Dagboek 1988
Beste Wensen Beste Wensen Beste Wensen Beste Wensen Beste Wensen Beste wensen Beste wensen Beste wensen
Het is 1988, een gelukkig nieuw jaar toegewenst, en, in navolging van het vorige jaar een veilig jaar, met veel vlieguren en manny, many happy landings.
Dat 1988 een druk en beslissend jaar wordt, is iedereen terdege bewust. Op de eerste plaats viert het squadron dit jaar haar 35-jarig bestaan, er wordt veel werk aan besteed, en de eerste resultaten worden spoedig verwacht, in de vorm van een speciale jubileum badge alsmede verscheidenen stickers. Ook het dagboek heeft een feestelijk tintje, zoals het kopje duidelijk laat zien. Wat ons ook nog meer te wachten staat is het alom bekende verschijnsel dat bekend staat onder de naam uitloop naar de burgermaatschappij. Vier vliegers gaan de dienst uit in 88. Onze Engelsman gaat ook weer terug naar het eiland, maar daarvoor in de plaatst, komt een nieuwe, dus dat maakt niet veel uit.
Twee man gaan richting TCA, waarvan een al in januari. En geen nieuwe mensen voorlopig. Druk wordt het vooral in de oefenkalender; Goose Bay in april, Red Flag in augustus, Decimomannu in augustus, de TAM’88 in Söllingen, Tacpol, Concreet, Taceval, Priory, Datex, Janex, Ukadex, Blue Moon, Cold Fire, Central Enterprise en geen, ik herhaal, géén rotatie.
Even voorstellen; uw schrijver is wederom Birdie, oftewel kap. Robert-Jan Willekens. Ik doe het nog een maand of drie, en dan zal echt iemand anders de geschiedschrijving bij moeten gaan houden. Traditie getrouw volgt de indeling van het squadron.
Commandant 306: Majoor Derk Radstake
Ops Officier: Kapitein René Arns
Vlucht 1: Law, Birdie, Champ, Pollo en Jake
Vlucht 2: Libra, Sleeper, Laser, Chevy, Scar, Toto en Shippy
Vlucht 3: Doppie, Liner, Glider, Belker, Murdock, Higgens en Gonzo 2
Intell Sectie 306:
Elt. Roel Berghuis
Tlt. Eric Jeurissen
Sgt 1 Lub Gringhuis
Sgt.1 Fred van Heulen
Sgt.1 Joep Schouren
Sgt.1 Maarten de Zwart
Sgt Marc Burgs
Sgt.1 Peter Vissenberg
Klp.1 Erik van Schijndel
ARLO Sectie 306:
Majoor Boy de Deugd
Vdg. Niek Meere
Ops:
SM Marijke Cornelisse
Kpl 1 David Derksen
Chauffeurs:
Kpl.1 Rob de Jager
Kpl. Andre van der Sluis.
Navigatie Sectie 306:
SM Bennie Cath
Sld. Edwin Vermeulen
Sld. Geert-Jan vd Eijnden
Sld. Frank van de Wetering
Sld. Benito vd Nieuwenhoven
Bar:
Sld. John den Ouden
Para:
Sgt.1 Karel Verhees
HID:
Sgt 1 Chris Verkaart
Officier toegevoegd:
Danielle Naber
Lt. Adjudant:
Jacques Smeets
Meteo:
SM Willem vd Biggelaar
Sgt.1 Hans Smeets
Sgt.1 Frans Pluym
Het dagboek begint in juni, wel is er een verslag van mei 306 zat toen in Goose Bay.
Dat kunt u lezen op de Pagina Dagboeken diversen.
3 juni 1988
Terugvlucht van het derde Det. G.B. Niets bijzonders.
Na een dagje relaxen de “hele” zooi weer aan het werk en meteen door naar de Peel. Met behulp van wat ouden van dagen (ook wel gastvliegers genoemd) staat de vloot op het veld. Wel geteld staan er dan vijf op de Peel, maar dat is meer dan we kunnen bemannen. Vrijdag was het veld gesloten wegens gebrek aan belangstelling van de piloten, voor die laatste twee gekken kon men geen vliegveld openhouden. Geen bericht gehad van het vierde detachement G.B., goed bericht.
