Dagboek 1987

Het officiële dagboek van 306 Tactisch Fotoverkennings Squadron in het jaar 1987.

Eerste blad, januari, samengesteld door Elt. Willekens.

BESTE WENSEN BESTE WENSEN BESTE WENSEN BESTE WENSEN BESTE WENSEN BESTE WENSEN BESTE WENSEN

Zoals inmiddels traditioneel is geworden wordt de eerste bladzijde van het nieuwe dagboek gevuld met de indeling van ons illustere squadron.

Commandant 306: Majoor Derk Radstake

Ops Officier: Kapitein René Arns

Vlucht 1:

Kapitein Theo Kustner

Squadron Leader Chris Lorraine

Elt. Robert-Jan Willekens

Elt. Ries Kamperman

Elt. Hans Kuiken

Elt. Peter Somsen

Vlucht 2:

Kapitein Toon van der Heiden

Elt. Frans van Giersbergen

Elt. Berry Aarts

Kapitein Theo Vervloet

Elt. Mark Brouwer

Elt. Ton van Venrooy

Vlucht 3:

Kapitein Bert van Dop

Kapitein Atse Atsma

Elt. Henk de Waard

Elt. Ruud Muyrers

Elt. Ferry van der Geest

Elt. Leon Eichelsheim

Intell Sectie:

Elt. Roel Berghuis

Elt. Rene Janssen

Sgt Erik Jeurissen

Sgt 1 Mike Laning

Sgt 1 Lub Gringhuis

Sgt 1 Dik Hoed

Sgt 1 Leo van Oostende

Sgt 1 Fred van Heulen

Sgt 1 Joep Schouren

Sgt Maarten de Zwart

Sgt Marc Burgs

ARLO Sectie:
Majoor Henk Reuvers
Sgt. Albert van der Bilt

Ops:
Marijke Cornelisse

Kpl 1 David Derksen

HID:

Sgt 1 Chris Verkaart

Navigatie:
SM Bennie Cath
Kpl 1 Peter Latumanuwy
Sld Chris Rijkers
Sld Paul van Wersch
Sld Martin Schoonderbeek

Chauffeurs:

Kpl 1 Rob de Jager

Kpl Ron van Meurs

Meteo:
SM Willem van den Biggelaar
Sgt 1 Hans Smeets
Sgt 1 Frans Pluym

VVU:
Kpl 1 Herman Elbers

Bar:
Sld Gerard van Loenen

Een bijzonder gelukkig Nieuwjaar en de beste wensen voor 1987.

Ditmaal gaat het dagboek er hopelijk wat leesbaarder uitzien, want ja, met een typmachine heb je uiteraard geen lijntjespapier nodig. We zijn het nieuwe jaar begonnen met wat bevorderingen en wat overplaatsingen. Bevorderd zijn Scar en Higgins tot de rang van Eerste Luitenant, alsmede onze tweede man Intell René Janssen. Hiermee zijn er vanaf heden geen tweede luitenants meer te bekennen op dit inmiddels volwassen F-16 squadron. Binnenkort wordt 306 weer als vanouds het ouwe mannen squadron. Nieuw, nou echt nieuw ook niet meer, liever gezegd, we heten een oude bekende weer welkom op het squadron: Roel Berghuis wordt onze nieuwe baas Intell, nadat Wiebe Wiersma in allerijl naar de wing moest (KMA)

We beginnen wederom goed; de TD levert ons negen vliegtuigen en het weer is redelijk goed, wat buien in de laagvlakte maar verder goed zicht. De eerste ground abort is helaas ook al een feit, deze “eer” gaat naar Scar. Deze kon toch nog overstappen in een andere kist en is samen op weg gegaan met Law naar Yeovilton in Engeland. Law moest daar zijn om zijn babykamerspullen te regelen. Ja, ik vind het ook een rare reden…

Wat staat ons in 1987 te wachten?

Allereerst gaan we vreselijk veel vliegen, net zoveel als vorig jaar als het eventjes kan. Verder worden we geëvalueerd met Taceval in mei. Dan gaat ook het squadron van de zomer roteren op Souda Bay op sunny Kreta. Nu inschrijven s.v.p. en dan is er natuurlijk het Goose Bay gebeuren, dat gaat dit jaar dus van start. We gaan in vier periodes van twee weken die kant op; van eind augustus tot en met 10 oktober. Er wacht ons een Tacpol oefening, die niet vanaf De Peel zal worden gehouden. Dit in verband met de intensieve werkzaamheden aldaar, want dit jaar moet daar de nieuwe SPBF en vredesgebouw klaarkomen. Een hele opgaaf voor de BABOV of hoe ze tegenwoordig ook mogen heten. John Tieland is met ingang van het nieuwe jaar op De Peel geplaatst als lokaal baasje, en er is dus een vacature. Die is op papier weliswaar gevuld door onze barman Gerard, maar deze is nog niet gescreened door de Inlichtingen en mag daarom niks aanpakken wat hoger is dan Restricted. Daar hadden ze eventjes niet aan gedacht, maar dat geeft niets hoor, dat soort zaken zijn we wel gewend van bureau personeel.

Het is nog vrij rustig op het smaldeel; veel mannen hebben verlof opgenomen voor de komende weken, dit alles vanwege de komende B1B2 examens. Dit jaar zijn er van 306 alleen al 7 kandidaten, en nog eens drie man doen hun praktisch B3 examen en theorie. Succes de komende dagen toegewenst.

Ja, winter…Ook deze laat zich gelden, want op donderdag 8 januari wordt al het vliegen opgeschort in verband met de naderende sneeuw. Dit blijkt een voorbode te zijn van een stevige vorst periode, die vanaf 10 januari Nederland in zijn greep heeft. Op maandag beginnen we met -15°C, en niet alleen wij lijden hieronder, ook de kisten hebben zo hun problemen. Het komt erop neer dat we per dag minstens twee a drie ground aborts hebben. Door de aanhoudende slechte omstandigheden worden we gedwongen om HoL-routes te gaan vliegen, als ook door den Bels heen en weer te krauten. Aan het begin van de nieuwe week is het dusdanig redelijk, dat we ook midden-Duitsland in kunnen.

Vanwege het TTP moeten we ook BUG ground starts maken, dit geeft nogal wat problemen met de gastvliegers. Zo moest Ernie noodgedwongen een motor snel afzetten toen de FTIT snel door de 600 klein nulletje grote C ging. Misschien in BUG Idle gezet in plaats van UFC Idle?

Op Intell gaat de bezem er stevig door; er komt me een rotzooi uit dat hok, niet te filmen. Ach, nieuwe bazen, nieuwe bezems, U kent dat wel. Mike Laning verschuift snel zijn bureautje, want boven hem bevindt zich plotsklaps een plank met alle Jane’s boeken, en de plank wordt vastgehouden door drie kleine schroefjes. Er duikt ook plotseling een mannetje op in een witte schilders overall (de winterschilder) en hij pakt een grote pot zwarte verf en begint de ramen van de briefingruimte zwart te verven. Niemand vraagt iets, iedereen denkt waarschijnlijk dat het wel snor zit. Na de briefingruimte pakt de goede man een grote ladder en begint nu aan de ramen in de navigatieruimte. Ben Cath vraagt daar wat de man van plan is. Blijkt dat de ramen van Nav helemaal niet geverfd moeten worden. Nu moet Ben een aanvraag indienen voor het aanbrengen van een extra set TL balken, want het is nu veel te donker. Het is eventjes wennen dat we niet meer naar buiten kunnen kijken om de meteo te checken, en het is net alsof we continu aan het nachtvliegen zijn, met al die zwarte verf.

Dat niet iedereen bekend is met R/T procedures bleek wel uit het feit dat een of andere neus opriep met de kreet “cancelen VFR”. Hoe dan ook, wij gaan weer eens op de Dart schieten; de eerste resultaten zijn wat magertjes, maar daarna hebben Scar en Glider allebei 49 hits.

Een lachertje: in de D.O. worden allerlei vacatures gemeld, onder andere ook voor vlieger, met dien verstande dat kandidaten die ooit zijn afgewezen weer in de running zijn. Ze zitten wel heel krap, lijkt het. Wij lachen…

Als men zich stierlijk verveelt omdat er niets te doen is, gaat men allerlei onzinnige dingen doen. Waarom wordt er niets gedaan, vraagt de lezer zich af? Welnu, koning winter is de grote spelbreker. Zo begonnen wij goedgemutst de nieuwe week met acht serviceable vliegtuigen, helaas konden deze niet voor hun ontworpen doeleinde, namelijk vliegen, ingezet worden.

19 tot en met 23 januari

Deze week gaat de geschiedenis in als de grauwe week. Door een hogedrukgebied, dat zich uitstrekt over geheel Europa, wordt een grote inversie gevormd, die alle lucht in de onderste regionen dicht bij de grond houdt. Hierdoor worden de zichten steeds minder, met als gevolg mist en laaghangende bewolking. De temperatuur blijft nagenoeg constant met zo’n min vijf graden. Met heel de NATO in ‘t rood en amber zijn er geen geschikte uitwijkhavens, en wij hebben geen PAR, dus is er een startverbod in de ochtend.

Dit wordt op maandag middag gevolgd door een startverbod, niet vanwege de cloudbase of visibility, maar vanwege het feit dat twee onzer vliegtuigen vlak na take-off een A/B blow out kregen, op het moment dat ze met 450 knopen boven de cloud tops uitkwamen. Men dacht aanvankelijk aan grove ijsafzetting, maar achteraf is het de schuld van de streke inversie: deze temperatuursverandering van min 12 klein nulletje grote C naar plus 3 klein nulletje grote C kon de EEC van de F-100 motor niet begrijpen en dus niet verwerken, dus kneep-ie de brandstoftoevoer naar de afterburner maar af. Heeft allemaal te maken met luchtdichtheid en temperatuur, volgens de motorshop.

Enfin, het resultaat was dat ook het managementteam er en masse niet uit kon; de heren leiders wilden met alle squadron commandanten, chef vliegdienst, eerste officier en basiscommandant naar Bremgarten, dit als afscheid van kolonel Manderfeld. Bremgarten had freezing fog met 100 meter zicht, dus werd besloten naar Solenzara op Corsica uit te wijken. Via de meest afgrijselijke OAT flightplans werd een vlucht in elkaar gesmeed, en iedereen wilde eigen baasje spelen. Ja, dat krijg je zo met al die high brass. Dirk Radstake haakte slim al vroeg af, omdat wij anders helemaal zonder leidinggevend kader zouden komen te zitten; Limey was namelijk met R/V, Grin met studieverlof en Libra zit op ‘t VVOSD! Maar, voordat het Franse luchtruim werd verkracht, bracht het startverbod van de middag uitkomst. Dit verbod bleef de gehele week van kracht. Donderdag heeft het zelfs geijzeld, dus zijn we niet alleen red, maar ook nog black…

Ja, en als je je verveelt, want na vier dagen ground training komt de theorie je ook de neus uit, worden er rare dingen gedaan.

Zo heeft schrijver dezes eens uitgerekend wat de gemiddelde leeftijd is van alle vliegers in vaste dienst op dit squadron, en hij kwam tot de vrij hoge leeftijd van gemiddeld 30 jaar en zes maanden! 306 is weer langzaam op weg een oude lullen sqn. aan het worden.

Per 20 januari hebben wij versterking in de rangen van de piloten: Wij heten Rob Schepers (tactical Shippy ) welkom op ons squadron. Rob is 28 en is KMA. Hij heeft zijn IMQT gedraaid op 312, maar al die dingen die ze hem daar geleerd hebben stampen we er wel uit. Hij volgt momenteel de Intell cursus op het BHC, komt mooi uit, want we vliegen toch niet en verspeelt hij geen kostbare vliegdagen.

Higgins heeft te horen gekregen dat hij niet naar Leeuwarden gaat om instructie te geven, maar dat hij op de SVO te Eelde gaat lesgeven, en wel gedurende een periode van 2 en een half maand, om dan naar Leeuwarden te vertrekken. Ach, ja, de wegen van de luchtmacht…

De Wing zoekt een nieuwe HKO, en iedereen een hier blijft uit de buurt van ronselaar nummer een, Hennie van Weerdenburg. Keep a low profile, is ons motto. Nou, en verder zijn er een boel “maybe’s”, misschien moet Doppie naar de FWIT die misschien in juli op Skrydstrup gehouden wordt, en mocht dat misschien doorgaan dan kan hij misschien niet naar Goose Bay, maar misschien kan hij ruilen met Birdie, (die dan misschien mee kan naar Souda?) Misschien moet de Champ ook naar de VIO, misschien in april, en als dat misschien zo is, dan kan Pollo misschien in de plaats van Champ naar Goose Bay, en zou Champ misschien in de laatste periode naar Canada kunnen, vooropgesteld dat misschien Scar niet naar Goose Bay kan indien hij misschien eerder dan november naar Eelde moet om daar misschien de VIO cursus te volgen. Tegen die tijd is Higgins misschien alweer terug uit Leeuwarden en zou hij misschien alsnog ook naar Goose Bay kunnen. Er is ook nog een TLP met misschien twee plaatsen voor 306, misschien voor Pollo en Doppie, tenzij Doppie dus misschien naar de FWIT gaat.

De KLu is ook op zoek naar mensen voor versterking/aanvulling van het Ready Team op Twenthe. Misschien komt Grin hiervoor in aanmerking, maar als de Wing toch HKO’s nodig heeft…

Waar zijn de tijden dat we gewoon gingen vliegen, eens in de drie maanden een paar weekjes op de Peel zaten en een keer per jaar gingen roteren?

