En ondertussen zien wij onze ouwe trouwe makkers op een platform weg rotten.

 

2 november 1983

Ries heeft weer eens wat geregeld: hij mag met Jeroen, Hein en Jan Brekelmans mee, voetballen in Engeland.

Wij hebben vandaag een excursie, door René Janssen geregeld, naar AFCENT in Brunssum en naar de AWACS op Gelsenkirchen. Het beloofde weer als vanouds een gezellig dagje te worden en dat werd het ook. Om een uur of acht s ‘morgens reden we af met drie combi’s en Koos zijn Alfa (Koos moest vroeger terug voor de bevordering social, ik moet zeggen dat de heenreis ietwat te lang duurde, voor mij zeker want ik kwam steeds verder in de min met rikken en omdat we een chauffeur hadden die nogal van improviseren hield kwamen er nog wat extra kilometers bij ook.

We kwamen binnen de limieten op AFCENT aan en daar begon een hele interessante rondleiding, gevolgd door een goede briefing over de krachtsverhoudingen tussen oost en west. Na een drankje, ja, dat mocht daar en een Indische lunch die we ineens zelf konden betalen, gingen we richting Geilenkirchen door ons al snel ‘Horny-church’ gedoopt. Ook daar was er een standaard ontvangst ritueel en wel een inleidende briefing door een Amerikaanse enorm knauwende overste. De man had in een half uur nagenoeg geen moer verteld behalve dan dat SHAPE in het Belgische ‘Moooons’ gelegen was.

Daarna werd de groep op gesplitst in twee, de ene helft naar de simulator en de andere helft naar een echt pannenkoeken vliegtuig. Om een lang verhaal kort te maken na deze twee onderdelen van de excursie was het ineens al heel laat en we moesten het hele eind nog terugrijden. Over de terugreis zal ik het maar niet hebben want die duurde nog langer dan de heenreis. Ik mag wel stellen dat het een geslaagde dag was, die met een genoeglijk biertje op 306 besloten werd.

Door afwezigheid van beide dagboekmensen is het boek een beetje in de vergetelheid geraakt. Door middel van deze samenvatting over de afgelopen maanden wil ik trachten een beeld te scheppen over het reilen en zeilen van 306 in de maanden november en december 

Fred van Heukelom, René Arns en Joop Bakker zijn, zoals U al vernomen had, weer terug uit Leeuwarden, en hebben zich per 1 december geïnstalleerd op 306, samen met het Ready-team, bestaande uit Overste Bart de Jongh, kapitein Jan Jeurninck en kapitein Harry van Düren. Deze laatste is een last-minute replacement voor Leo van den Born, die plotsklaps overgeplaatst is naar CTL – iets met laagvliegen… Het Ready-team begeleidt de zgn. IMQT-fase die doorlopen door de eerdergenoemde figuren plus Atze Atsma. IMQT betekent overigens Initial Mission Qualification training.

De F-16’s: inmiddels stromen de kisten binnen, er zijn al zo’n dertiental (R)F-16 vliegtuigen op Volkel, maar die worden voorlopig gebruikt door 311 vanwege hun volle vliegprogramma en aanverwante training voor de komende Tactical Air Meet en Red Flag in de Verenigde Staten. Vandaar dat we mondjesmaat met de kisten moeten omspringen. De wat eerder afgeleverde bakken krijgen we van 311 terug, maar die kunnen gelijk de schuur in voor de 50 uurs en zelfs voor een 100 uurs inspectie. Bedankt, 311.

De RF-104’s: Op 1 januari 1984 heeft 306 nog een vijftal 104’s tot haar beschikking. Deze worden gevlogen door de mannen die nog naar de conversie moeten (Ries Kamperman, Ad Segers, Matt van Rijswick) en door mannen die naar de KLM gaan (Dré Kivit, Hein Gorris, Frank Damen) en door een man die Geert-Jan Stoop op Laarbruch gaat opvolgen (Joost Steenbergen) en door wat gastvliegers Ton v.d. Avoird o.a. van de resterende Starfighters zijn er dertien naar de Turken, een paar naar de LETS en we proberen de oudste en eerste 104 van de KLu te sparen voor het museum.