Donderdag opening van de Wrat aan de bunker 550. Dit is de aanbouw van de genoemde bunkers wat moet staan voor…………
Het geheel werd onder gepast ceremonieel (dit kun je gerust aan onze Cdt overlaten want die weet zelfs van de opening van een nieuw muizenhol iets feestelijk te maken) geopend met een fles goedkope champagne.
Daarna de social op de Peel.
Orpheus foto van de crash van een RF-4 op 19 juni bij Leck.
20-25 juni 1988
Een rustig weekje, voor zover bekend bij de schrijver, het geheel werd afgesloten met een crew room party op vrijdag avond. Er verschenen hier niet de helft van het aantal verwachte mensen (de honden hebben weer goed voer gehad) of is net een voorproef je van wat gaat komen?
Een aantal nieuwe mensen werden ingedronken met het bekende stierensnot; Ben Moes (navigatie), Jan (Tinus) Klaassen (ARO) en Howard Davies (stroaljagerpiloot) en bijbehorende vrouwen wat Ben Moes een pakkerd van Dirk Radstake opleverde. In andere Luchtmachten wordt zoiets krijgstuchtelijk afgedaan. Afscheid was er van Glider, Birdie en Sleeper die met een barbecue werden opgescheept.
Dinsdag was er basisalarm. Aan deze luchtmacht kun je zoiets rustig overlaten, binnen een uur nadat ieder is op komen draven, weten ze er al een puinhoop van te maken. Law als basiscommandant naar de Peel. Burp moet boodschappen doen van Burpia en gaat met VROB naar huis terug. Deze dag was er ook zeedinghy drill gepland voor Limey en ongeveer 12 andere vliegers van de basis, dus deze alsnog naar Gilze-Rijen. Oeps probleem Law weer basiscommandant af en gereïncarneerd als commandant 306.
Scar als persoonlijk piloot van C-CTL Vendrig die met spoed naar Karup moest. Eerst naar Soesterberg terug om het vergeten DT van de baas op te halen. Airborne van SSB wilde het gear niet geheel in, waarna ze weer naar Volkel afdropen. Nieuwe dual, vlug ombouwen, want we waren nog steeds in een oefening, en alsnog in Karup geland.
Tot slot donderdag een korpsdiner met als main menu: Luns. Jawel, de voormalige minister van buitenlandse zaken en secretaris-generaal van de NAVO verlaagde zich tot ons niveau. Een boeiend spreker met wat overgebleven perversiteiten uit de oorlog; vrouwen in uniform.
Bike zal de tandarts aan Luns voorstellen die alleen maar oog heeft voor de naast de tandarts staande Piggy, welke onder zwaar vuur kwam van de oude die alleen slepend weer door Bike naar de tafel kon worden gebracht.
1 juli 1988
De grote week voor de luchtmacht; 75 jaar bestaan.
Ons aller smaldeel was sterk vertegenwoordigd op Deelen om daar gedurende een week voor Jan en alleman acte de préséance te geven, en tevens wat schelpen te verdienen voor de reünie in september. En dit lukte wel redelijk een omzet van
f 12000,00 voor Cath en discipelen. Iedere dag moest er ook een vlieger naar Deelen. Scar was niet echt enthousiast maar moest kiezen of Deelen. Het werd Deelen en woedend.
Gelukkig was er ook weer de wedstrijd voor de meest idiote vraag. Belker kreeg net hypothetische geval voor zijn neus of een F-16 in staat was vanaf 700000 feet een raket naar de maan te sturen. Belker na lang nadenken (we kennen hem) kwam niet verder dan wat gestamel geheel overbluft door deze nieuwe dreiging die van de F-16 uitging.