Laatste week van januari. Op de maandag wisten we nog van niks, het weer was zelfs acceptabel en we gingen maximaal hakken in de Noord Duitse laagvlakte. Doppie en Law gaan crossen op Gütersloh, maar zien geen tijd om te gaan shoppen. Higgins wordt op de valreep element leader, hij wordt gechased door Limey en slaagt in een keer. Nu mag hij gaan uitboeken en per 2 februari wordt hij in de gelederen van Eelde ingevoegd. Tijdelijk. ja, ja…

Toen werd het dinsdag. We zien Marijke trots rondlopen in een vliegeroverall met allemaal kleurige badges, want ze mag mee naar Souda in Kreta, dit alles in verband met de voorbesprekingen van de komende rotatie. Jammer dan, het weer gooit danig roet in het eten, het zicht komt niet boven de 300 meter. Het nachtvliegen gaat ook niet door…

Dus wordt het vanzelf woensdag…en het werd mooi weer. Heel mooi weer, prachtig winterweer, een paar graadjes vorst en 20 kilometer zicht. Maar we vlogen niet. Nee. De reden was aanpalend krantenartikel; er blijkt een fout te zitten in het canopy jettison systeem. Bij de meeste kisten met dit systeem blijkt de handle niet de canopy te activeren als er meer dan 120 Ibs trekkracht op wordt uitgeoefend. De CVD hield zich in het midden omtrent een vliegverbod en liet dit aan de squadrons over. Wij zeiden meteen dat dit een onacceptabele situatie was, en besloot niet te gaan vliegen voordat dit probleem opgelost was. De andere squadrons, met hun gung-ho mentaliteit trokken zich daar geen zier van aan en besloten toch te gaan hakken. Het verlossende woord kwam van boven, van CTL, die groundde de hele F-16 vloot behalve de 200 en 100 serie. En zo werd het donderdag en werd er niet gevlogen.

Op DVM wordt een special tool gemaakt, waarmee het canopy jettison systeem gemaakt kan worden. Nu komt er voor ons een opdracht binnen voor de politie die gevlogen moet worden. Sleeper is de gelukkige, maar de man met het special tool was dus al op weg naar de verkeerde basis, namelijk Leeuwarden. Helemaal fout. Dus snel een helikopter geregeld en hup, de man van DVM naar Volkel en direct aan het werk gezet op twee van onze kisten. Zo kon Frans alsnog de opdracht uitvoeren, een hele aardige, want hij had een waiver van BDL himself om ongelimiteerd laag te vliegen over het target. En laat het target zich nou vlak bij een bevroren vaart te liggen waarop druk geschaatst werd en laat Sleeper nou op tachtig voet de beste platen te krijgen… en dat tweemaal. Na deze geheimzinnige missie kon de kist nog een keer vliegen, dus ging Liner en Murdock in de tweede kist eventjes hakken omdat ze anders hun currency kwijt zouden raken.

And that conclude the flying for the last week of January.

Geslaagd zijn voor hun praktische B3 plus Instrument rating de heren (Air)Liner en Murdock. Murdock is nu min of meer zeker van een plaatsje op een rechterstoel met optie op de linker bij een grote Charter maatschappij in Nederland, niet zijnde Transavia. Onze oude Ops-officier is daar nu ook werkzaam.

306 Mini PI cursus, met de beste student Floris Griek van Soesterberg.

17 februari 1987

Daar zitten we dan om vijf uur zulu, op de Peel, oefening Maxibook.

De eerste tasking komt binnen meteen begint het gemunk alweer. Het weer in de target area is niet suitable voor de mannen. Dus zegt de Wing, toch maar gaan. Het resulteert in een wave van twee kisten, die uiteraard een weather abort moesten uitvoeren. Door hier op de Peel voor wat consternatie te zorgen kan de rest van de vloot, de drie resterende vliegtuigen er niet uit. De nieuwe tasking gaat wel naar een area waar het mooi weer is, alleen daar zijn een grote hoeveelheid vogels van mening dat zij ook aan hun currency moeten denken, dus wordt de birdintensity 8, de gemoederen laaien hoog op in de bunker in het bijzijn van onze evaluators Doppie en Canon worden wat papiersnippers door de bunker gestrooid, samen met het gemunk geeft dit een aardig beeld van de heersende sfeer. Dit kan te maken hebben met de pas afgelopen B1B2 examens, je moet een beetje je frustraties kwijt kunnen, maar ja. De Champ kleurt helemaal op als hij per ongeluk zijn hand onder een hoek van 45 graden omhoog brengt, helaas in het bijzijn van twee Duitse piloten, die het gelukkig niet zagen. Ries vluchtte razendsnel naar Intell. We vliegen de eerste dag van de oefening 10 sorties, alles onder de bezielende leiding van “Sleepwalker” de floorwalker. Tegen het eind van de dag werd er weer wat rotzooi getrapt, ditmaal werd Ops afgeplakt met wc papier, en werd de Ops deur met stevig plakband gebarricadeerd. Dirk zei, dit kan niet zo, toen hij de deur trachtte te openen, en inderdaad het ging niet, vooral als er twee stalen dozen voor lagen. Bij de debrief werd ook duidelijk te kennen gegeven hoe men hierover dacht, en dat het niet getolereerd werd, en dat pas op de eerste dag

18 februari 1987

Weer begonnen we om zes uur, en ditmaal was er ook een tasking. Alleen weer in een gebied met slecht weer, leren ze dat dan nooit. O, en dan was er nog die recce attack interfase missie met een zestien shipper van Volkel. Een aanfluiting aan ons adres wat denken ze op Volkel wel wat we doen, het blijkt met iedere oefening wel alsof het wiel weer uitgevonden moet worden. Uiteindelijk konden we IFR en semi VFR richting Schleswig voor wat equivalent Recproms, en later ging het weer sneeuwen dus werd het weer AWX’en. Qua rotzooi was het een rustige dag, zowel in de bunker als erbuiten. Scar haalt een van de kapotte kisten op vanaf Laarbruch, en Sleeper zet de 646 op Volkel neer vanwege een HUD klacht en andere kleine complains. Tijdens de oefening hebben we ook de nodige ground aborts, INS 1018, stuck throttle, lekke ISA.De sneeuw gaat gestaag door met vallen, en tegen de tijd dat het Endex is ligt er al een aardig laagje, we konden nog net voorkomen dat een zevental Volkel kisten hier zouden diverten, die landen nog maar net op Volkel. De scramble werd weer uitgevoerd, helaas maar twee kisten, maar toch met groot succes. Dit verbaasde Volkel, dat wij onder een air attack eruit gingen, maar daar hadden wij een truc op die tadeloos werkte.

19 februari 1987

De oorlog genaamd Maxibox 87-1 is wederom tot een goed einde gekomen, wij werden een goede tweede. Na deze oefening is ook het Eifelsysteem vrijgekomen en kunnen we weer op traditionele wijze het dagboek voortzetten. Daar zitten we weer in het oude vertrouwde stekje in Limburg. Het overvliegen op 9 jan. verliep min of meer probleemloos, nadat we elf kisten airborne wisten te krijgen.

We vliegen in een wave over, vanwege het heersende weer gaan we 1V1en en dan naar de Peel.

20 februari 1987

We vliegen 2 waves. ’s Ochtens hollen twee man Ample Gainen op Laarbruch, die Tac Eval hebben en ’s middags air refuellen met 5 kratten, de vijfde kist is een dual die we met veel pijn en moeite van 312 hebben kunnen lospeuteren, al met al is pas de helft van ons squadron hierop uitgecheckt, zuiver vanwege het tekort aan duals. Onze 2 duals zijn n.l. voor modificatie en onderhoud en de derde wordt gebruikt Night Falcon programma.
Scar heeft al aardig tripjes met de Night Vision apparatuur meegemaakt, en is impressed, vooral om op 250 voet door de Ardennen vliegend in en out clouds je target te vinden. Daags daarop weer twee kratten naar Laarbruch, ditmaal gaan er wel 2 kisten heen, want gisteren moest Scar terugkeren op de Peel vanwege een oil pressure problemen. Vandaag probeert hij het weer samen met Glider, en dit keer is ie meer succesvol.
De rest van de Peelgangers gaat recce-en, het is prachtig winterweer. Chevy haalt een singeltje op vanuit Gilze Rijen. Het weer stort in elkaar, ongeveer 1500 meter gemiddeld is het zicht en wij vliegen lekker wel, op Volkel is de PAR nog steeds kapot die op de Peel functioneert redelijk, het glidepath intercept point ligt alleen beetje ver voorbij de tresholt. We lenen een dual van 312 voor tweetal IF-tests en vliegen deze bewolkte en mistige dag 15 sorties. Pollo en Scar gaan crossen op Lahr, waar Polle een dure cd-speler voor minder koopt en dan wordt het vrijdag, we staan op het punt om alles terug te vliegen en komt het bericht: Ground The Fleet.
Wat is er aan de hand. Op Leeuwarden werden in de launchers van stations 1 en 9 scheuren gevonden in de scharnieren van de tippen van de launchers. Dus moest alles geïnspecteerd worden eer we weg konden. 1 kist had dusdanige cracks dat een nieuwe launcher gemonteerd moest worden, de rest had wel wat kleine scheurtjes, maar bleek alleen de oppervlakkige verflaag te zijn, dus werden we ge-released. Drie kisten gingen crossen op Laarbruch, en daar gingen er twee stuk met allebei een hydraulic leak. Murdock haalt de J-649, een dual op vanaf Gilze Rijen, het duurt alleen nog een week of twee voor dat we deze kunnen inzetten, er heerst lichte paniek in de wing-kanalen omtrent de vlieguren die de afgelopen anderhalve maand zijn geproduceerd op Volkel en de Peel, we lopen achter en 306 vooral in dual uren. Een uur in januari en voorlopig een uur of vijf in februari, terwijl we iets van 80 uur waar hadden moeten maken.

Week 23 – 26 februari 1987

Een druk weekje, het weer is prachtig mooi met heldere luchten en ongelimiteerd zicht. Vijftien sorties de eerste maandag, en Grin doet eindelijk zijn section-leader check out. Nu is onze eerste vluchtcommandant ook echt sexy leider.

Op dinsdag vliegen we sorties naar de Spade Adam range in Engeland, weer eens iets anders dan een beetje rondvliegen in de Noord Duitse laagvlakte, twee kisten naar Laarbruch voor Ample Gain en ‘s avonds ook nog eens nachtvliegen. 20 sorties.

Woensdag. Laser en Jake gaan via Lossiemouth naar Hahn outbound, nog steeds mooi weer, en betrekkelijk weinig mensen op het squadron. Dan wordt er donderdag weer maximaal gevlogen, inclusief een tanker slot. Chevy vliegt zijn Combat Ready test maar moet hem helaas overdoen. Ook een manier om veel te vliegen. We peuteren weer een dualtje los, en kunnen nu Scar uitchecken op het Air refueling. Ook hij weet nu waar de piet van de tanker in moet, langzaam maar zeker is het squadron bijna uitgecheckt. Als we maar de beschikking hadden over een dual, dan zou het allemaal wel vlotter gaan.

De B1B2ers hebben allemaal hun schriftelijke examens achter de rug, maar de resultaten waren dusdanig dat iedereen mondeling examen moest doen. De meesten gebruikten de tijd tussen schriftelijk en mondeling om lekker te “hakken”, om vervolgens weer in de boeken te duiken.

Sleeper heeft de smaak te pakken en vliegt weer een tripje speciaal, ditmaal voor het ministerie van Justitie. Niemand weet…

Aan alles komt een einde, ook het mooie weer. Mist, veel mist, en ‘s avonds gaat het nog ijzelen ook. Vooral in het noorden is het heel zwaar gaan ijzelen. Higgins is dus naar de VIO terug, als instructeur, maar om de een of andere reden mag hij toch een keer per week F-16 vliegen. Die zien we dus regelmatig bij ons langslopen.

Dirk is drukdoende met plannen voor het verfraaien van de gang, er komen allerlei mooie dingen, zoals kapstokken, gordijnen, bordjes buiten, een vlaggenmast en ga zo maar door.

O, ja, het tripje naar Kreta heeft wederom geen doorgang gevonden, iets met telegrammen die niet verzonden zijn door CTL. Foei…

Wat kunnen wij allemaal vermelden wat er de afgelopen tijd is gebeurd? We vullen deze pagina met een samenraapsel aan gebeurtenissen.

Op de eerste plaats feliciteren wij René Arns, die per 1 maart majoor is geworden.

Felicitatie ook voor Chris Lorraine, die op 23 maart voor de derde keer vader is geworden van een gezonde zoon.

Verder zijn geslaagd voor hun B2B1 de “heren” Polio, Belker, Toto, Jake. Grin en Champ moeten in mei nog “effetjes” examen doen. Grin heeft zich voor deze komende ronde teruggetrokken naar het Zuid-Duitse Oberammergau; door de week wat lesjes volgen en in het weekeind skiën op de Zugspitze. De cursus duurt twee weken, en hij wordt gebracht en afgehaald door onze collegae van de KLM.

Het air refueling gebeuren komt langzaam weer op gang.

Met het inzetten van onze dual(s) kunnen eindelijk weer wat mensen uitgecheckt worden. Jake is nu ook competent in het bijtanken.

Hulde aan de TD, want de serviceability van onze vliegtuigen vertoont een stijgende lijn.

Helaas toch nog veel te veel ground aborts, abort-king Chevy haalt in een week vijf ground aborts; het hele jaar heeft hij er al 25 of zo geaborteerd.

Op 23 maart vliegen wij 17 sorties zonder enige problemen. Het wordt hoog tijd dat we wat meer gaan hakken, het weer heeft in de eerste plaats niet meegezeten, en de PAR is nog voortdurend u/s. Gelukkig gaan we het voorjaar tegemoet, met beter weer, en, zoals het er nu uitziet, meer kisten.

De trip naar Kreta heeft eindelijk doorgang gevonden, Marijke dolblij en bijzonder enthousiast over haar eerste F-16 ervaringen. Ze vliegt wel de meeste backseat uren van welke 306-er ook in maart. Smakelijk detail, na aankomst in sunny Crete (3 klein nulletje grote C!) kan het bagagecompartiment niet open gemaakt worden. En daar zit een tonnetje haring in, en de temperatuur liep erg vlot op. Na inzetten van een stel potige Grieken, kon het luik alsnog geopend worden, en konden de persoonlijke bezittingen gered worden van de “smellies”…

De heen en terugvlucht verliepen voorspoedig; op de reis naar huis werd Rimini eventjes gebruikt als refueling base, en werd de band met het 102 Gruppo weer eventjes aangehaald. Bij de laatste ruk naar Nederland kreeg de single van Burp wat probleempjes, en landde direct op Volkel, Limey en Marijke gingen nog eventjes haar Gini West voor een beetje Air refueling.

Kleine telexje, consternatie alom, wat deed een zweefkist op FL140 boven de wolken?

Afscheid: Ons aller Peter Latumanuwy is per 23 maart de dienst uit.

