Dagboek 1957-1959

Woensdag 2 januari 1957
Met frisse moed en slecht weer begonnen. Lt. Kerstens opende het vliegjaar 1957.

 

3-4-5 januari 1957
Hoofdzakelijk bridge vanwege het weer.

 

Maandag 7 januari 1957
Vandaag verliet onze Cdt. het squadron en droeg het commando over aan de Majoor Elkerbout. Na de overdracht een schone parade. De marsmuziek was ofwel te snel, of het 306 squadron kon het ene been niet vlug genoeg voor het andere krijgen. Daarna wederom het gebruikelijke biertje en de vrije middag.

Foto’s van de Commando wisseling op Laarbruch. De majoor Merkelbach krijgt als afscheidscadeau een zilveren theeset

Woensdag 9 januari 1957

Vandaag kwam het een einde aan het Suez-avontuur. Eden trad af. Het weer was te slecht om te vliegen ’s middags sport.

 

Maandag 14 januari 1957

De aviation medicine-course eiste vandaag een paar slachtoffers. Sgt. Meijer en Sgt. Rourer vertrekken naar Wildenrath.

 

Donderdag 14 februari 1957

De crewroom vliegers wordt opgeknapt. De muren krijgen een mooi kleurtje crème, groen en grijs.

Als klapstuk van de veiling een rose muur. Een sexy geheel. Een nieuwe bank komt er ook en de stoelen worden gerepareerd.

Foto gemaakt op 1 feb. met het Royal Flush team voor dit jaar

Zondag 24 februari 1957

Zaterdagavond trad Lt. Steenhuis op als “straaljagerpiloot” in het spelletje “Het hangt aan de muur en tikt” (en als het valt is de klok stuk). Ze hebben het niet geraden. (Stommelingen)

 

Donderdag 28 februari 1957

Als we deze korte maand overzien dan blijkt dat we in verband met slecht weer maar matig gevlogen hebben.

 

Donderdag 7 maart 1957

Vandaag is er weer aardig gevlogen in verband met het goede weer. De werkzaamheden in de crewroom staan stil. Na de schone muren heeft iedereen er genoeg van.

 

Maandag 11 – zaterdag 16 maart 1957

Een week vol met prachtig weer (wat een zin). Onze prestaties werden helaas geremd door het gebrek aan kisten.

 

Maandag 1 april 1957

Vandaag is de dag waarop men elkaar in de maling neemt. Allereerst werden er vier kisten doorgegeven terwijl we er maar een hadden. Resultaat; Wijbenga en Löbker gingen “vliegen” met denkbeeldige kisten. Bram lag na afloop op zijn buik aan het eind van de baan (aldus de telefoon). Hij lag er ook, maar zonder kist. Het nachtvliegen ging niet door.

De Sgt. Ravier hoorde vandaag dat hij binnen 4 dagen naar Gilze werd overgeplaatst. Hij geloofde het natuurlijk niet i.v.m. de datum maar het was toch zo.

Dit is het einde van de jaren 50-tig. De reden, het dagboek werd een vergeetboek en helaas werd er 3 jaar lang niets meer geschreven. De draad wordt weer opgepakt op 1 april 1960.

 

Het Dagboek begint dan met een kleine terugblik van de 3 “verloren” jaren. Gelukkig zijn er wel een flink aantal foto’s.

Foto’s uit het vlieger logboek van Martin Emmens. Op 3 juni maakte hij met de TP-6 deze foto van Arnhem zuid.

2 april 1957 tot 1 april 1960

Ja, en dat was dan ’n grap! Maar wat helemaal niet zo grappig is; ons 306 Squadron dagboek werd ’n “vergeet boek”, want er is nu al meer dan ‘n 3 jaar niet in geschreven, en toch is er in die tijd wel het een en ander met het Squadron gebeurd. Ik zal mij echter beperken tot ’n kort resumé, van de: “vergangerne jahren”.

 

In 1957 toen 306 Squadron nog op Laarbruch vertoefde, moest Sgt Evers z’n vliegtuig (RF-84F) verlaten. Het apparaat bleef echter doorvliegen, het geen nogal wat paniek hier en daar veroorzaakte. De RF-84 had verschillende besturings-mogelijkheden: Hydraulic – Hydraulic,  Hydraulic – Electric en Electric – Electric. Het fijne daarvan kan ik niet uitleggen, dit was van net voor mijn tijd. Willie was net op weg toen hij besturings-problemen kreeg.  De kist was kennelijk goed getrimd en vloog best, maar Willie had er weinig of geen controle over. In radiocontact met thuisbasis Deelen kreeg hij uiteindelijk een direct bevel (van de CVD?) om de schietstoel te gebruiken. Willie gaf daaraan gehoorzaam gevolg maar vergat wel de motor af te zetten!