Handig voor een conflict met het maanmannetje. Shippy werd gevraagd een uitstrijkje van een F-16 te maken, en werd een servetje overhandigd waarna wat roet uit de uitlaat werd gehaald. Tenslotte weer Scar, een aardig mannetje komt op hem af en zegt; deze is wel kleiner dan een F-16 hé. Scar; Ja ja. Mannetje; wat is dit dan Scar; DIT IS EEN F-16
Het is nog bekend wanneer het aardige mannetje weer uit het ziekenhuis kan worden ontslagen.
Als klapstuk van de hele week was er zaterdag de airshow. En het werd een behoorlijke uitsmijter. De hele luchtmacht in touw voor een 75 shipper gecombineerd met wat marginale weerscondities. Alle ingrediënten voor een puinhoop waren aanwezig en jawel Murphy sloeg weer toe; twee formaties van acht presteren het door elkaar heen te vliegen zonder elkaar te raken. Na afloop waren er wat verhitte debriefings, (dit is erg aardig gezegd!)
8 juli 1988
Het grote bezoek van de kumtuetef (C-2ATAF). Er wordt op aanraden van kumvliegbasis een typisch 306 tripje in elkaar gespijkerd: een 4-ship recce flight.
Law in de lead van zijn toekomstige baas, die volgens de bedankbrief niet kon wachten om hem op zijn staf te zien zitten. Limey (major Brown Arms) die tenslotte ook KMA”er is moet ook aan zijn carrière denken en sleurt het mannetje zelf rond achter in de dual. Scar had zich verslapen en als bedankje daarvoor mocht hij Bike leiden als C en D. Het mannetje had overigens niet eens in een vliegtuig hoeven vliegen want zijn wenkbrauwen waren van dusdanige kwaliteit dat een B-52 er makkelijk op airborne had kunnen komen. Scar ziet het lijk wel drijven en besluit tot een ground abort. De bedankbrief spreekt boekdelen maar het is goed dat er tijdens de briefing een fotograaf aanwezig was anders had men wel eens een wat andere gedachte kunnen hebben.
De rest van de week was het vermelden niet eens waard.
15 juli 1988
Zes vliegers is niet veel maar we moeten het er wel mee doen deze week. Law en Poule naar Rimini voor een overnight. Milano over de rooie “do you know this is dangerous!” (Zo erg was het nu ook weer niet)
Piggy is ook op dreef. Ik wil een kleintje. Ik wil een kind van Ezau. Voor de goede orde: een kleintje pils en Ezau is de hond van Poule die puppy’s heeft.
18-22 juli 1988
Deze week hebben we Law eindelijk door. Nadat Limey en Burp beide op vakantie zijn ziet hij zijn kans schoon probeert op de meest listige wijze aan meer vlieguren komen. Hier volgt een lijst met gepleegde delicten van boven genoemde recidivist;
Vrijwillig chasepilot willen spelen.
Zelf op OPS, dat helpt.
Malverseren met de uren staten.
Stiekem 1000 vol laten tanken.
Vaak air to air willen refuelen (en dan meer peut tanken dan ie voor geautoriseerd is)
Diverten voor any reason.
Landen ver beneden min fuels.
Snelheden op max endurance.
Vrijwillig weekends overnight zonder PPR van home-ops.
Anderen met verlof sturen.
Flying ops.
Woensdag begroeten we een nieuwe vlieger. Prime rechtstreeks van LWD. Afkomstig van 314, dus geen krediet. Zal alles geheel zelfstandig moeten doen.
Poule uw schrijver maakt zich waanzinnig populair bij de TD (erehagen en toejuichingen) door twee travelpods vol met drank uit Gütersloh voor hun naar Volkel te vliegen en bleek een financieel wonder door er zelf 207 D-marken bij in te schieten.
Law met Prime diverten naar Nörvenich wegens suspected bird in de buurt van Gibraltar.
Liner en Gonzo naar Villafranca (uneventful). Komen terug in een beest- van een donderbui, Liner wenst niet uit de kist komen en zegt alleen voor een beschuit kon ik eruit.