Weer eventjes een opsomming van gebeurtenissen die gebeurd zijn in de afgelopen dagen. We hebben het over de week voor concreet. Scar wordt element leader, en mag met twee op stap. Op een goeie dag vliegt hij als alfa met Murdock als bravo een tripje recce in Noord-Duitsland. Ze besluiten wat circuitje te doen op Nordholz, daar er vogeltrek veel is in Nederland. Omdat Nordholz een Marinefliegerhorst is besluiten ze een circuit “Navy style” te doen, dus met het gear uit. In Navy termen heet dat een “bolter”.

Nordholz tower: Lead, you still have your gear down!

Scar: Yes, this is a Navy closed!

Tower: Oh, then call me a Navy downwind!

Scar: Roger, Navy downwind…

Tower: And now…you call me a Navy base!

Scar: Roger tower, you are a Navy Base!!

Toch hebben sommige Duitsers af en toe best eens wat gevoel voor humor… Jake maakt een mooie video opname van een buizerd; hij moest wel 85° AOB aanrollen en met 4G de hoek om dat beest midden in de HUD te krijgen. Resultaat: de vogelmannen blij met de film en de resten van de vogel in de neus van de J-639. Kist geland op Gütersloh, en na een provisorische reparatie voorzichtigjes overgevlogen naar Volkel, max 250 kts en max 2%G. Jake werd om kwart voor vier door Champ afgehaald met de 649. Dat is me trouwens een galbak, om de zoveel tripje heeft dat ding een EEC light, dat wel te resetten is, maar als je meer dan 4G trekt en een throttle move maakt, knal EEC CAUTION CAUTION. En de VHF is ook niet al te bi. Hij zendt wel, maar ontvangt niks. Birdie: Yo, anybody on victor seven, yo, hello, answer me, PLLEASE…

We hebbenook nog basis alarm. Vanwege de nieuwe VROB regeling, het uren gedoe met compensatie gemaakte overuren etc.- wordt alarm gegeven om 07:45 lokale tijd. Prima idee.

We gaan naar De Peel, max effort. We staan met 15 kisten op de plaat om over te vliegen. Te mooi om waar te zijn, en inderdaad, er knappen er snel een paar af. Dus dertien. Maar al snel genoeg hebben een paar kisten wat probleempjes airborne, en landen weer op Volkel.

De oefening Concreet 87 is ten einde, en ik moet zeggen dat deze lang geduurd heeft, 72 uur. We begonnen op 6 april, nadat we onze vliegtuigen al een week aan de Peel hadden laten wennen. De bedoeling was om 13 kisten op de Peel neer te zetten, maar werden er 10. Er werd veel gecrossed, 306 leek wel een reisbureau, om een greep te doen, Hahn, Solenzara, Gütersloh, Eindhoven, Ramstein, Buchel enz.

Laser zit nu op de grondschool voor de curses Handly Page van Britisch Aerospace jetstream Netherlands, die zit voorlopig onder de pannen, hij mist Concreet. Wat gebeurde er op 1 april, de AFU had bij wijze van grap onze squadronvlag gestolen, wij konden de vlag terug verwerven door wat foto’s aan te bieden. Die hebben we dus gemaakt, leuke platen van hun nieuwe hangar en gunopstellingen. De kwaliteit van de foto’s’ is sinds we met Agfa vliegen, bijzonder goed, helder en weinig korrel.

Nadat concreet met een anticlimax ten einde is gekomen, bereiden wij ons voor op de terugkeer naar Volkel. Dit gaat gepaard met een demonstratie van de korte draaicirkel (in de lucht) en de lawaaiproductie, plus dat de mensen in de LCB ook nog eens de bovenzijde van een RF-16 konden bewonderen. De kist vloog niet inverted…De laatste serviceable machine werd om een uur of vier op vrijdag overgevlogen, drie bleven achter op De Peel. Dit hield in dat er een extra hoeveelheid personeel achter moest blijven op de Peel in verband met de bewaking van de achtergebleven vliegtuigen.

13-16 april 1987

Deze week vliegen wij een kist terug van De Peel naar Volkel. Verder wordt in Engeland de oefening Priory gehouden, Sleeper en Jake doen mee. Jake zijn kist gaat kapot en hij komt woensdag om 20.00 lokaal met de F-27 Troepschip terug op Volkel. Tijdens een HOL-route krijgt Pollo met Toto in de dual een forse vogel tegen de kist, en omdat er in Frankrijk weinig “suitable” velden zijn diverten ze naar Beauvechain. De schade valt wel mee, als de party van Volkel arriveert (vier man in een Bolkow) is de kist grotendeels gerepareerd. Echter, er kan nog niet mee gevlogen worden. Omdat Deelen er niet mee instemde om de Bolkow tweemaal te laten vliegen, moesten Pollo en Toto noodgedwongen achter blijven in EBBE. Maar het werd best gezellig. Op goede vrijdag keren zij terug in de heimat per spoor. De stand is nu: 2 kratten op De Peel

1 op Beauvechain

1 op Binbrook

1 op Söllingen

Die van Söllingen is bijna klaar, maar dat ene T-stukje was niet meer in voorraad, dus kon Higgins na drie dagen EDAL weer onverrichte zake terugkeren met de F-27.

Wij mogen een nieuwe aanvulling op het vliegerbestand verwelkomen. Het is Bart “Gonzo II” van de Brekel, van origine afkomstig van 314 sqn Eindhoven. Gonzo II, want de enig echte Gonzo blijft natuurlijk de kapitein b.d. J. Ophoff (Jeroentje). Gonzo II was al wat eerder gearriveerd, met deze mededeling wordt hij nu officieel in de annalen van 306 opgenomen.

Bij Intell is ook een nieuw gezicht gearriveerd: de kpl Erik van Schijndel. Eric Jeurissen zit momenteel in Engeland voor het volgen van een P.I. cursus aldaar. Ook hebben we een nieuwe GLOO, de vaandrig Niek Meere.

En last but not least is ons aller Champ verdwenen naar Gilze, voor het volgen van een IT cursus (who, me?) in het kader van de VIO op Eelde. Ries komt voorlopig niet meer op 306 terug, ook met Taceval blijft hij op Eelde. Hetzelfde geldt voor Higgins, ook hij verdwijnt binnen afzienbare tijd naar Leeuwarden om daar zijn Cat B instructie te gaan halen.

21-24 april 1987

De Pasen is ons weer voorbijgegaan, mooi weer vlak voor de Pasen, het paasweekeinde kenmerkte zich door vrij lage temperaturen en een straffe wind. In verband met het aantal opgenomen verlofdagen vliegen wij een beperkt programma. Allereerst dient gemeld te worden dat het fenomeen PAF een stille dood is gestorven. Jake is de bevoorrechtte om als laatste PAF te hebben gedraaid, en de 16 roostervrije uren daarvoor als beloning te hebben mogen ontvangen. Naar aanleiding van een telex aan de Marine werd van hun zijde akkoord gegaan met de opheffing van de zogenaamde “Peace Time Alert Force”. Wederom is hier een gedeelte van de credibility van 306 verdwenen. Als in de toekomst wederom de noodzaak bestaat om Sovjet schepen op de gevoelige plaat te zetten, zal dit via een 24uurs notice gebeuren, en mocht dit op het weekeind gebeuren, dan zal “a priori” een bemanning opgetrommeld worden om deze missie te vliegen. Nu staan we v.w.b. onze QRA op een lijn met 311 en 312, die immers per 1 november 1986 ook al geen QRA meer draaien.

Laser stapt dinsdags in de combi naar Gilze, om daar in de F-27 te stappen, die hem naar Söllingen zal brengen. De crew heeft ditmaal het gewraakte “T-stuk” bij zich en hoopt de kist donderdag klaar te hebben. Inmiddels kan de dual ook in-gemeld worden. Rest mij te vertellen dat vorige week getracht werd de J-649 van Beauvechain naar Volkel te krijgen, tijdens de take-off run ging het EEC light branden en besloot Toto tot een high speed abort, hetgeen resulteerde in hot-brakes en het doorsmelten van de bandenpluggen.

En dan op 22 april, rond een uur of half tien: Taceval phase 1. Murdock vertrekt voor de consternatie naar Binbrook, om daar een achtergebleven machine op te halen. Binnen korte tijd staat de MFPU op poten, en worden de kisten in rap tempo opgebouwd. Dan komt het woord: moven.

Consternatie alom. De Taceval team chief wilde in eerste instantie niet dat we naar De Peel zouden gaan, maar onze nieuwe kolonel stond erop: 306 gaat naar De Pee. Zo gezegd, zo gedaan, en daar gingen we met tien kisten met simpele tripjes naar ons Limburgse veldje. Klein probleempje, daar werd parachute gesprongen, maar onze flexibele verkeersleiding regelde het zo dat we tussen de para’s door konden landen. Op De Peel was het een drukte van jewelste, want niet alleen waren er die para’s, maar het was nota bene familie dag daar, het stikte van de burgers, vrouwen en kinderen. Heel West was onbruikbaar voor onze doeleinden, dus moesten we met tien kisten naar Noord. Dit gebeurde gestaged, want de kisten kwamen slechts druppelsgewijs in op Volkel. Leuke bijkomstigheid was het feit dat er op De Peel geen enkele evaluator rondliep, dus alles wat we deden, goed of fout, maakte geen zier uit. Toen de eerste kisten terug konden naar Volkel, landden er nog steeds (tussen de para’s door) andere vliegtuigen. Op een gegeven moment hing er een zo’n parachutist tussen de bomen. Omdat er ook een hoop landmachters rondliepen ter verzorging van de jumpers, was het ook razend druk binnen de cluster 500. Ze hadden in de loods een heuse vreetschuur opgezet, inclusief video voor de maten, en mobiele douches enzovoort.

Aangetrokken door het geluid van taxiënde F-16 besloten wat ondernemende landmachters eens een kijkje te gaan nemen op Noord. Maar de instructie van de afgelopen oefening luidde, oefenvijand is in het groen gekleed en draagt geen hoofddeksel, en prompt werd er dus grondaanval doorgegeven. Grote consternatie alom. Enfin, zo tegen zevenen is alles weer terug op Volkel, Murdock kan zijn alternatieve gaspak (plonspak) uittrekken, en de rest probeert uit de puinhopen zijn eigen paniekspulletjes te recoveren. De stand is nu: nog steeds 2 kisten op De Peel en nog eentje op Söllingen

Laser de woensdag terug naar Volkel. Toto wordt combat ready, en is dus nu eindelijk operationeel. Dan vertrekken Polio en Law naar Andoya, via Rygge, en wat gebeurt er: ja, in het verste uithoekje van Noorwegen knapt de kist van Law af, de JFS doet het niet goed meer. Vrijdagsochtend: help, haal ons hier weg. Geen nood, Murdock stapt in de 655 en hobbelt naar Andoya, 2.6 uur heen en 2.3 uur terug (1200 mijl) Inmiddels heeft Scar problemen ondervonden met een single, de throttle gaat steeds moeilijker heen en weer. Hij besluit de krat op Hopsten neer te zetten. De stand is nu: 2 kisten op De Peel, 1 op Andoya en 1 op Hopsten.

27-28 april 1987

Dit korte weekje wordt gebruikt om de kisten terug te halen. Murdock gaat weer naar Andoya. Sleeper haalt de Hopsten kist op. We hebben weer alarm, ditmaal Active Edge, dinsdags om 06.00 u.

Limey en Grin vertrekken naar Kreta. Achterin zit Jan Beekman. Zij vertrekken op maandag. Deze trip is nodig voor de rotatie. Het eerste probleem is dat onze dual uit Beauvechain niet in orde is, Scar brengt het ding terug, maar bij uittaxiën hier op Volkel treden er hydraulische problemen op. 312 is bijzonder welwillend en staat ons een van haar duals af. Nu blijkt dat ze niet op Aviano terechtkunnen, omdat ze daar Taceval hebben. Dus wordt koers gezet naar Rimini. Daar arriveren ze uiteindelijk rond een uur of zes ‘s avonds.
De reis naar Kreta kan geen voortzetting vinden.
1. Problemen met de oliemonsters, soapen is wel gelukt in Padua, maar de smaple history is daarmee verdwenen.
2. De Italiaanse CTL geeft geen toestemming om verder te vliegen. Volgens hun zijn ze illegaal op Rimini geland.
Ze mogen wel terug naar Nederland.

Active Edge… week ging het zo goed. Maar nu…pas om zes uur ‘s avonds wordt 306 als allerlaatste onderdeel van 2ATAF in-gemeld. Jammer, maar helaas.

Henk Reuvers, onze ARLO, probeert tevergeefs afscheid te nemen van 306 en de Landmacht, hij gaat per 1 mei met UKW. Zijn eerste geplande afscheidspilsje viel op de dag dat we Taceval phase one kregen, dus werd het verzet naar de week daarop. Toen kregen we dus Active Edge, maar tussen einde Active Edge en begin nachtvliegen werden een paar uurtjes gevonden om Henk een passend afscheid te geven: “Air Force Style”, dat wil dus zeggen met toeters en bellen en de brandweer. Hij werd dus goed nat. Om het voertuig passend bij ‘s mans defensieoutfit te houden werd gekozen voor een LaRo van de LB met daarop gemonteerd en .50 geladen met zeer lawaaierige losse flodders.

29-30 april 1987

Buitengewone vlaggenparade voor de lintjesregen, zeven man op Volkel, maar weer niemand van 306 erbij. De fly-past van 15 F-16s plus een (Laser hing erbij als “whip” om de formatie via de radio goed in positie te krijgen) was wel erg mooi. Vervelend was het feit dat van die 16 er slechts 4 van ons bij waren. Nou, en toen kregen we een heel erg lang weekeind van zes dagen.

6 tot 8 mei 1987

Mike Laning, die tegenwoordig bij HBIV zit, is per 1 mei bevorderd tot SM. Verder is niemand van ons bevorderd. Geen lintje, geen bevorderingen, ik vraag me af wat er met ons aan de hand is… Om kisten te sparen voor Taceval vliegen we slechts 2×5 sorties per dag.