Een anderhalf uur vloog de onbemande kist keurige rondjes tussen de Limburgse grens en het Ruhrgebied, regelmatig verdwijnend in wolkenlaagjes. Jagers van enkele luchtmachten werden de lucht ingestuurd om de RF neer te schieten en zo te voorkomen dat het uiteindelijke neerstorten op woonwijken zou gebeuren. Of door de locatie of door de wolken, dat neerschieten lukte niet en de kist landde zichzelf in een weiland. Ogenschijnlijk zonder veel beschadiging, maar dat was toch niet het geval. Het was een ‘Total Loss’ en zou Willie er nog ingezeten hebben, dan zou hij het mogelijk niet eens hebben overleefd. (Met dank aan: Ary, oud F-84 vlieger)

Enige maanden later kreeg de wijlen 2e Luitenant P. Löbker vlak na de start moeilijkheden en stortte neer. God hebbe zijn ziel.

De Lt. Löbker, kreeg met de P-2, bij Bergen in Limburg, een motorstoring dit ten gevolge van een ontbrekende borgring in de “gear box”. De Lt. Löbker zat op een te lage hoogte, waardoor de parachute niet op tijd ontplooide, en hij om het leven kwam

 

Eind 1957.

Verliet 306 Squadron en daarmee de goede oude tijd, vliegveld Laarbruch, om op de vliegbasis Deelen gestationeerd te worden. Deelen was niet geheel geprepareerd op de komst van het 306 Squadron met al z’n, materiaal (straaljagers!!!) en het deed nogal wat stof opwaaien. De toeristen konden niet rustig meer over de Veluwe dwalen, en de herten werden in de paartijd gestoord, met het gevolg dat er misdrukken zouden ontstaan. Zoals hertjes die geboren zouden worden met pylons onder hun buik of camera’s tussen de oren. Ook deze bui trok voorbij, en 306 moest alleen ’s avonds voor 3 weken naar een andere basis, zodat we in 1958 naar Eindhoven verhuisden.

 

1958 gaf 306 Sqn. ook weer geen geluk, want 1ste Lt. Sandwijk verloor het leven bij een vliegongeval. De Lt. Sandwijk vloog, tijdens slecht weer en lage bewolking nabij Saxermatt, Frankrijk. Hij raakte de toppen van de bomen van de zuidelijke helling van de Iberg. Zijn vliegtuig de TP-13, sloeg daarna 150 meter verder, ongeveer 2 meter van de top tegen het bergplateau.
Op de foto: 5 jun 1958 Vlb Deelen Aankomst stoffelijk overschot 1 Lt. Sandwijk

 

In de periode dat 306 op Eindhoven zat nog ’n vliegongeval met dodelijke afloop, 2e Lt. Helsloot. God zij hem genadig. Tijdens een Low Level trip in Duitsland, op 250 voet verloor Helsloot, na een scherpe bocht, het grondzicht. Hij raakte de boomtoppen van de Juberg bij Obernkirchen, waardoor de TP-12, een Thunderflash, tegen de grond vloog.

Foto van 24 juli 1958 Eindhoven met de Laatste eer aan 2 Lt. Vl. J. Helsloot. 

Foto’s van de 1000ste Fotovlucht

1959 1 juli 306 commando overdracht het commando van het Squadron Majoor Elkerbout nam afscheid en ging naar 2nd/ATAF HQ. De Majoor Ooninese werd de nieuwe Commandant van het 306 Squadron.

1959 14 okt. bezoek Staatssecretaris H.E. Calmeijer.

Royal Flush IV

Het is 2 juni 1959 en voor het 306 Sqn. nemen de Kap. Tuijtjens, 2de Lt. de Ruijter en de 1ste Lt. Korpershoek deel aan deze hoog aangeschreven NATO reconnaissance oefening welke op de Vliegbasis Eindhoven werd gehouden.

Het is een jaarlijkse terugkerende wedstrijd tussen de teams van 2 ATAF en 4 ATAF die voor de vierde keer gehouden werd. Tijdens de oefening werden 32 sorties gevlogen en 80 targets op de foto gezet.

Deelnemende vliegtuigen ware o.a.: Het Force Aerienne Francaise team met RF-84Fs, Canberra’s van de Royal Air Force, RF-84F van de Belgen en Nederlanders en 3 teams van de USAF waarvan één met de Douglas B-66 Destroyer vloog, de andere twee teams vlogen met de McDonnell RF-10 Voodoo, die hun debuut maakten op deze oefening.