Scar en Piggy naar de kermis in Dortmund als gevolg een overstress bij Piggy (in de achtbaan nekkie verrekt) en Scar die de volgende dag een hek een spoonrest verslijt.
25-29 juli 1988
Veel mensen zijn verbrand terug van verlof. Toto (vuile simulant) ziet op de plaat dat hij niet vliegt, begint enorm met zijn voet te trekken en zegt dat hij in het weekend zijn enkel heeft verstuikt. Belt Kari (vriendin) op om hem op te laten halen, die gelooft het ook niet en weigert hem op te halen
Tenslotte werd Poule zo gek gevonden om hem weg te brengen en hem thuis ook nog naar boven te dragen zo dat hij met zijn PC kon spelen.
Woensdag Doppie en Chevy terug van Red Flag in Las Vegas. Niet echte grote verhalen behalve dat Dreamland een enorme aantrekkingskracht op Doppie had uit geoefend en alleen boven menselijke inspanningen hebben hem ervan kunnen weerhouden om er niet in te vliegen, iets wat een Amerikaanse F-4 piloot wel lukte en deze mocht spoorslags naar huis toe.
In de officiers mess een kleine food-fight met de US Marines wat Rotteveel niet kon waarderen. Doppie “om onbegrijpelijke redenen moesten wij ons gedragen”.
Afscheid 
werd er van Liner, Chevy Ten klont. De Deugd genomen. De Deugd gaat met pensioen, Liner eigenlijk ook wel maar doet er wat bij: Citation vliegen bij Martinair. Chevy via Eelde naar Leeuwarden om daar vlucht commandant bij 323 te worden. Als gebaar mocht Boy de Deugd achter bij Belker in de dual, en Chevy en Liner hun afscheidstripje. Iets waarvan de CVD niet van onder de indruk was waarna de toren opdracht gaf voor een break fullstop.
Wat ze er niet bij gezegd hadden was de hoogte en de richting van de break. Commentaar van Toto naar CVD; “gelukkig Cor dat er een dak op de combi zit anders had je gezien hoe laag dat hij zat”. Dat had hij helaas wel, dus na de landing was er stof genoeg (ook opgewaaid samen met die takken) om even in een kamertje apart een gesprekje te hebben. Gelukkig verpeste dit niet de sfeer en konden de mannen met een YP-408 ingehaald worden en na het nemen van een stormbaan met munitie (eieren) in de crewroom worden toegelaten. Waar ouwe Toon van der Heiden een passende toespraak (de hele middag op zitten zweten) wist uit te braken. Het werd nogal laat daarna, maar bere gezellig.
Grin besluit na afloop zijn nieuwe motor onder verhoogd promillage ook nog eens uit te proberen wat hem een bezoekje aan de MGD opleverde maar war erger was dat hij vrijdag alleen zijn callsign airborne hoorde gaan om de F084F naar Volkel te begeleiden: “Grinflight 1 to 5”. Bedankt Theo!
De Grieken 
oude 306’er over, een RF-84F keerde terug naar het oude nest en daarna door naar het luchtmacht museum. Woensdagochtend al zou de RF-84F op Volkel landen. Na de nodige problemen zoals klapbanden en FOD op runways via Grazzanise, Cameri en Ramstein pas vrijdag ochtend op Volkel.
Drie F-16’’s al een uur aan het holden dat ding is nog steeds niet airborne. De Amerikanen laten onder de meest verschrikkelijke bedreigingen van wingops net ouwe barrel alsnog gaan waarna de drie F-16’s op de laatste fumes het corpus alsnog kunnen intercepten.
Een Flyby van twee F-16’s een F-4 (navigatie en coms -platform voor de eighty-four en het feestnummer zelf. Een groots onthaal waarlijk de hele basis was uitgelopen om dit te zien. Een oldtimer (auto) was gecharterd voor een rondrit over de basis en natuurlijk de Ouzo. Dit sloeg zo in dat Doppie om vijf voor half vier al de tap opengooit en een halfuur later de hand aan zichzelf slaat en stamelt; “ik dacht dat het al bijna vijf uur was”.