Op 7 mei nemen we ‘s middags afscheid van Laser en Murdock, die hun Luchtmacht pet aan de kapstok hangen om deze te verwisselen voor een gelijkvormige pet maar dan van een burger outfit. Ze vliegen een leuk tripje naar de tanker, en maken daarna nog een fly past, eerst in de vorm van een viertje met Belker voorop in het kader van zijn section-lead opleiding, en daarna nog eens met z’n tweetje line abreast, gear down en boven de lijn de burner erin en met veel kabaal verticaal omhoog en uit elkaar, gevolgd door twee low passes met veel knopen en weinig voeten. Bij aankomst op de lijn stond iedereen op ze te wachten, inclusief de door Berry geleende Bentley. De rondrit werd uitgevoerd met een Orpheus transportwagentje, met veel rook, water en herrie. De leut werd compleet toen ook onze commandant Burp mee werd getrokken onder de koude straal water uit de brandweerspuiten. Na de rondrit moesten de heren gedrieën op een 104 tiptank de vijver achter hangaar 3
over peddelen, maar dat lukte niet al te best, het ding ging onmiddellijk rollen, en als ze nog niet nat waren, waren ze het nu wel. Na dit ludieke gebeuren werd een gezellig pilsje gedronken, gevolgd door een barbecue voor iedereen inclusief aanhang.

De avond werd besloten met nachtvliegen, waarbij de dames een excursie kregen naar de SAPP, toren, hangaar enz. Vooral de SAPP was erg interessant. Murdock had zich achter de scope geïnstalleerd en praatte iedere 306-er binnen via een “Murdock final” Wellicht aan het trainen voor Eurocontrol?

11-15 mei 1987

Op de een of andere manier lukt het niet om via de Eifel printer leesbare verhaaltjes voor Hennie te toveren, dus moet ik noodgedwongen gebruik maken van de voor De Peel niet traditiegetrouwe elektrische typmachine. Excuses hiervoor.

Nu ter zake. De Tacevalitis is zo’n beetje haar climax aan het bereiken. We vliegen in een wave over naar De Peel, en op de een of andere wijze weten we 15 vliegtuigen op het Limburgse veld te krijgen. In de geschiedenis van 306 met de F-16 is dit nog niet gelukt.

Helaas mogen deze vliegtuigen niet allemaal vliegen, een paar hebben net genoeg vlieguren over om Taceval mee te kunnen maken, en dan moeten ze de inspectie in. Er wordt redelijk gevlogen vanaf De Peel, Belker wordt section-leader, en tevens uitgecheckt op air-to-air refueling, alsmede Scar en Chevy. De laatste voorbereidingen voor Taceval volgende week worden doorgenomen, iedereen is redelijk content hierover. Klein minpuntje: de bunker wordt vergeten, de LB treft op een van haar patrouilles ’s nachts om half vier de bunker in geopende draagwijze aan. Zelfs zonder NBC condities is dit een onacceptabele zaak, en een huishoudelijk onderzoek wordt ingesteld.

Libra is secretaris en maakt zich druk over het feit dat hij nergens een fatsoenlijk schrijfblok kan vinden, want notities en aantekeningen maken op een paar velletjes los papier gaat toch echt niet! Klaarblijkelijk heeft de VVOSD cursus toch vruchten afgeworpen…

We hebben alle vliegtuigen uit het buitenland weer terug, en zelfs de J-631, die de hele tijd op De Peel heeft gestaan, is weer serviceable. Vrijdags voor Taceval staan er vijftien kisten serviceable op de plaat.

18 mei tot en met 21 mei 1987

TACEVAL VOLKEL EN DE PEEL 1987

Des morgens om half zes is eenieder aanwezig voor de inbrief Taceval 1987 phase 2. Iedereen? Nee, Birdie niet, die heeft zich verslapen en komt pas rond half acht aankakken.

Pig-of-the-day No.1. Hij zit een uur later wel in een kist richting target area, want er is volop tasking en zat vliegmachines. Net zoals de vorige Taceval’ s stikt het weer van de evaluators in en om de bunker. Op een gegeven moment staat Chevy een tripje te plannen en hoveren er zes man rond hem om te kijken wat hij aan het doen is. De “Floorsweeper”, in dit geval Grin, jaagt de evaluators uit elkaar en zo kan Chevy tenminste in alle rust verder plannen. Door de vele tasks komen we de eerste dag redelijk ongeschonden uit de strijd, we vliegen 31 sorties.

Pig-of-the-day No.2 is Jake, die mist zijn target. Dat mag je niet doen met Taceval, je moet gewoon een straight-in plannen en vliegen met 420 knopen, filmen, de camera’s afzetten, omdraaien en nog eens rustig er overheen vliegen om te kijken wat er allemaal staat. Alleen als er een chase achter je hangt, moet je een beetje operationeel meevliegen. Gonzo hakt zich suf, hij heeft een persoonlijk vliegtuig, de J-655, en hij vliegt de chase missies, en wel drie keer. Scar heeft een verstopte neus en gaat dus vrijwillig op alternate Ops zitten, met neusspray en zakdoeken.

Bij de debrief van de eerste dag is iedereen redelijk happy.

De tweede dag begint nog vroeger, dit vanwege de vroege airtasken. Het is prachtig mooi weer, dus flying-wise zijn er geen problemen. Er gaan zelfs nog vijf kisten crossen op Leek.

Pig-of-the-day is Glider die “eventjes” langs Terlet gaat, en Dutch Mill is daar niet zo blij mee.

We overschrijden de 12 uur crew duty ruimschoots, en ondanks protesten worden we overruled door de CVD, en vliegen rond een uur of zeven ‘s avonds nog wat missies naar Noord-Nederland en België. Het NBC spel is in volle gang, en omdat Volkel strike preparaties heeft, zijn er nog meer evaluators op De Peel. Ondanks de vele incidenten kunnen we wederom een kleine dertig sorties produceren. Scar nog steeds verkouden en een loopneus.

De targets, vaak niets op plot, soms iets, en heel soms wat leuks. Hahn airfield was ook aardig, het IP was net zichtbaar door de mist, en de basis lag onder een dikke laag mist. De tweede dag komt ten einde. Libra heeft weer nite shift. Nog steeds is iedereen redelijk happy.

De derde dag. De eerste wave komt er redelijk goed vanaf, maar bij terugkomst ligt er een squall-line over de basis. We kunnen veilig landen vlak achter de buien, maar kort daarna begint het hard te waaien. Zo hard, dat we out of limits zijn. Ik zeg wel de eerste wave, eigenlijk is dit de tweede, de eerste wave wordt deels gevlogen omdat ze juist om zes uur de bunker 500 eruit gooiden. Dus iedereen rap naar de eetzaal, Limey werd “gewond” en Grin “zwaargewond”, René Janssen deed het de voorgaande dagen zo enorm goed, dat ze hem “dood” verklaarden en een dag naar huis stuurden. Bij de eetzaal aangekomen – de hofmeester ging zoals gebruikelijk bij onze evacuaties onmiddellijk over de rooie – konden we ASAP naar alternate. Bij alternate aangekomen werden we door een evaluator opmerkzaam gemaakt op het feit dat deze bunker in de hens stond, dus, hup, omgedraaid en richting west gescheurd. Jammer dan, de rondweg naar west was geblokkeerd door een grote krater. Geen probleem, via de nieuwe rondweg om noord en via de rolbaan naar west.

De verkeersleiding poogde nog een intercept te plegen op onze combi’s, maar we hadden al mucho knopen dus was het een succesvolle bugout. Bij west aangekomen bleek het hele voorval met de bunker van noord een vergissing te zijn geweest, west had in de fik moeten staan.

Yo, no problem, iedereen weg en naar zijn respectievelijke shelter. We krijgen, tot verbazing van de evaluators, toch nog vier kisten airborne! De rest van de dag wordt er vanuit alternate geopereerd. Henk Baron scoort punten d door “zijn” evaluator continu te voorzien van verse koffie en lekkere soep, en door een mooi meteobord op te plakken op de betonnen muur van de bunker. Het leek zo alsof we alles in de hand hadden. De crosswind geeft aanleiding tot een startverbod, en Belker moet vanwege de crosswind landen op Volkel.
Een Engelse Jaguar landt wel op De Peel, maar het kost hem wel een band. Die kist wordt de volgende dag pas gerepareerd. Wij hebben nog steeds een kist of twaalf inzetbaar, en de dual blijft heel! Zestien sorties helaas deze dag. We mogen van onze CVD wat eerder naar huis, om goed te maken voor gisteren. Maar wel in je eigen auto met gaspak in gesloten draagwijze en helm op, want het is beperkt veilig. Het wordt echt steeds gekker.

De laatste dag. We moven rond een uur of zeven ‘s ochtends terug naar de bunker, die is weer opgebouwd met sneldrogend cement. Het loopt zo’n beetje op een eind, de tasking is minimaal.

Op een gegeven moment is het air attack en kort daarop scramble. Hup, alles in het VD en hangen. Na een uurtje of zo mag alles terug, de oorlog is voorbij en wij maken onze aircrew tests. Met gemengde gevoelens, want er zaten vragen bij die nergens op sloegen, allemaal op wing-ops niveau, en van geen belang voor de gemiddelde vlieger.

Er wordt dezelfde dag nog terug gevlogen in de vorm van een 12-ship formatie. In een woord, prachtig. Even later landen Pollo en Liner vanaf Hopsten. Poule kreeg een birdhit en landde op Hopsten, en hoefde derhalve, samen met Liner, niet mee te doen aan de crew test, Lucky bastaards.

Luchtfoto van de vliegbasis De Peel. Ongeveer in het midden van de foto is van links naar rechts de hoofdbaan (24-06) te zien, die in de richting ONO-WZW verloopt. Daar boven ligt de smalle parallelbaan, die ook als taxibaan fungeert.
De lengte van de baan is bijna 3 km. Links bevindt zich het cluster West met daarop een aantal van beschermingswallen voorziene opstelplaatsen (dispersals). Op een zestal dispersals zijn betonnen vliegtuigbunkers gebouwd. Op een andere dispersal is de hangaar A gebouwd. Midden rechts, in het beboste gebied, is het cluster Oost te zien. Hierop zijn een aantal dispersals met daarop een zevental betonnen vliegtuigbunkers te zien.
Midden op de foto, aan de rand van het beboste gebied bevindt zich hoofdbebouw, met daarbij enkele loodsen. Links onder op de foto is duidelijk het natuurgebied “de Bult” te herkennen.
Vliegveld de Peel is in 1975 een reserve vliegveld. Het is de uitwijkbasis voor het 306 verkenningssquadron. In totaal zijn er 13 vliegtuigbunkers op De Peel gebouwd. Er is geen verkeerstoren; de verkeersleiding geschiedde vanuit de “Local control bunker” bij één van de baankoppen van de hoofdbaan.
De foto komt uit de bestanden van het NIMH.

22 mei 1987

Who says there is no life after Taceval?

Nou, minimaal, in ieder geval. Het feestje van de avond tevoren heeft de bezetting van het squadron aardig aangegrepen.

“Harley” Brouwers gaat met Law naar Bruggen, alwaar prompt de 631 het wederom begeeft met de inmiddels bekende flightcontrol klachten. Law wordt door Pollo opgehaald in een dual, 11 minuten Volkel-Bruggen, 6 minuten Bruggen Volkel. Volgens Poule is het best eventjes schrikken, een burner take-off met slechts 3000 Ibs fuel aan boord.

25-29 mei 1987

Everything is back to normal. De achterstand in de Ample Gains worden maximaal ingehaald, veel outbounds naar Leek, Florennes en Bruggen. Belker is section lead geworden, en we vliegen deze week voor de laatste maal in het seizoen des avonds. Take-off tijden liggen rond een uur of tien ‘s nachts, het moet per slot van rekening donker zijn, nietwaar?

We worden overstelpt met gast-vliegers, deze mannen komen altijd op de meest ongelegen tijden, en onze TD is grotendeels met verlof, dus kunnen we hooguit vier, misschien vijf kisten per wave airborne krijgen. En we lopen al zo achter met de vlieguren. Over deze uren gesproken, er is nog steeds een ban op outbounds, alleen de hoogst noodzakelijke mogen doorgang vinden, en als iemand echt overnight wil, dan kan het na goedkeuring CVD en wel binnen de Central Region, en het liefst naar een F-16 capabel veld. Dit verkleint de keus tot de volgende velden (Denemarken telt mee): Aalborg, Skrydstrup, Leeuwarden, Twenthe, Hahn, Ramstein, Brögel en Beauvechain. Alle weekeind tripjes zijn ook tot nader order opgeschort.

Dit tot grote chagrijn van iedereen. Op deze manier worden de goodies allemaal door de neus geboord.

De rest van de week en de maand wordt met Hemelvaart en ADV afgesloten.

We beginnen volgende maand op een volgende bladzij met meer exciting deeds and do’s van ons illustere squadron.

1-5 juni 1987

Nieuwe maand, nieuwe callsigns. Om niet alles in een keer te moeten veranderen, vliegen we de eerste wave met de callsigns van mei. Dan is de over gang tenminste niet zo abrupt. Dat er in CR misschien andere vliegtuigen van een andere bevriende luchtmacht rondvliegen, is bijzaak.

We beginnen ook deze maand met Central Enterprise en UKADEX. Vier kisten naar Mildenhall via Spade Adam en twee naar Lossiemouth. Mildenhall is een puinhoop zoals alleen Yanken dat kunnen, een crewchief die vier RF’s moet afhandelen en niet eens wielblokken bij zich heeft, een bijzonder onverschillige houding van Base Ops, geen brandstof beschikbaar dus anderhalf uur delay enzovoort. Op de vraag of ze iets van UKADEX afwisten werden we met “blank stares” aangestaard…

Central Enterprise de rest van de week. We werken in shifts, de early shift begint om vijf uur lokale tijd, en de late shift gaat rond een uur of negen ‘s avonds naar huis. Als het weer nou ook mooi was, dan viel het wel mee, maar helaas, overcast op 500 voet in Duitsland, hier en daar regen, kortom echt mooi lenteweer.

Er wordt steeds meer gebeld naar BDL over allerlei zaken rond de rotatie, die volgende week van start gaat. Vooral het puntje klaringen vereist enige opklaring. Gelukkig komt op tijd de diplo clearance binnen. Scar en Birdie gaan zee dinghydrillen op het IJsselmeer. Dit in het kader van de aanstaande ferry flight naar Goose Bay in augustus. Jake en Limey moeten ook dinghy-drillen, ze beloven dit te doen als ze in Kreta zijn.