De Turken hebben nog een staartje. Begin december werd Volkel overspoeld door een ware invasie donkere snorremannetjes, die de dag daarop allemaal tegelijk 28 bakken ging proefdraaien, waarop de helft afknapte. De vreemdste taferelen werden waargenomen tijdens dit opstarten: vier “crewchiefs” die als dwazen rond een kist aan het hollen waren, terwijl de vlieger naar eigen inzicht speedbrakes selecteerde, wat in de olie roerde, eens een keertje de flaps liet zakken om ze vervolgens weer op te halen, kortom, een grote puinhoop. Het verhaal heeft nog een staartjes op de dag van vertrek (vijfjes op de baan engine check aan het uitvoeren, terwijl no. 3 tien meter achter de nozzle van de lead stond opgesteld, delta van een formatie verder taxiën weigerde omdat z’n LN-3 op tilt ging etc etc) kreeg een Turk twintig minuten na take-off problemen en moest uitbalen. Dat was het einde van een korte loopbaan bij de Turkse Luchtmacht van onze oude D-8052.

Het gerucht doet de ronde dat bij aankomst nog een kist de D-5807, op finals gecrasht is waarschijnlijk omdat de fuel op was.

Op de foto hiernaast de Uiver, tijdens zijn technische proefvlucht. Gezagvoerder Jan Plesman werd in de buurt van Enkhuizen opgewacht door 2 Starfighter van het 306 sqn. Een van de Starfighters werd gevlogen door Henk de Waard, zoon van KLM grondwerktuigkundige Maarten, die de Uiver in de afgelopen 2 weken heeft opgeknapt. In de TF, Goose en Laser in de backseat.

 

December.

Voor de tijd van het jaar een wondermooie maand, nog nooit heeft december zoveel vliegbare dagen gehad. Dat kon de huidige klas in Leeuwarden beamen. 306 wordt weer overstelpt door tonnen kerstkaarten en nieuwjaarswensen, te veel om op te noemen. Er gebeuren ook minder prettige dingen, zo bereikt ons het droevige nieuws dat ex 104 vlieger Tonny Kooimans op Kreta na een ongeluk met zijn fiets om het leven is gekomen.

Nieuwe mensen: het Ready-team dus, maar ook wat mensen op Intell Wiebe Wiersma, die ter oriëntatie kwam, maar nu op de stoel van Koos van de Watering zit, Koos is overgeplaatst naar Wing lntell, Martin van Mil als nieuwe P.I., Han van Hien (geen spelfout) als nieuwe assistent Arlo.

Dan zijn per 4 januari teruggekomen uit Leeuwarden klas 83-3: Derk Radstake, Piet Jansen, Hennie van Weerdenburg, Freek Willekens, Theo Kustner en Pieter Enzerink. Zij worden aangevuld door twee man die op 306 hun IMQT gaan draaien, en dat zijn Wiebe Schiphorst van 311 en Bram de Ridder, die de Wing-EOV man wordt op Volkel.

 

 

De TD: die heeft een nieuw onderkomen gekregen conform de eisen die gesteld worden met het nieuwe vliegtuig, een keurige cadalto verrijst achter de bouwvallige keet die ooit trots werd bewoond door de heren linechiefs, en wordt eind van de maand sobertjes in gebruik gesteld. Het werk aan de lijnbungalow vordert gestaag, en binnenkort gaat ook de TD crewroom met aanverwante kledingruimtes een plekje vinden in de nieuwe hut. We wachten met ongeduld op de dag dat de ouwe krotten tegen de vlakte mogen, een BUC-check met de kont naar de keet moet voldoende zijn volgens de vliegers.

 

De Lijn: is inmiddels aangepast aan de F-16, nieuwe lijnen en markeringen, het hek verstevigd, want dat dreigde tegen de vlakte te gaan tijdens het uitvoeren van de BUC-check. Waarschijnlijk zullen de bakken met stroom ook van de lijn verdwijnen, zoals op Leeuwarden nu het geval is.

 

De MPPU: zij krijgen gloednieuwe DAF diesel vrachtwagens, ook worden de containers verbouwd en aangepast, en zullen o.a. met videorecorders worden uitgerust.

 

Het Squadrongebouw: alles in het gebouw wordt gereed gemaakt voor F-16. Ops, Nav, Briefinglokaal en de vissenkom voor het Ready-team worden aangepast. Er komt een Cadalto met een drietal briefinghokjes, de para ziet er kaal uit zonder al die chutes in de rekken, en silhouetjes van F-16 met pod sieren alle deuren in het gebouw.

 

Werkcentrum Recce: is druk bezig met het aanpassen van de Orpheus-pod voor de RF-16, nieuwe testkasten komen er, andere elektronische toestanden zitten er in de pod, en ga zo maar door 306.

error: Copyright protected
Scroll naar boven