Op de foto, Daan betrapt: roken op de flightline en Schuckman en zijn Flash.
Donderdag over de squadron omroep! ” wil iemand die ouwe schildpad (Toon) op zijn buik draaien zodat hij naar Ops kan kruipen om een out-brief te geven!”
5 augustus 1988
Belker en Shippy zouden naar Eggebeck om samen met de Plv basiscommandant van genoemde basis een tripje door de 0ostzee te vliegen. De plv. Cdt. is familie van Shippy, een verre “neef” zegt hij. We vragen ons af wart die in de oorlog heeft uitgevoerd. Helaas kon Belker niet, om dat het al naar Scandinavië rook en moest Shippy avondvliegen. Het reserveteam uit de kast en na veel trekken aan Ops konden Toto en Poule naar Eggebeck. Bij de post-flight op Eggebeck bleek er een delta pi indicator te zijn gepopt. Poule de volgende dag alleen met die Duitsers (een zware taak) door de Oostzee en werd rijkelijk beloond; niets gezien. Land op Skrydstrup om te soapen en zal weer naar Tote op Eggebeck die daar de hele dag jankend heeft rondgelopen, om hem te troosten en weer samen naar Flensburg te gaan. Boven Eggebeck vraagt de tower of hij genoeg fuel had om naar Volkel te gaan, en als dat het geval is dan maar naar Volkel te gaan. Law (jawel) zal Toto ophalen met de dual maar krijgt nu een ground abort op Eggebeck. God straft snel en rechtvaardig. Mag de avond door brengen in de smellies van Poule (want die zou Tote weer mee terug nemen. Vrijdag Jake als redder naar Eggebeck met een motormonteur (in plonspak, nice guy) in de back seat, en het frutje kwam weer terug naar Volkel, met natuurlijk Law in de front seat. Prime en Poule besloten tot een airfield attack op Eggebeck wat de toren de opmerking deed maken of Eggebeck door Volkel overgenomen werd.
Prime bij het uit taxiën piepend in de kist: “ik ben mijn kaart vergeten, wat nu?”
Scar weer in een van zijn buien en besluit dronken (dat zal dan 1 of 2 drankjes zijn, maar toch) te worden, van een van zijn hulkdrankjes. Deze maal was het een combinatie van Pisang Ambon en wat andere troep.
Weer avondvliegen, na een hele zware bevalling van het leidinggevend element op de basis of we het wel of met-zouden doen.
Oh ja is het al opgevallen dat Law de mentor is van beide nieuwe mannen.
Daan bestelt bij de SMV Falcontape i.p.v. Velcrotape. Een soort van vliegtuig mania of gewoon nog niet te lang in dienst?
15-19 augustus 1988
Pollo’s vraag: “Gonzo zou jij voor mij zolang even het dagboek bij willen houden: “Gonzo ‘s antwoord (de goedheid zelve):” natuurlijk Poule dat doe ik wel effe (die paar weekjes)
Polio grinnikend: “ik ga trouwens 5 maanden weg”
Gonzo: “Slik”
Met frisse moed begin ik aan de eerste week van deze 5 maanden met een Presentielijst op het Squadron: Aanwezig: Radstake, Arns, Somsen, Martens, Lorraine (tot sept), van Venrooy, van de Brekel.
DWIC: Muyrers, Brouwer, Kuiken, van Dop, Schepers.
EHLW: Kamperman en Eichelsheim. Verlof Davies. Ziek thuis v.d. Heiden.
Deze week dus net zoveel aanwezige vliegers als vliegtuigen m.a.w. een perfecte situatie. Zo moet de Luchtmacht leiding dit al jaren in de planning hebben.
De specials op vlieggebied deze week zijn de ICT- Runs ter voorbereiding voor TACPOL en 2 “Cleane Bakken” om in de TRA’s te knokken met 32nd Soesterberg.