Op 4 juni wordt De Peel open gemaakt voor het handelen van een twaalftal Tornado’s van de RAF, alles in het kader van Central Enterprise. De Britten waar blij verrast met de outillage van onze bescheiden ops bunker. De enige gripe was het tekort aan koffie. Onzin. Engelsen drinken toch thee. Dop op Ops (tien keer snel zeggen en je krijgt een “tongue-twister”) De Peel, baalt, en gaat maar rondkijken en Tornado’s tellen (een-twee-drie-veel) vrijdag is een rustige dag, veel mensen nemen een extra dagje op voor een lang weekeind, want het is Pinksteren. De MFPU zet een flight op de vrachtwagens, want volgende week begint weer een TLP op Jever. Die moeten al op maandag tweede pinksterdag naar Jever. De cursisten zijn Scar en Glider, en Libra is detachementscommandant. Tot over vier weken, hopelijk in het bezit van zo’n mooie badge…

Het verslag van de rotatie naar Kreta, kunt u lezen op de pagina Dagboek diversen.

9-19 juni 1987

Het verhaal van de thuisblijvers. Er zijn niet veel thuisblijvers. Om precies te zijn ziet het er zo uit:

Kreta: Limey, Law, Liner, Belker, Grin, Jake en toto.

Jever: Glider, Scar en Libra

VIO: Champ

TCA: Higgins

Vrij: Pollo, Gonzo en Shippy

Aanwezig: Doppie, Birdie, Sleeper, Chevy, Burp, gastvliegers bij de vleet.

Het vertrek van de singletjes is uneventful, de dual werd vorige vrijdag uitgeleend aan 311, en deze maken ‘m kapot, een kapotte seal, het geen olieverlies deed optreden, en een engine change noodzakelijk werd. De kist werd in no time van een nieuwe motor voorzien, proefgedraaid en volgetankt, en zo konden Grin en Belker alsnog richting Souda Bay.

Ondanks dat de mannen weg zijn is het druk op Volkel, want er zijn Engelse Phantoms en Spaanse Mirages op de basis, dit geeft onze flightline een leuk internationaal aanzien.

Vrijdag de 12de vertrekken Harley en Twin (PLVCDT en CVD) naar Souda, en na het weekeind komen ze roodverbrand terug, met allerlei verhalen waarvan we helemaal niet jaloers van worden, hoor. Wat wel leuk is, is het feit dat wij hier met vier a vijf kisten per wave meer vliegen dan de club in Griekenland. Hah.

Vanuit Volkel vliegen we ook een paar tripjes in het kader van de weapon system evaluatie van het allernieuwste geleidewapen fregat van de Kon. Marine, de Witte de Wit. Op een van die tripjes ontdekken we 10 mijl noord van het fregat een “trawler” van Sovjet makelij, die toevallig aan het vissen was in de area. Mooi een “AGI” op de plaat vastgelegd.

De laatste RF-1 6 heeft de Peel eindelijk verlaten, na een langdurige herstelperiode is de J-643 eindelijk weer terug op Volkel. Wat had-ie: een breuk in het anti-skid sensing systeem waardoor het ding tweemaal in de cable is gegaan.

Op donderdag 18 juni worden de Kreta gangers opgewacht boven de Peel en als zevenschipper werd de lijn overvlogen. Over de radio hoorde men allerlei domme opmerking zoals: Wat is het hier donker, en: Zijn dat wolken? En: Kijk, mannen, regen…We zijn helemaal niet jaloers hoor! Wanneer mogen we weer outbound, CVD?

22-27 juni 1987

Onze jongste aanwinst, Gonzo, gaat een weekeind met het F-16 Demo team mee naar Engeland. Des maandags keert hij ogenschijnlijk ongeschonden huiswaarts. Bezochte bases zijn Lyneham en Brize Norton. Wat is er verder gebeurd deze week? Polio naar Leek, samen met Chevy. Toto volledig current op air-to-air refueling, Toto en Polio naar Bodo (en terug uiteraard), Jake en Grin ook naar Leek, en Chevy uiteraard een ground abort in de dual, en hij zat zelfs achterin. Het weer werkt alleszins goed tegen, er wordt zelfs volop ge-AWX’st, en met de dual worden wat IF tests gevlogen. Doppie en Chevy gaan met Boy de Deugd en Erik van Schijndel met een F-27 naar Ramstein om daar enige niet NATO artikelen te bekijken. Geheim, begrijpt U…

Bericht uit Jever; alles gaat daar nog steeds goed, Libra komt af en toe eens een kist omruilen, en Glider en Scar hakken daar de spreekwoordelijke ballen uit hun broeken. Tot nog toe is er geen enkele missie verloren gegaan wegens ondeugdelijk materiaal. De F-16s houden zich uitstekend daar in het verre Jever. Ondanks het feit dat we twee kisten daar hebben staan vliegen we deze week bijna elke dag 14 sorties. Goed voor de uren, we liggen nog steeds achter, maar zoetjes aan kruipen we weer langzaam bij.

Prachtige brieven krijgen we de laatste tijd, ditmaal direct vanuit het Frans via woordenboek naar ons.

29 en 30 juni 1987

De laatste dagen van de maand gaan stilletjes voorbij; Toto en Belker gaan naar Bruggen voor Ample Gain, Birdie brengt een kist naar Woensdrecht. Veel gastvliegers de laatste dag van de maand, maar deze heren komen ruimschoots aan hun trekken, want we hebben nog steeds voldoende vliegmachines.

1-3 juli 1987

Op de eerste dag van de maand viert de Luchtmacht haar 74ste verjaardag. Dit wordt op Volkel gevierd door ‘s middags een aardige happening aan het basispersoneel voor te schotelen. Een kleine Static show met uiteraard een RF-16A van ons, en de test-kist (eigenlijk ook een beetje van ons). ‘s Ochtends wordt er, in tegenstelling tot voorgaande jaren, gewoon gevlogen, om de uren productie op te vijzelen. De vlaggenparade wordt dus voornamelijk door niet vliegend personeel bijgewoond. En Gonzo, natuurlijk, want daar heeft hij recht op. Daar stond-ie dan, met een geleend kapiteins jasje, een te grote pet en witte sokken.

Jake en Toto vliegen allebei hun element leader check out, en zowaar, 306 is weer twee leiders rijker.

‘s Middags wordt de vliegbasis vergast op een mass-attack van 16 F-16s, de secties van 306 en 311 waren wel precies op tijd op IP en over target, hun spacing klopte wel, maar die guppen van die negers van de andere kant van het veld, die konden het veld niet vinden, leek het wel. Resultaat was dat de eerste twee van 312 tien seconden te laat waren, zodat ze belly-up voor Limey draaiden, waardoor deze genoodzaakt werd op te trekken. En voor de vlucht werd er danig op gestressed vooral niet onder de 500’ te zakken, en ja hoor, U raadt het wel, wie gingen er ruimschoots onder deze hoogte door?… Ik stond erbij en keek er naar (als officieel commentator voor de show) en ik vond het niet professioneel. Toto maakte wel weer keurig zijn TOT, en maakte de aanpalende foto’s. Na de attack volgde de show van het F-16 demo-team, gevolgd door een fly-past van de 16 F-16s in close formation, low speed met het landing gear uit. Een prachtig gezicht.

Daags daarna is het prachtig mooi weer, en er wordt weer volop ge-recced, 16 sortie inclusief de terugvlucht van Law na een niet geplande landing op Kleine Brögel na een forse birdhit.

Er moeten weer plonspakken getest worden, ditmaal pakken we het slimmer aan, er worden wat lichamen aangewezen, in een plonspak gehesen en de plomp in gegooid. En dit werd herhaald totdat alle pakken getest waren. En zo hoort het ook.

De Jever-mannen keren terug op hun vertrouwde nest, allebei zo’n mooie TLP-badge rijker. Ze hebben een mooie tijd gehad, veel geleerd en interessante missies gevlogen.

Volkel is vanaf nu moeilijk te vinden, ze hebben namelijk onze mooie witte parallelbaan geverfd. Ja, inderdaad, geverfd, een vreemde groene kleur. Met heiig weer was het altijd een fijn baken in de heiigheid, nu moeten we echt op instrumenten vliegen tot minimums.

6 juli 1987

‘s Middags, bereikt ons het bericht dat Peer Vossen aan zijn in Kreta opgelopen virusziekte is overleden. Na de fijne rotatie brengt dit een donkere sluier over de daar doorgebrachte tijd. Peer wordt onder zeer grote belangstelling op zaterdag gecremeerd. Wij zullen Peer altijd in onze gedachten bewaren als die zorgeloze korporaal, die altijd vrolijk door het squadron rondwaarde, en voor iedereen een praatje niet uit de weg ging.

6-10 juli 1987

In het weekeind heeft Twenthe de jaarlijkse open dag georganiseerd, 306 was aanwezig met een groots opgezette expositie, inclusief wat wagens van de MFPU. 306 was ook nadrukkelijk aanwezig op de officiële “Open dag”

Deze week begint de range periode van ons TTP, we hebben vier kisten klaar staan met SUU-20s, volgehangen met Mk-106 en MN-2A bommetjes

Buiten het range gebeuren gaan we nog wat recce-en; Sleeper krijgt een flinke vogel te verwerken, geen klap, maar een soort slurpend geluid, en de vogel verdween in de motor, met behoorlijk wat schade. stank was enorm, zei Sleeper.
Hij zette de kist snel op Sembach neer, en werd in de loop van de middag opgehaald door Scar.

Scar beaamde wat Sleeper zei, op tien meter afstand was de stank niet te harden. De schade was niet ernstig, de nose cone van de motor was kapot, en de vogel zat er nog deels tegenaan. Gelukkig waren er geen stukken van de nose cone de motor in gegaan, anders zat ik hier nu een ander verhaal te beschrijven.

Scar baalt, want hij moet nu per 1 augustus naar de VIO. Hij neemt nu noodgedwongen verlof op, om zodoende niet aan die datum te kunnen voldoen.

Jake en Belker gaan naar Cervia, en amuseren zich daar wel. De volgende dag worden ze vanaf Rimini met een gebakje naar Cervia gebracht. It pays to have friends, zelfs als het Italianen zijn.

Chevy en Polio zijn naar Goose Bay vertrokken, voor een periode van twee weken, om daar samen met Leeuwarden een beetje rond te boren op ongekende hoogtes en laagtes.

De range: We bezoeken niet alleen Helchteren en Vlieland, maar Doppie, Scar en Jake kunnen op de een of andere manier niet terecht op Vlieland, dus deliveren zij hun ordnance op Nordhorn. We beginnen kalmpjes aan; level deliveries op 140′ en 5° vanuit een sguare pattern, daarna 5° met pitch-ups, opvoerend naar 10° deliveries, en uiteraard strafen. 311 en 312 kan hun ogen niet geloven met de scores die wij weten te produceren. Daar waar zij gemiddeld 25 hits scoren, halen wij met gemak de 35 gemiddeld. Topscorer tot nog toe is Belker, die er 66 injast, en nog wel met een cloud base van zo’n 500′. Er wordt prima gevlogen, maar af en toe wordt er wel wat gestooped. Jake schiet bijvoorbeeld zijn kogels af op het bombing target, Toto scoort ook hits op het high-explosive target. Birdie krijgt zijn bommen er niet af met loften, ja logisch, moet je maar geen MK106 laden als er MN-2s onder hangen, dan is de computer toch slimmer dan de piloot. Aan het eind van de periode gaan we echte heuse Mk.82s weggooien. Sand-filled, helaas, maar toch een leuk gezicht, een kist met twee tanks, een pod, een mau, een ter en een oranje 500 ponds zand gevulde Mk.82 bom.

13-17 juli 1987

De vakanties zijn begonnen. Dit vindt zijn weerslag bij het aantal in te zetten vliegtuigen. De crewchiefs zijn bijzonder schaars deze maand. Om toch wat aan uren te kunnen produceren gaan er elke dag twee kisten outbound, en wordt er een tussenwave gevlogen. Theoretisch kunnen we dan 14 sorties vliegen met de beschikbare crewchiefs. Het gaat prima, de eerste dagen.

Liner en Jake gaan crossen op Gütersloh, maximaal kisten naar de range, een ground abort op maandag dinsdag, een kist naar Florennes, een naar Leeuwarden, 12 sorties.

Maar dan: woensdag. Birdie en Jake gaan ook eens crossen, die twee gekken willen lunchen op Solenzara, Corsica. En ja hoor, allebei een ground abort. Dat wordt dus verplicht overnight, geen spulletjes, geen geld, maar wel fijne douches, want het is er ongelooflijk warm.

Donderdag wordt Belker opgelijnd om met een dual Birdie op te halen. De kist van Jake is inmiddels door de aldaar aanwezige Belgen gerepareerd. Belker krijgt een take-off abort, bij 140 knotsen een Equip Hot light, dus hup, op de remmen. Die werden dus goed warm, wat wil je, een voile bak tot stilstand brengen met zo’n speed. Afijn, des namiddag vertrekt er alsnog een dual van 311 naar Corsica om de mannen op te halen.

Scar en Toto willen naar Hahn, maar landen uiteindelijk op Bitburg. Wilbrink (onze enige operationele kolonel gastvlieger) neemt een kist mee naar Soesterberg en vliegt en passant vier tripjes in twee dagen. Ook de enige gastvlieger kolonel die zijn min-Jop uurtjes omzet in half-Jop uurtjes.

Vrijdag gaan er twee kisten met aan boord Jake en Dodo crossen op Bruggen. De geplande veertien sorties per dag halen we van geen kanten, de laatste dag halen we er slechts negen stuks.

Chevy is weer terug uit Canada, een hele ervaring rijker, maar we vinden dat hij maar weinig er over verteld. We wachten nog steeds op een briefing of zo, waar je kunt gaan stappen, enzovoort. Of misschien kun je daar helemaal niet stappen… 13 augustus vertrekken er dertien F-16s vanaf Volkel om via Keflavik in IJsland naar Goose Bay te vliegen. Dat is volgende maand al, de tijd schiet al aardig op.

De entree van ons pandje wordt onder handen genomen, de ruiten worden eindelijk een schoon gemaakt, en er worden gordijnen opgehangen. Natuurlijk is er weer eens iets misgegaan, de lengtes van de rails kloppen niet. Over de kleur van de gordijnen verschillen de meningen. Een groot wit bord neemt nu de plaats in van de helden galerij, het is de bedoeling dat de geschiedenis van het squadron hierop komt, omringd door de helden van het squadron in custom built lijstjes. De glazen deuren, zo ligt in de bedoeling, worden gezandstraald en verfraaid met allerlei voorstellingen. Ja, het wordt nog eens wat. De streefdatum is begin september, zodat we met de aanstaande recce meet representatief uit de voeten kunnen.