De targets kunnen “Straight Forward” zijn of het is een “Search”. Bij de beoordeling wordt op de eerste plaats gekeken naar de nauwkeurigheid, verder zijn het de tijdsduur van de vlucht, de snelheid van de MFPU in het afhandelen van de foto’s een belangrijke factor.
Het winnende team van 2nd A.T.A.F. miste maar 1 target, 4th A.T.A.F. konden 4 targets niet vinden. Waardoor de wedstrijd werd gewonnen door het team van 2nd A.T.A.F.
Royal Flush heeft ook een grote aantrekkingskracht op de hogere legerleiding. Elk jaar worden ze druk bezocht door; Royalty’s, Air Marchals en Generaals uit de diverse landen.

Op de foto het Nederlandse Royal Flush team

Op herhaling in 1959, dat was weer lachen.

Wij werden opgeroepen om bij het
306 Squadron, dat inmiddels verhuisd was van Laarbruch naar de vliegbasis Deelen, mee te doen aan een grote NATO oefening. Tijdens de oefening, ik dacht mij te herinneren dat dit op dag 1, of dag 2 was. Dat er (op papier natuurlijk), een atoombom op onze MFPU viel. Alles uitgeschakeld. Volgens de evaluaters waren wij niet meer inzetbaar, en mochten we niet meer deelnemen aan de oefening. Naar huis mocht ook niet, dus werd het 3 weken lang niets doen dan luieren en kaarten. De foto’s spreken voor hun zelf.

Matthieu de Ridder oud 306er.

In Nederland werd de militaire dienst bezetters onder Lodewijk Napoleon, toentertijd “conscriptie” genaamd. Iedere man van 20 jaar of ouder moest zich inschrijven. Door middel van loting werd bepaald wie dienst moest nemen in het Franse leger. Tot 1898 kon iemand die ingeloot was echter een vervanger (remplaçant) inhuren. Na 1898 gold de persoonlijke dienstplicht. Later gold de militaire dienstplicht voor alle mannen vanaf 18 jaar. Uitstel, bv vanwege studie, was mogelijk. Gewetensbezwaarden, mensen die principieel tegen het leger zijn, konden een vervangende dienstplicht vervullen in een andere sector. Door diverse oorzaken kwam de militaire dienstplicht eind 20e eeuw steeds meer onder druk te staan.

  1. Door het einde van de Koude Oorlog was het directe gevaar van een oorlog afgenomen.
  2. In plaats daarvan werd het Nederlandse leger steeds vaker ingezet bij vredesoperaties die niet direct dienden ter verdediging van Nederlands grondgebied.

De complexiteit en het gevaar van deze missies maakten de inzet van dienstplichtigen omstreden.

  1. Bovendien werd steeds vaker gewezen op het discriminerende karakter van de dienstplicht.

In een tijd waarin gelijke rechten en plichten voor iedereen steeds vanzelfsprekender werden, paste een plicht voor alleen mannen niet langer. In Nederland is sinds 1 mei 1997 de opkomst- plicht officieel opgeschort. Sinds 22 augustus 1996 werden er al geen nieuwe dienstplichtigen meer opgeroepen. De opschorting wil zeggen dat burgers geen militaire dienst hoeven te vervullen zolang de veiligheidssituatie dat niet vereist. Het Nederlandse leger bestaat hierdoor sinds die tijd volledig uit (vrijwillige) beroepsmilitairen. Wel krijgt iedere mannelijke staatsburger een dienstplichtbrief waarin wordt verteld dat hij is ingeschreven, maar niet opkomst plichtig is. Veel mensen zijn in de veronderstelling dat de dienstplicht is afgeschaft. Het is echter de opkomstplicht die is opgeschort, de dienstplicht is nog steeds van kracht. In het voorjaar 2008 waren er geluiden o.a. in de VVD en ook in de krijgsmacht zelf (generaal Dick Berlijn) die willen onderzoeken of de opkomstplicht weer zou moeten worden ingevoerd, vanwege de zware belasting op het beroepsleger door de vele uitzendingen naar conflictgebieden. Ook in de vredesbeweging werden zulke geluiden gehoord, maar die werden anders gemotiveerd. Na het vervullen van de dienstplicht werden de afgezwaaide militairen na 5 jaar weer opgeroepen voor de zgn. herhaling. De periode dat de mannen weer in het “groen” moesten was voor de meesten 2 keer 6 weken. (Ton)

Enkele maanden na de afloop van de Royal Flush is de uitreikingsceremonie op de vliegbasis Eindhoven.
Op de foto; Aankomst van de Prins op Eindhoven.
De Commodores A. Wolf en de C-CTL H. Maurenbrecher bestuderen met Kolonel Kramer een recce film en den prijsuitreiking door ZKH Prins Bernhard.

Op de foto: het vliegers voetbalelftal, een rekening van 20 stokbroden en de 306 lijn in 1959 op de vliegbasis Deelen.

error: Copyright protected
Scroll naar boven