Jake’s besluit om een foto te maken op lagere hoogte van de ICT mannen op De Peel dit wordt hem niet in dank afgenomen. Hij wordt vervangen voor TACPOL door Toto.
Toon v.d. Heijden komt voorlopig niet meer terug op het Squadron i.v.m. problemen met rug en nek. Misschien dat Toon helemaal niet meer terugkomt om te vliegen.
29 aug. 02 sept 1988
Veel vliegen voor weinig vliegers deze week.
Na een crash tijdens een vliegshow op Ramstein (51 doden) wordt besloten dat er deze week niet meer beneden 1500 voet in Duitsland wordt gevlogen, dus de hele NATO naar België.
Op 1 september plaatfeest dat deze keer niet uit de hand gelopen is. De tap ging namelijk om negen uur dicht.
5 – 9 sept 1988
Higgins weer terug op het Squadron na enkele maanden instructie op Leeuwarden en enkele weken vakantie. Beloning: Maandagochtend eerste simulator. (Higgins tegen Law:” Dit kun je niet menen”!) Maandag: Jake brengt ‘s middags een kist naar EHLW voor de DWIC om daarna met de Heli terug te komen. Het weer suckte na de landing zover in dat Leeuwarden alleen nog over de weg te bereiken was. Dus Jake richting Volkel per Combi.
Dinsdag: ‘s morgens + 100 m vis in mist en op het Squadron was het al niet veel beter vanwege totale stroomuitval.
High Brass Cowboys
Week 12 september 1988
Dit wordt zeer waarschijnlijk een van de meest dynamische weken in het bestaan van het 306 Sqn. De week waarin de Cdt Radstake het 35-jarig bestaan toelicht op KRO-televisie bij Brabant Perspectief en Ops. Off. Arns door de Radio uitzending. Honderden telefoontjes bezorgt op het Squadron van ex-leden die de reünie niet willen missen.
Onder het motto “is er leven na de reünie” gaan we vrolijk verder met dagboek-verslaggeving. Wij danken Marijke Cornelisse voor haar verhaal over de reünie en er volgt nog een fotosessie omtrent het hele gebeuren.
19-24 september 1988
Het is koudvuur (gelukkig wisten domme figuren als Dirk, Ruud en Marijke niet wat hier mee wordt bedoeld) dus het geeft niet. Maximale activiteit op de grond leverde onze P.I.’s na maanden stilzitten eindelijk weer ietwat operationele werklast op. Linesearches tot 50 km, volle cassettes, debriefs tot na zessen.
26-30 september 1988
Wij verwelkomen: “Papaleone” Eichelsheim weer terug op het smaldeel na een slopende tijd op EHLW. Hier kan hij weer volledig opleven in de Combat ready opleiding samen met onze import Engelsman Howard Davies en Arno Martens (ook wel CTR-buster genoemd).
Jake neemt Higgins mee naar Cervia.
3-8 oktober 1988
Twee baby-vliegers kijken de komende weken hun ogen uit. De junior reserveofficieren doen de 306-jocks weer denken aan hun jeugd, waren wij ooit zo jong? Is de veel gestelde vraag. Ze mogen meevliegen, spreken iedereen met meneer aan, en mogen zelfs overdag in een echte overall rondlopen (misschien een truc van DPKLu om het squadron 40% sterker te doen lijken).
Dirk Radstake is na zijn reünie beschaftigheden weer cleared solo door Doppie.
Gonzo bezoekt met kist het 306 detachement op EHLW (Limey, Doppie, Scar, Polio, Belker) meer man op EHLW dan EHVK. De rest werd ook prompt om 4 uur (wie verzint zoiets) uit zijn bed gebeld voor een basisalarm.