20-25 juli 1987

Nog steeds gaan we naar de range. Door het slechte weer gaan we ook daadwerkelijk IMC de bommen loften. De scores liegen er niet om, we worden zo langzamerhand een all-round squadron. Zelfs de range officier wordt steeds enthousiaster.

Chevy gaat in zijn eentje outbound voor Ample Gain naar Leek, en krijgt in zijn eentje een ground abort. Hij keert de volgende dag terug. En het regent nog steeds. Met bakken stort het uit de hemel. Een buitje zorgt ervoor dat de oprijlaan hier tien centimeter diep onder water staat, en veroorzaakt een depressie in het wegdeksel. De Babov komt, ziet en breekt de straat open, constateert een depressie en laat de stenen zomaar liggen en gaat met vakantie. Ze spannen wel een rood-wit lint als waarschuwing. Waarschijnlijk eind september kan zich iemand vrijmaken om hier het gat met zand te vullen en de twintig klinkers weer op hun oorspronkelijke plaats te leggen.

Het tekort aan crewchiefs neemt deplorabele vormen aan, vier crewchiefs beschikbaar, wat resulteert in ongeveer 10 sorties per dag, inclusief de outbounds. Helaas krijgen we toch nog ground aborts. Grin en Toto doen de ronde van Europa. Hun oorspronkelijke bestemming was Villafranca via Soesterberg, en uiteindelijk werd het Bremgarten via Twenthe. Op de terugvlucht de volgende dag wilde het dappere tweetal via Hahn terug naar Volkel, maar bij aankomst op Hahn bleek daar de SOAP bank stuk te zijn. Deze kwam laat in de middag weer in, maar toen was het te laat om naar Volkel terug te keren. Na enige biertjes werd de tijd dat de bank inkwam gaandeweg steeds vroeger, ze claimden eerst pas om vier uur de bank aldaar in te hebben, maar per consumptie edel goudgeel vocht werd van deze tijd een uur afgetrokken. U kunt dus wel raden hoe laat het was.

Birdie gaat per F-27 naar Corsica om daar de J-630 op te halen, die daar gerepareerd wordt. Na enig gesleutel is ook deze krat weer terug op Volkel. Vrijdag is een ramp, met twee crewchiefs en een ground abort.

Drie sorties deze dag, inclusief de returnvlucht vanuit la Corse. Maar niet getreurd, ‘s avonds is er een uitermate gezellige BBQ in het kader van een crewroomfeestje, en de avond wordt voortgezet met een bowling happening in Uden. Iedereen staat versteld van de sportieve prestaties van Dodo van Kleef, en voor deze tentoongestelde kunsten ontvangt hij dus zeer terecht de “asshole of the evening award” Al met al een geslaagde avond. Dodo zien we na deze avond niet meer terug op 306, niet vanwege het gekregen eremetaal, maar vanwege een herindeling gastvliegers en zo, per 1 augustus gaat Dodo vliegen bij 312.

27-31 juli 1987

De laatste week van juli vangt aan met pietepruime weer. We gaan van ellende zelfs AWX-en, met dien verstande dat we wel eventjes een MN-2tje wegbrengen naar Vlieland. Nog steeds kampen wij met een tekort aan TD, het is zelfs nu zo dat er twee kisten per wave outbound gaan, twee naar de range en twee in de middag of tussen wave. Theoretisch tien sorties per dag. En nog steeds is de dual niet inzetbaar.

Historisch, Matt van Rijswick vliegt eindelijk weer eens tripje hier.

Historisch, Toto vliegt op 29 juli het 2000ste vlieguur van 306 in 1987.

Verder gaan Jake en Gonzo crossen op Villafranca, U weet wel, de abortive trip van Grin en Toto de vorige week. Ze hebben het prima getroffen, de dag van het vertrek ligt Gonzo nog in de pool van het hotel.

Leuke bijkomstigheid is het feit dat toevalligerwijs René Janssen zijn vakantie heeft doorgebracht in hetzelfde hotel in Peschiera. Het verblijf daar was hem zo goed bevallen dat hij daar een foto van een 306 F-16 achterliet, en de man van het hotel wist niet beter dan dat René een illustere luchtheld was van ons smaldeel. Of had René hem iets anders toegefluisterd hetgeen de hotelbaas had overtuigd dat dit wel het geval was. Ja, zover van huis kun je wel eens uit de band springen omtrent je status, nietwaar. Mooi mis, al is de leugen nog zo ver, de waarheid achterhaald hem wel, en zo kreeg René dit feit aardig te verwerken bij zijn afscheidsfeestje op 30 juli. Ja, ja, wij zijn overal, en hebben alles in de gaten. Niettemin wordt René hartelijk bedankt voor zijn diensten als Intell-officier hier op het squadron. Een van de beteren in het Intell vak, mag ik wel stellen. René, het ga je goed in de burgermaatschappij.

Over Intell gesproken, al enige dagen lopen er twee nieuwe mensen hier rond, die de kreet sectie stiekum wel al te letterlijk nemen, niemand ziet ze, en ze stellen zich ook helemaal niet voor. Dat intell zich in geheimzinnigheid hult is natuurlijk wel een goeie zaak, maar wij mogen toch best wat weten.

Proefschrift, het aantal crewchiefs aanwezig is recht evenredig met de helft van de behaalde nachtelijke minimum temperatuur aan de grond. Deze stelling wordt bewezen deze week, ‘s nachts is het acht graden, en de volgende dag hebben we vier crewchiefs.

Augustus 1987

Ja, mensen, door afwezigheid van Uw dagboekschrijver loopt het boek een maand of wat achter de feiten. Mijn excuus is Goose Bay en vakantie. What’s your excuse?

Hoogtepunten van de afgelopen tijd: Hans Verhoeven van de simulator is 25 jaar lang instructeur geweest en wordt hieraan pijnlijk herinnerd tijdens de centrale briefing.

Henk de Waard wordt voor de derde keer vader, ditmaal weer een zoontje met dezelfde naam als Scar. Wat hebben de heren met elkaar gehad tijdens TLP?

13 augustusvertrekt het Volkel detachement naar Goose Bay via Keflavik. Op Kef heeft de kist van Law wat problemen, dus blijven Law en Birdie wat langer op IJsland. Ernie vliegt in de backseat met Limey naar Canada om daar de volgende dag met een singeltje weer terug te vliegen, opgepaired met een bak van Leeuwarden die daar nog steeds stond. Vandaar dat er 13 kisten de plas over gingen en 12 blijven op Goose staan. Het benodigde onderdeel voor de 644 op IJsland werd gekannibaald uit een kist met klachten op Goose, en zo kon dus deze eerste gerepareerd worden. De overvlucht van de laatste twee werd pas op zaterdag een feit, vanwege het uitvallen van de Orion.

Champ is weer terug uit Eelde, en is weer blij dat hij F-16 kan hakken. Higgins is ook weer terug, ditmaal terug uit Leeuwarden, en is blij dat hij weer eens voorin kan vliegen.

Outbounds, Pollo en Toto zijn via Aviano op Brindisi geweest, de eerste RF-16s op dat zuidelijke Italiaanse veld. Pollo is ook op Valley geweest, een heel weekeind. Grin en Toto zijn via Rygge naar Bodo geweest

Champ en Libra zijn via Alconbury naar St. Mawgan geweest i.v.m. met Janex op de HMS Illustrious. Dat is een carrier.

Chevy is element leader geworden.

Er wordt weer nachtgevlogen, op 25 augustus vliegen de mannen nacht die eind oktober de kisten uit Goose Bay moeten terug ferrien.

Belker heeft het druk met de voorbereidingen voor de aankomende Recce Meet. De badge is mooi geworden.

September 1987

Deze maand staat in het teken van Cold Fire en de Recce Meet. Om met het laatste te beginnen: op maandag de 7e arriveren er twee Mirage F-1CR, waarvan een in Tsjaad beschildering, een Mirage 5BR van Florennes, twee Jaguars uit Coltishall, twee RF-4C Phantoms van de USAF, een RF-4E van de Luftwaffe uit Leek, twee RF-104G uit Villafranca en, last but not least, twee Fiat G-91Y uit Cervia en Brindisi respectievelijk.

Qua social events werd het een gezellige boel, het vliegen was iets minder, maar ja, dat krijg je met zo’n internationaal gebeuren, iedereen heeft zijn national regulations en vaak gaan die niet samen. Er zijn dus weinig mixed missions gevlogen. Ondanks deze tekortkomingen was het toch een leerzame meet, zo kwam het voor dat een Italiaanse hondervier werd opgevangen door een Belgische ground crew, en de film door Engelsen behandeld werd.

De spottersdag op 9 september werd een ongekend succes.

Zelfs het weer werkte mee, het was droog en helder. We hebben een enorme hoeveelheid badges en stickers verkocht, evenals zakken vol oude pubs, zoals KGBs, high-level kaarten en approach plates.
De frequenties en dergelijke waren toch allemaal pas veranderd, dus was dat geen probleem. Met andere woorden, de kas voor het 35-jarig jubileum werd aardig gespekt, en die spotters maar denken dat wij speciaal voor hun al die buitenlandse vliegtuigen hadden uitgenodigd. Ach, ja, zo houden we onze naam hoog.

Outbounds: Pollo en Law naar Cameri

Chevy wordt voor het eerst in zijn leven vader; een zoontje luisterend naar de naam Fjodor. Da’s Russisch voor Theo, en dat voor ‘n KMA-er, ja, don’t ask me why… De beschuit met muisjes waren in ieder geval.

Cold Fire: een hoop airtasks, we vliegen in principe van Sunrise tot Sunsed, 6 kisten per wave en drie waves per dag. Vanwege Reforger en Certain Strike is er een groot aanbod aan militair materieel in de area, er worden met name veel line en river searches gevlogen, en er wordt hoopjes Cat 06 op de plaat gezet.

Higgins maakt meteen alweer een kist stuk, zijn tweede tripje nota bene weer op 306 en hup, een generator failure en met running EPU geland op Hopsten. Dat werd dus een onverwachte overnight.

De eerste Goose Bay gangers zijn weer terug, en moeten en “step-up” programma vliegen om weer te wennen aan de Europese vlieghoogtes.

Het B1/B2 circus is ondertussen ook weer van start gegaan, de heren cursisten dit jaar zijn Gonzo, Shippy, Jake, Toto en Champ.

Pollo wordt nu definitief geen OSD, zijn interesses liggen in Scandinavië, hij regelt weer een over weekeind met een RF naar Rygge. Scar is nu benaderd door CVD, of hij zin heeft om en OSD te worden, en de Test Pilot School te gaan volgen en niet naar Eelde te hoeven in november. Dat laatste sprak Scar bijzonder aan.

De commandowisseling van CINCENT te Brunssum 28 september

foto: Toto in zeer stabiele en strakke Delta positie.

tijd: 1400:32 precies (Zulu)

lead bravo charly delta echo fox golf hotel

formatie: mixed nation 8-ship

Law met Jake als radio-operator and video, une F seize Belgique, An Amer’can F-16C, onze Tote. a Canuck F-18, a Brit Tor-nay-doh, ein Deutscher Tor-nah-do, une Mirage trois Francois.

Vlak na de overvlucht volgde een ware stortvloed van felicitaties van overstes tot wing commanders en generaals, hoe perfect en strak er alles uitzag. Vanzelfsprekend, hebben ze dan nog nooit een standard 306 fly past gezien. We hebben zelfs het NOS journaal van half elf gehaald.

28-30 september 1987

We pakken de draad weer op vanaf deze datum. Op de voorgaande pagina ziet de lezer een foto van een parade, gemaakt door Toto als delta in een 8-ship formatie. Na deze multinationale fly past regende het met lovende telefoontjes en zelfs tot twee weken daarna kwamen nog felicitaties binnen.

We vliegen deze maandag bij elkaar zeven sorties, inclusief een overvlucht van de 639 naar Woensdrecht.

Dinsdag is een dag met heel veel ground aborts. Liner moet voor Fokker target vliegen, maar heeft Flight Control problems, Toto moet gaan air refuellen maar krijgt een dikke accu, Gonzo idem, Birdie krijgt bij het opstarten voor een FRG night trip ook een non-resettable servo light, totaal vier ground aborts op 15 sorties, da’s meer dan 25%!!

Dit houdt in dat we de woensdag maar heel weinig inzetbare machines hebben, het weer werkt nu ook niet mee, en we komen op een groot totaal van zeven sorties.

1-2 oktober 1987

Scar en Toto vliegen een missie in het kader van Frog Drill. Na afloop krijgen we bericht van het desbetreffende olieplatform die ons complimenteerde over de behaalde resultaten en dat ze highly impressed waren omtrent de aanvlieg “laagte” van de F-16s.

Gonzo en Birdie gaan op Hahn crossen, Gonzo geeft daar onmiddellijk zijn maandsalaris uit een Japans stereosysteem. Het was zo omvangrijk dat het in twee F-16 net kon worden meegenomen… Tien sorties vandaag.

Vrijdag wordt een max hak dag, met de vijf inzetbare vliegtuigen vliegen wij de geplande tien sorties. We krijgen bericht uit Goose Bay en horen dat het daar al aan het sneeuwen is, er wordt heel weinig gevlogen. Burp zit ‘s middags op Ops en laat ons allemaal recce vliegen in Zuid-Duitsland, Pappa Victor nota bene, daar kun je al bijna de Alpen zien. Gelukkig krijgt niemand een probleem enroute, anders was een weekeind Zuid-Duitsland realiteit geworden. Oh, ja, Scar en Gonzo ondergaan in de 653 een flinke A/B stall, kort daarop gevolgd door een brandend Engine light, en zetten de dual maar rap aan de grond. Onze tweede en laatste dual wordt op vrijdag middag op een rood kruis gezet door Jake en Toto t.g.v. een UFM (Uncommand Flight Manoeuvre); de bak wilde elke keer na take off sterk over links rollen.

Van 12 tot 17 september zat het 306 squadron in Goose Bay.
Op de pagina Dagboeken diversen kunt u dit verslag lezen.

5-9 oktober 1987

Maandag ochtend zien we een verloren 306-er eventjes ronddwalen op het squadron. Het is Doppie die een kist komt ophalen om mee te nemen naar Skrydstrup, in Denemarken alwaar hij de FWIT cursus volgt. (Al twee maanden, nog een te gaan en dan voor twee weken naar Oberammergau voor de volgende cursus. We houden die OSD-ers wel bezig, not to worry. Hetzelfde geldt voor Libra, die is maandag weer terug in den lande, hij checkt in bij Dirk en krijgt meteen voor z’n kiezen dat hij voor zes weken naar Furstenbratwurst kan voor het volgen van een Flight Safety cursus. Dinsdag is hij eventjes op het squadron om centen, reiswijzer en eersteklas treinkaartje te halen, ‘s avonds zit hij in de slaapcoupe naar München.

Toon, Mijn hond gromt en mijn kat blaast nu al als ze me zien.

Doppie vertrekt zo snel met het snelle call sign Viper 35 naar Denemarken, dat hij de vergelijkingsmonsters van de olie vergeet. Shippy moet die de volgende dag gaan brengen. Maar dinsdag hoost het van de regen, en dan wordt de baan heel erg glad, dus geen vliegen. Shippy vertrekt alsnog ‘s middags naar Skrydstrup (moeilijk…) en wil ASAP terug, maar de J-645 heeft geen zin en trakteert hem op een ground abort. Woensdag Shippy terug.

Weer B2B1 navigatie gemist. En volgende week ook weer, want dan moet-ie een night check out krijgen. Acht sorties dinsdag, inclusief twee night check outs voor Liner en Birdie. Woensdag, negen sorties. Bé Wouters wordt flink geplaagd met een onzinnig verhaal dat zijn bloed niet in orde was, en hij naar Soesterberg terug moest voor een prik. Bay helemaal van zijn apropos af.

We hebben een nieuwe medewerkster op het squadron; vanaf vandaag heeft het squadron een officier toegevoegd commandant 306. Het is de vaandrig Danielle Naber. Welkom, welkom.

Liner C.S. hebben wat feestverlichting aangebracht om de sfeer wat gezelliger te maken op haar bureau.

Pollo en Law gaan outbound naar Coltishall. Donderdags vliegen zij een 3V2 tegen de Jaguars van 41 Sqn RAF. Ze winnen uiteraard…Tien sorties op donderdag.

Nul sorties op vrijdag. De geplande 2V2 tegen 32TFS Soesterberg wordt door de Amerikanen gecanceld, dan verdoen we de dag met wat korte briefings in het kader van de Ground Training. Law is toevallig ziek. We bereiden ons voor op de move naar 311 squadron, vanaf de 12e gaan we gedurende de Tacpol periode vanuit de SPBF 311 opereren.

We sluiten de dag af met de medaille uitreiking van Willy Vossen, ondanks zijn overplaatsing naar het LB squadron, heeft hij toch te kennen gegeven de receptie te houden in onze crewroom. Vandaar

12-16 oktober 1987

We stormen 311 squadron binnen; we nemen de bunker over. Letterlijk, want 311 heeft slechts drie vliegers ter plekke, wij zijn met een man of tien. De samenwerking tussen de squadrons loopt voorbeeldig, ondanks het feit dat we slechts een telefoontoestel ter beschikking hebben. Initieel zitten we in de Ops-ruimte, maar dat is daar zo klein, dat we maar een Nav tafel toe-eigenen. Ze hebben in de crewroom daar een kruk met een alarm, en de meesten van ons trappen, of liever gezegd, zitten erop. In ons squadron gebouw zit onderhand het voltallige Tacpol gebeuren.

Het weekeind hiervoor zijn alle toestellen teruggekeerd uit Goose Bay, schijnt het met hindernissen. Glider en Hoss van 311 moesten een nachtje extra blijven, omdat de kist van 311 wat mankementen had, namelijk geen six greens. Het probleem was dat een 5 ampere C/B gepopt was, terwijl dit een van 20 ampere had moeten zijn. Normaal is dit geen probleem, maar de battery heater zit ook over deze C/B, en als het koud is gaat deze werken, ja, en dan popt ie als je ook de boosterpumps aanzet. En omdat het donker was konden ze de gepopte circuit breaker niet zien. Ooit van een zaklantaarn gehoord…?

We zien Libra, voor diegenen die niet weten wie dat is, het is de tweede vluchtcommandant 306 squadron, de kapitein Toon van der Heiden, we zien Toon dus weer eens op het squadron, niet erg lang, hij moet via de tandarts en personeel naar Fürstenfeldbruck voor een Flight Safety cursus, en we hopen hem weer terug te zien na 15 november. Daag Toon.

Scar en Shippygaan naar Engeland, Lakenheath, in het kader van exercise Priory. Lange trippen over zee, met een pass over Spade Adam. Ze moeten de volgende dag alweer terug, omdat we kisten nodig hebben voor Tacpol. Ja, we hebben momenteel weer weinig inzetbare training-aids, niet zozeer een tekort aan serviceable air frames, maar veel technisch personeel is met verlof.

We vliegen een leuke 2v2 tegen F-15 van Eglin, Florida, die zijn op exchange op Lahr.

Schoorvoetend worden weer wat mensen night current gemaakt met een dualtje die dinsdags tweemaal vliegt. Outbounds en cross servicing deze week, Liner en Birdie naar Leek voor Ample Gain. Kojak voor zijn maandelijkse overnight op Soesterberg. Scar en Shippy
naar Lakenheath voor Priory. Wat niet meer mag is outbound naar Valencia. Waarom, geen idee.

19-23 oktober 1987

Belker zit alweer om half acht op maandag in de simulator, ILS approaches te …. oefenen voor zin aanstaande simulator test voor de KLM. Je ziet hem rondstappen met complete ILS/NDB naderingen, timed turns, procedure turns, en alles op de ADI en zonder flight director.

C-CTL vliegt in een van zijn vliegtuigen mee in het kader van Tacpol. Op maandag vliegen we 7 sorties inclusief de Tacpollers. Chevy gaat naar Laarbruch voor Ample Gain. Dinsdag gaan er weer twee mannen Ample Gaine (lees shoppen) op Gütersloh, namelijk Liner en Shippy.

Woensdag houden we een bierplaat. Deze loopt niet uit de hand. Er zijn geen ruiten door de brandweer ingeblazen met 8 atmosfeer waterdruk, en het R-4tje is niet drie keer in de fik gestoken, en er zeker geen dame was van dubieuze afkomst en afmetingen ontkleed in de crewroom. Er zijn foto’s, maar die krijgt U niet te zien.

De grootste paniek onder het managementteam brak uit toen allerlei generaals op 306 zouden komen voor een bezoek aan Tacpol. Maar hun paniek was ongegrond, want door de onovertroffen inzet van ons personeel was om acht uur de bar weer schoon, nieuwe ruiten geplaatst en de computer uitgelekt en gedroogd.

Ja, er schijnt wat water her en der door het gebouw gedruppeld te hebben.

De dag daarna krijgt uitgerekend Scar een ground abort. Insiders zegt dit genoeg.

Wel wordt nu als laatste squadron vlieger Gonzo uitgecheckt op air-to-air refueling.

Harley moet wat zaken regelen op Leeuwarden, en doet dit met het snelste dienstvoertuig dat er is, namelijk een F-16…

DGW&T constateert dat er nieuwe ruiten geplaats waren. Dat kon niet, volgens hun, dat moest via de officiële kanalen. O, en hoelang duurt zoiets dan? Nou, ongeveer een week of twee, drie. 0, en intussen moeten we dan in de kou zitten. Ja, daar hadden ze geen antwoord op. Maar het kon echt niet. Eikels. Sukkels.

Het is mij ter ore gekomen dat de basis commandant zich echt overal mee bemoeit. Ik neem aan dat hij dan ook dit boek onder ogen krijgt. Nou, dat mag, maar Bike, je moet niet te veel mensen hun declaraties en aanvragen dienstreis veranderen, cq. schrappen. Nu kunnen Bennie en Marijke niet mee met Boy de Deugd voor een leuk snoepreisje, eh, sorry, oriëntatie bezoek naar Vogelsang range in de Ardennen.

CVD vond de bierplaat wel/niet/een beetje/niet echt leuk. (in die volgorde)

Sleeper wordt op 21 oktober voor de derde maal vader van een dochter.

Op de foto, een F-104 bij een autosloper langs de E17, Kortrijk-Antwerpen. Het is de FX-79, deze werd in 1973 gebruikt door het Silvers demoteam.

26-30 oktober 1987

De laatste week van Tacpol. We beginnen maandag met AWX-en omdat het weer overal knudde is. Het begint vervelend te worden op 311, we snakken naar ons eigen squadron. Maar volgende week gaan we alweer naar De Peel, voor een periode van twee weken, inclusief de aanstaande oefening Maxibook. We zien zelfs Libra weer eens op het smaldeel rondwaren, hij weet een tripje te regelen in een dual en is weer uitgecheckt, want hij was niet meer current! En gelijk weer af naar Fursty, dat is te zeggen, zodra ze uit de mist gaan, want de gehele maandag was het daar niet meer dan 100 meter zicht. Het lukt hem op woensdag pas. Chevy vliegt de dual terug.

We krijgen een uitnodiging van 314 squadron voor hun bierplaat. Alleen 306 is uitgenodigd. Heeft iets te maken met de gezellige happening van vorige week… Glider en Birdie gaan crossen en Ronnen op Abingdon, Engeland, lees London is the place for me, London, tiedoeliedoedie…

Diezelfde week wordt er in de crewroom weer een feestje gehouden, ditmaal ter ere van de goede afloop van oefening Tacpol 87-2.

Ditmaal was de dame geen Israëlisch maar een Ghanese zwarte negerin. Oewat leuk toch, oewat zwoe-art oewas

Doppie, onze verloren zoon, keert terug uit het hoge noorden, we zijn een FWIT wapen instructeur rijker. Nu alleen effe operationeel worden.

Liner krijgt een nieuwe microfoon in zijn masker, dit voor een try-out, want volgens de verkeersleiding is Liner het slechtst te verstaan van iedereen.

Burp zit zich te verheugen op zijn dienstreis naar Florida, we zien hem over een dag of tien weer terug met hopelijk interessant nieuws over het recce gebeuren in de nabije toekomst.

Inmiddels is er ook een commissie 35-jarig bestaan in leven geroepen, om in grote lijnen de opzet van ons aankomend jubileum te gaan plannen. In ieder geval komt er een mooie badge en een boek uit.

2-6 november 1987

We beginnen deze maand met de bevorderden te noemen; bevorderd tot kapitein zijn de heren piloten Glider, Sleeper, Birdie en Shippy. Vaneen luitenants regiem is tegenwoordig geen sprake meer, we verzuipen in de kapiteins. We hebben nu drie majoors, negen kapiteins en slechts acht eerste luitenanten als deel makende van de vliegers op 306. Maar deze onbalans zal spoedig, en wel binnen een half jaar, verdwenen zijn. Op de nominatie om te verdwijnen zijn de kapiteins Grin (HKO), Liner (VUT), Glider, Sleeper en Birdie (RLS), de luiten Champ (VIO/TCA), Higgins (is al naar LWD) en de squadron leader Law (Back home).

En een replacement, die deze week zijn neus laat zien, namelijk de nieuwe exchange vlieger van de RAF Howard Davies. Nog geen tactical. Komt nog wel. Hij moet nog eerst naar de OAF-16 op Twenthe en naar Leeuwarden, waar hij de TCA moet doorlopen, met als instructeurs o.a. Champ en Higgins (steun)…

Goed, we vangen november aan met een move naar De Peel, in verband met de oefening Maxibook, die volgende week gehouden wordt. We ferrien acht kisten over via tussenlandingen op Eindhoven (4); Laarbruch (2) en Gütersloh (2); en nog eens twee kratten gaan direct over, zodat we de dinsdag met tien kisten kunnen beginnen op de Peel. Uiteraard is de OMIS daar kapot, en wordt waarschijnlijk pas na de oefening gerepareerd, dus gaat alles daar weer zoals vroeger, via de telefoon. Zeven sorties op dinsdag, 12 sorties op woensdag, 14 op donderdag en 13 op vrijdag. U ziet, weinig interessants deze week; vrijdag vliegen alle kisten, nou ja, bijna alle kisten, weer terug naar Volkel, ditmaal via Leek (2); Florennes (1) en de rest direct. Al de hele week gaat de CR gebukt onder een enorm zwaar hogedruk gebied van bijna 1042 millibaar, met als resultaat een cloud top van 2000 voet, met slechts beperkt navigabel weer. Toch kunnen we veel sorties vliegen door dat de SAPP/FAPP van de Peel niet in is, en kunnen we lekker Special VFR d’r in en d’r uit. Daag sukkels van Volkel…

Glider probeert een IF-test af te nemen van Law, ze hebben de grootste moeite om een PAR te krijgen, de VVA denkt met U mee: Do you have GCA at Volkel? Affirmative. Roger, request a GCA approach then. Well, we have GCA, but no PAR. Oh, well, who has a PAR then? Ah, Soesterberg. Roger, request a PD to Soesterberg. Roger, what are your intentions there? A PAR of course? And then you are going to De Peel, correct? Negative, we are going to Volkel. Oh, roger, first a low approach at Volkel and then to de Peel… Negative, we are landing at Volkel. Roger, then first to de Peel and then to Volkel. Negative, negative, proceeding for landing at Volkel. You are not going to de Peel, then. Affirmative, but that will be on mondav…Jeetie, meedenkende verkeers-

Op dinsdag 10 november is na een plotselinge ernstige ziekte onze chef MFPU, de adjudant Joop Waardenburg overleden. Dit plotsklaps uit ons midden verdwijnen van Ome Joop komt als een harde klap voor zijn familie, zijn vrienden en collegae, zijn squadron en “zijn” MFPU, dat in de loop der jaren geheel gevormd was naar zijn wijze en maatstaven; een goed draaiende machine.

Joop, het squadron zal je missen, ouwe brombeer…

9-13 november 1987

Op maandag vindt de truc van vorige week wederom plaats, en masse vertrekken de kisten naar De Peel, zij het ditmaal niet via buitenlandse luchthavens (alles red-red) maar direct via de bekende AWX sleuf of via een knoksortie. Dinsdag ‘s ochtends is het toevallig oefen alarm, bedankt Ben. Wel is binnen no-time het voltallige personeel aanwezig op De Peel. Je kunt zo lekker doorscheuren ‘s ochtends om zes uur.