10-15 oktober 1988
De fameuze week van onze “mini-rotatie” met Coltishall lijkt te berusten op een klein misverstand. De Britten hebben het excuus klaarliggen dat zoveel vliegers op cursus zijn, dat ze ons niet fatsoenlijk kunnen ontvangen. Het was diep triest om precies te zijn 1 vlieger in de mess, dat kon geen Engelsman zijn, inderdaad een kiwi. Bob Nielsen genaamd. Hij is de enige die begin december een VIP treatment krijgt wanneer de Britten op Volkel een leeg squadron tegen komen. Belker is maximaal aan het hakken omdat Speedy + 15 uur op hem voor bleek te liggen om de race naar de 1.000 uur vol te maken, de eerste Volklianen, by the way.
17 tot 22 oktober 1988
In de serie de snelste supporter van de NATO reist Gonzo met z’n stapmaatje Kiwi naar München waar hij tezamen met 24.998 Hollandse supporters, Nederland naar een welverdiend gelijkspel tegen Duitsland schreeuwt. Dirk heeft het verbluffend initiatief om te roteren in ’89 met de Zwitsers, waarbij hij zeer positieve Zwitsers op zijn weg ontmoet. Ook BHC’88 wordt weer afgerond.
24-29 oktober 1988
Jake wordt sectionlead, eindelijk weer wat jong bloed in onze 4-tjes, Toto staat ook op de nominatie. De kisten worden naar EHDP gevlogen, de basis die letterlijk pas ontwaakt door het gebulder van onze jets die overkomen als de kus van de prins op de wang van Sneeuwwitje waardoor het veld uit zijn zomerse winterslaap komt.
Eifel is weer goed voor een brief aan:
Lieve Henny
Je kunt niet zeggen dat het hier een puinhoop is. Het is precies hetzelfde als altijd, je weet wel geen chauffeurs, een aannemer die uitgerekend vandaag de shelters komt maken, een vreemde vent in een oranje overall die met een heel raar apparaat iets op het plafond aftast, dan gaat er een zoemer af die door merg en been gaat, de lijnchef zit continue te kankeren en gelukkig zijn er weer twee kisten kapot. Bart v.d. Brekel is als eerste geland en Howard Davies als tweede volgens de verkeersleiding moet hij een paar biertjes betalen, ik weet niet waarom het was de vraag of ze wel konden landen op de Peel want het weer was niet zo erg goed, maar de meteo helpt mee en laat het zicht en de wolkenbasis gewoon een paar meter stijgen. Gelukkig hadden we 3 chauffeurs die nog nooit op de Peel waren geweest, dus David moest rb met hen doen. Het belangrijkste is eindelijk aangekomen, de koffie. De code bij Nav is ook weer veranderd, een heel logisch deze keer als je het eenmaal weet, kun je het nooit meer vergeten, morgen als je komt vliegen vertellen we de rest wel.
Tot morgen.
Lieve Henny
Het is alweer een paar dagen geleden dat je een brief kreeg van ons. Met ons gaat het helemaal niet goed. Er wordt niet gevlogen omdat we alles moeten camoufleren, dat deed toch vroeger de LB of de GRO. Nu staan er duur betaalde piloten uit hun neus te eten en rotzooi te schoppen. Ik snap het niet, jij wel?
Jan Beekman kankert niet zo veel meer, hij is alweer gewend aan de Peel. Het eten is hier wel lekker. Om half vier hebben we een inbrief voor Concreet gehad, maar dat verhaal kennen we al jaren, moet je maar niet verder vertellen, dat is zo zielig voor Dirk.
31 oktober – 5 november 1988
De week wordt keurig samengevat door Squadron Leader Davies: “I’m sorry please could I say this in English? In this exercise the emphasis was put on STO (Survival to operate) but in this case we hardly did operate!”
7-11 november 1988
Maandag is alleen maar mist, waardoor Bart het dagboek kon bijwerken en Marijke verzocht het uit te typen, waarop deze Bart vroeg haar Uzi schoon te maken, bij deze gebeurt dus.
“Spetnatz” heeft een aanval op 306 gepleegd. De vis was vergiftigd waardoor een groot deel of op het toilet zat of ervoor stond te wachten, nou ja, gevlogen werd er toch niet.
Hier eindigt het met het bijhouden van het Dagboek.