De zeventig procent halen we nooit never jamais, want we hebben maar tien kisten op De Peel. Wel wordt er maximaal gehakt. Ook de komende twee dagen, tijdens Maxibook wordt er veel gevlogen, velen onder ons vliegen drie sorties per dag. De dual wordt ook veel ingezet, allereerst voor het afwerken van de achterstallige IF-tests, alsmede twee tripjes voor Howard Davies, die zijn allereerste F-16 uurtjes hakte bij zijn eigen toekomstige squadron. Hij heeft in die twee sorties het hele astrale takenpakket van 306 meegemaakt; knokken op 35000 voet, aerobatics, negen G, two ship low-level recce en als bonus een ongelofelijke battle of Peheim, ditmaal werden echt alle records vernietigd, never in so small an area of airspace were so many engaged with as many…

In de gauwigheid: Vijf RF-16s, twee F-16Cs, vier Belgische F-16s, een Mirage, een stuk of zes Tornados, vier FGR-2s, Alpha jets, wat A-1Os en een F-16B met Glider en Howard. En dat allemaal op vrijdagmiddag met een heel laag zonnetje binnen 10 mijl van de paal van Peheim…

De oefening: Gonzo gaat als een gek tekeer als hij niet airborne komt vanwege een UXO. Jake mag niet airborne van de verkeersleiding omdat-ie geen flightplan ingediend had. Champ en Glider mogen niet landen vanwege een air-attack en diverten naar Eindhoven. Belker staat een half uur op de kop 06 met een gesimuleerd ingeklapt neuswiel en een glazig kijkende brandweer op 15 meter afstand die echt niet meer weet wat ze moeten doen. Law en Toto halen nog twee kisten op vanaf Volkel. 28 sorties op de eerste dag en 23 op de tweede dag. Chevy heeft een Chevy, en Pollo ook en negen man zijn weer current night, ditmaal op De Peel.

Vrijdags vliegen alle tien de kisten weer terug naar Volkel. Sorry, fout, negen kisten vliegen op donderdag middag terug naar Volkel, de laatste en tiende kist wordt na reparaties op vrijdag door gastvlieger in spe Grin teruggevlogen, de rest van het squadron gaat opruimen en de spullen in orde brengen, want na een oefening is het altijd wel een puinhoop. Vrijdag iedereen vroeg af.

Op zaterdag wordt Joop Waardenburg begraven…

16-20 november 1987

Deze week zien we iedere dag een of meer piloten in plonspak rondlopen, ze gaan naar Vlieland om daar platen te maken van het “impact-pattern” van allerhande clusterbommen, afgeworpen door ene Thomas Bakker en ene Eduard von Kief.

Juffrouw Frederique Waakop Reijers (de torenbloem van De Peel) mag meevliegen in een F-16B, bestuurd door Pollo zelf. Het is een cleane bak die naar Gilze moet voor een of andere modificatie. Er wordt die avond voor de laatste maal dit jaar nachtgevlogen, driemaal FRG. Deze dinsdag vliegen we overigens 21 sorties. Op woensdag wordt ons aller Gonzo gechased door Sleeper om te bezien of hij LCR kan worden. De trip leidt door de Belgische Ardennen, want West-Duitsland is heute geschlossen. Hij wordt gebounsed door twee andere kisten, maar dit brengt Gonzo niet van z’n stuk. Behalve een targetje, maar Sleeper heet niet voor niks Sinterklaas, dus is Gonzo vanaf nu Limited Combat Ready.

Op donderdag loopt er een frontje over West-Europa, het zit dicht tot 35000 voet, maar we gaan toch met vier kisten naar de tanker, IFR refueling op 34000 voet. Dat is overigens alles wat we die dag vliegen. Gelukkig is het vrijdag beter weer, en kunnen we 14 sorties produceren. Doppie is niet meer bij de levenden, hij is op donderdag met eigen vervoer naar Beauvechain gegaan voor een FWIT “reünie” (samen gezellig zuipen) en is vrijdag zielig en ziek thuis.

P.S., wel eventjes veertien sorties RECCE, de middagwave wordt gevlogen als Trip of the Day, met twee TOT’s en twee kleine bruggetjes, waarvan een op 500m van de ADIZ. Bonus gaat naar Grin, die weet een bruggetje te filmen en slechts een frame te gebruiken hiervoor. De resultaten zijn goed te noemen, iedereen op TOT (de timing was plus of min een minuut) en iedereen goede visreps. Liner (niet operationeel)

23 – 27 november 1987

Doppie is weer weg, naar Oberammergau voor een periode van twee weken, zo wordt onze derde vluchtcommandant nooit Ops.

Kojak, onze gastvlieger uit Soesterberg, zorgt ervoor dat hij met een RF van ons de 25000ste cross-servicer is op zijn eigen veld. Ook dit lukt (uiteraard) Ondanks het hele rotte weer deze week, weten we nog aardig wat sorties te produceren. Ook wat out bounds, Grin en Champ gaan hamburgers eten op Hahn.
En op de laatste dag van de week hebben Liner en Chevy de eer om de BDL van de Zweedse Luchtmacht te mogen escorteren, tezamen met twee NF-5jes (U weet wel, die weggeefdingen)

30 november 1987

Deze maandag, de laatste dag van november, wordt maximaal gevlogen, voordat de minimaal sortie generation rate van december effectief wordt (vier kisten per wave) Toto vliegt een 3V2 (voor Deci).

1-4 december 1987

Vooruit, mannen, de broekriem aanhalen. Zoals beloofd staan er vier kisten per wave klaar op de lijn, maximaal 8 sorties per dag dus tot het eind van het jaar. Theoretisch levert dit dan nog altijd 18×8 sorties op, maar die ballon gaat niet op, want we gaan minstens twee dagen per week besteden aan ground training, excursies, etc. We beginnen deze week al met een verplichte excursie naar de Genie van de landmacht. Glider had er echt zin in, hij mag volgende keer weer mee op zo’n verplicht nummer. De excursie op zich, afgezien van de kou, was best interessant, vooral de demonstratie van de duikers was indrukwekkend. Echte waterratten, die mannen.

Toto is zich aan het voorbereiden voor zijn cursus op Decimomannu, helaas heeft zijn vliegmachine er geen zin in, wederom komt de J-643 niet op de lijn. Misschien ligt het aan Toto zelf, want de dag daarop vliegt gastvlieger Bay Wouters wel met die kist rond! Maar ‘t ding gaat weer stuk, dus mag Toto gaan knokken met de 641. Liner en Gonzo gaan naar Hahn, Gonzo koopt daar van het wisselgeld van zijn stereo installatie twee enorme geluidsboxen.

O, ja woensdag ging de toeter, het was oefening Active Edge, en opeens hadden we 13 serviceable kisten!

Op 4 december mogen wij de goedheiligman ontvangen in de crewroom. Wederom was de commandant afwezig, maar de plaatsvervanger nam het eventjes over. Traditiegetrouw arriveerde de sint weer met een buitenissig vervoermiddel, dit jaar was het een zweefvliegtuig type Go-4. Met een vlekkeloze landing en een uitloop van hooguit 50 meter stond het ding stil, precies voor het squadron. Niet alleen de kindjes van de crewroom leden werden verblijd met presentjes, ook sommige leden van het squadron kregen een aandenken, Grin kreeg een Wing Ops bril, Jaap Smeets kreeg een voorbeeld hoe een verlof/VROB ingediend dient te worden, Howard Davies, onze nieuwe Brit, krijgt een Nederlands lees en leerboekje.

Trouwens, van de pieten bleek dit jaar van klein en tenger formaat, en zei ook niet veel. Had kennelijk de baard nog niet in zijn/haar keel.

Ja, dat van de Britten gaat niet door. Het had trouwens weinig gescheeld, enkele RAF vliegers hadden hun “notice to leave” al op zak, en waren al aan het uitboeken. Ze werden zogezegd met een voet op de vliegtuigtrap gerecalled. Wij passen ons geheel aan, en willen ook geen Britse vliegers meer (op Ops).

7-11 december 1987

Maandag de hele dag ground training, de enigen die vliegen zijn Harley en Ernie. We hebben een travel pod. Hoi,hoi, en nu maximaal drank halen.

De limieten zijn ook aardig opgeschroefd, iemand op Leeuwarden heeft er 8 G mee weten te trekken. De officiële limieten zijn 450 knopen, Mach .9 en 3 G

Dinsdag: OPS DAG! Hakken dus, en wel de voile acht sorties. Doppie en Shippy proberen de travel pod uit op Söllingen. Hij doet het.

Leuke anekdote: Onze sporthut wordt een project Cadildo voor sportaccommodatie VKL/DP

We zijn uitgenodigd door 312 squadron voor een verbroederingsborrel, zij willen blijkbaar hun vlag toch terug en hebben onze giraf gegijzeld en die bijna ge-BBQ ‘d.

Woensdag, Chevy heeft een Chevy, en Be ook. Grin probeert ook de travel pod uit op Gütersloh. Liner en hakbeest Law gaan naar Lossiemouth overnight (zonder travel pod) Jammer voor Grin, zijn tripje wordt gecanceld. Ach, bladvulling…

Danielle mag ook meevliegen, helaas in een NF-5, maar ja, dat gaat ook redelijk hard. Grin maakt hier plaatjes (platen) van. Dubbel feest, want ze heeft ook haar rijbewijs gehaald.

Donderdag: 7 sorties, een maintenance scrub voor Champ. Pokkenwerk. Glider naar Leek, en Law en Liner RTB.

Vrijdag, BHC Ja, echt waar, iedereen (bijna) allemaal naar de range van Volkel schieten met pistool en UZI. Door dit gebeuren te rekken, hoeven we niet met dat domme gasmasker te spelen. Daarna gezellig lunchen in de mess, wat theorie lesjes (weer de Sabre-dance, die kunnen we nu wel hardop dromen) en ter afsluiting een pilsje plus een prijsuitreiking voor de beste schut(s)ter. Pistool: Liner; UZI: Lub

Beste vrouwelijke schutter, alle categorieën: Danielle (Bloemetje) Enige vrouwelijke schutter, überhaupt: Danielle…

14 -18 december 1987

Slecht weer, dus naar boven, knokken. By the way, Toto zit dus in sunny Sardinië, te genieten van buitenaardse temperaturen (20 klein nulletje grote C) en leuke tripje 1v1,2v1, 2v2, 2vmore, morevmaneymore, and much more against some.

We zouden naar Bavaria gaan, alleen onze CVB wilde ons toespreken omtrent de maatregelen die de staatsecretaris Defensie heeft verzonnen om de vliegerproblematiek uit de wereld te helpen. Nou, dat had-ie gedacht. De briefing duurde een uur, de discussie daarop nog eens een half uurtje meer. De volgende dag zou de brief in de tweede kamer behandeld worden, velen vonden dit een kans om erbij te zijn, om te zien hoe dat in zijn werk gaat, en tevens om als stil protest erbij aanwezig te zijn. Pacman vliegt naar Gütersloh en probeert de travelpod uit. Vol geladen keert hij terug.

De CVD heeft bepaald dat we deze maand twee man/vrouw mogen laten meevliegen in een F-16B. De lootjes werden onderverdeeld bij de TD en bij Intell en als eerste mag Guus Koninx van de lijn mee. Helaas is het weer dermate k.. dat we niet een low-level tripje kunnen waarmaken, alleen bij Nörvenich bevond zich een miniatuur fohn-gat en werd er wat heen en weer gevlogen in de mini-LFA, plus wat raak en ga’s op de piste van EDNN. Toch was Guus sportief en zei dat hij het leuk vond. De dag erop mocht Lub mee. Helaas geen demo line-search, maar wel in de wolken (letterlijk en figuurlijk) en een bezoekje aan de tanker, een KC-10 ditmaal.

Birdie en Chevy gaan naar Laarbruch, en showen daar hun allernieuwste name tags, die Russische, U weet wel. Chevy had overigens een Chevy bij het starten hier (JFS Start 2 misstart), maar de TD had medelijden met hem, en een reservekist was abrupt geregeld. Eventjes zag het ernaar uit dat ook deze het zou laten afweten op Laarbruch, er drupte nogal wat peut uit een van de luiken tussen de ventral fins. Gelukkig was dit niks bijzonders, en kon de terugtocht via de tanker aanvaard worden.

Des middags werd er bij de TD de traditionele kerstborrel gehouden, waarbij er teruggeblikt werd op 1987. Tacpol, Goose Bay, Kreta, Priory, Recce Meet, Central Enterprise waren enkele hoogtepunten van het verlopen jaar. We kenden ook twee dieptepunten, het heengaan van Peer Vossen en Joop Waardenburg.

Chevy kreeg een presentje aangeboden door de TD, een apparaat waarmee je kon recce-en zonder door ground aborts gehinderd te worden. Gelukkig, zo zei Henk Corporaal, gaat de ratio van Ground aborts nu drastisch dalen (306 had 50% van de G/As in “87) daar Theo per augustus 88 overgeplaatst wordt naar Leeuwarden. Nee, Chevy, dit zijn niet mijn woorden, nee, niet slaan Chevy…

De laatste dag van de week wordt op de grond doorrgabv’i.•;=.!,, •/ ‘.•.•-. .” . • Sorry, lezers, het lint is op, wat ik wilde memoreren is het feit dat Toto de cursus succesvol heeft afgesloten (hij heeft alle sorties gevlogen, en heeft de 641 in een stuk teruggebracht) en weet de kist onder erbarmelijke omstandigheden (voor hem, dus, altijd blue gewend bij 23 klein nulletje grote C) weer op Nederlandse bodem te zetten.

21-24 december 1987

DE laatste week van het jaar, begint met maandag door geen gebruik te maken van de voorradige F-16s in verband met de abominabel slechte weersomstandigheden. Komt nog bij dat de PAR US is, dus kunnen we ons gaan voorbereiden op de kerstborrel die maandagmiddag gehouden wordt.

Ik heb geen zin meer om te typen dit jaar, het programma voor de rest van de week is als volgt, dinsdag, misschien vliegen. Woensdag, ook misschien vliegen, en donderdag, zeker niet vliegen in verband met een PTT-dag.

Rest mij U nog prettige feestdagen toe te wensen en alvast een goed begin voor 1988.

Uw dagboekschrijver Birdie.